Miserie op tafel

Op Thanksgiving Day speelt eten een grote rol. Op de vierde donderdag van november is het in de VS een ritueel om kalkoenen te slachten om die vervolgens te verhapstukken. De feestdag wordt dan ook ‘Turkey Day’ of ‘Kalkoendag’ genoemd.

Bij die gelegenheid komt het de Amerikaanse president toe een kalkoen van de dood te redden. Deze geluksvogel wordt dus niet opgegeten maar verhuist naar de tuin van Obama’s vakantiewoning.

Obama heeft blijkbaar een speciaal gevoel voor humor. Gisteren verleende hij zelfs gratie aan 2 (twee) kalkoenen. Dat was eens wat anders natuurlijk. Hij knoopte aan het gebeuren een speech vast en vertelde wat over de beestjes, die hij nogal wansmakelijk Liberty en Freedom gedoopt had. Hij zei dat ze voorbereid werden op hun taak als presidentiële kalkoen: “They also received mediatraining which involved learning how to goggle* without saying anything”. Daarop viel er een stilte en keek Obama zijn gehoor glimlachend aan. Na enkele seconden begon men beleefd te lachen.

Hier zit zoiets bij de kalkoenen ingebakken. Bij ons hebben de meeste politici daarvoor geen mediatraining nodig. Als ze al iets zeggen, proberen ze vooral zichzelf te bewieroken en ze zijn er niet te benauwd voor om ons daarvoor blaasjes wijs te maken.
Leterme bijvoorbeeld probeert zich te profileren als een vaste waarde in onstabiele tijden. Alleen mensen van een goed jaar hechten daaraan nog enig geloof. Hij werpt zich momenteel op als een verkoper van staatsbons.

Allerlei media melden vandaag dat de Belgen massaal gehoor geven aan de smeekbede voor het beleggingsproduct van de Ieperling. Ook in de buurt van het ‘Agentschap van de Schuld’ zijn vreugdekreten te horen, maar ik heb het gevoel dat de champagne daar iets te vroeg wordt ontkurkt.

Spaarders krijgen van onze banken nog nauwelijks wat rente en je zou kunnen aannemen dat het door de premier aangeprijsde alternatief een meeropbrengst zou kunnen bieden. Dat blijft vooralsnog afwachten. Er zijn nogal wat onzekere factoren in het spel. De systeemcrisis is bijvoorbeeld nog niet voorbij.

Volgens éne Jean Deboutte van het voornoemde agentschap verklaart de hogere rente (4% op 5 jaar) het succes en verloopt alles naar wens. Internationaal ligt de rente voor Belgisch overheidspapier nochtans een stuk hoger: gisteren was er sprake van 5,7% (de ‘tienjaarsrente’). In het buitenland kan je dus meer vangen voor Belgische obligaties, net als op de secundaire markt. Daar kan je terecht voor bestaande obligaties en je kreeg er gisteren ongeveer 0,50% meer (ook op 5 jaar) dan voor de nieuwe emissie.

Toch blijft Leterme opgetogen over de start van de uitgifte. “Mooie eerste dag voor de staatslening”, twitterde hij, “opsteker voor de spaarder en de schatkist”. De Tijd meldt vanmorgen echter dat ‘de beleggers’ gisteren opnieuw Belgisch staatspapier dumpten ‘dat het geen naam had’. De paniek zou zo groot geweest zijn dat een telefoontje naar een obligatiehandelaar de volgende reactie opleverde: ‘Bel me terug. Het is hier miserie tot en met.’ 

-*Goggle: het geluid dat kalkoenen maken als ze iets opzoeken op het internet

Deze bijdrage verscheen ook op www.openbarebank.be