syndicale actie in helaas gespreide orde

syndicale actie in helaas gespreide orde

dinsdag 19 september 2017 13:34
Spread the love




De vooral rechtse pers spreekt smalend over stakingsacties. De denigrerende taal wordt bij de aangekondigde acties van 10 oktober gretig bovengehaald.

Stakingen pesten de gewone gebruikers en stakers zijn vooral mensen die niet graag werken.

Een staking heeft altijd als doel economische schade toe te brengen. Wanneer de aandeelhouders voelen dat de winst zou kunnen verminderen zijn ze mogelijks bereid om toegevingen te doen. Een staking die vooral de overheid treft heeft meestal tot doel de publieke opinie duidelijk te marken dat er maatschappelijk heel wat zaken fout gaan. Een regering is daar gevoelig aan want de publieke opinie zou zo eens het stemgedrag kunnen beïnvloeden.

Het ultieme sociale wapen van werkonderbreking wordt nooit lichtzinnig gebruikt. Een staking kost zowel voor de vakbond als voor de staker zelf. Daarenboven moeten vakbonden ervoor zorgen dat niet alleen een draagvlak gecreëerd wordt bij de militanten en leden maar voor publieke acties is het meer dan wenselijk begrip te krijgen van de bevolking.

Op 10 oktober is het weer zover. Onze rechtse regering gesteund door het “sociale” gelaat van de bewindsploeg met name de CD&V maakte een zomerakkoord die de gewone man geld kost en erger nog, een overeenkomst die onze sociale verworvenheden onderuithaalt. Verworvenheden waarvoor onze voorouders op de barricaden stonden. Ik moet spijtig genoeg vaststellen dat de twee grote bonden niet samen voor dezelfde actievorm kiezen. Als militant van het ACV ( Transcom/telecom) heb ik in mijn eigen regio moeten vaststellen dat er te weinig draagvlak was voor een echte staking op 10 oktober. Persoonlijk was ik gewonnen en pleitte ik voor een echte sociale strijd in de straten en aan de poorten. Ik respecteer de beslissing van mijn vakbond. Sommige kameraden van de rode vakbond lieten reeds hun ongenoegen en ontgoocheling blijken, wat ik zeker begrijp. In het verleden heb ik binnen mijn bedrijf Proximus verschillende keren het omgekeerde meegemaakt. We stonden in ons groene plunje buiten en de kameraden gingen werken. Toen was ik de ontgoochelde zonder daarom boos te zijn. Iedere vakbond heeft nu eenmaal zijn beslissingskanalen en die moeten we bij elkaar respecteren. Verschillende vakbonden zijn een meerwaarde voor de arbeidersbewegingen ze houden elkaar alert ieder met zijn eigenheid. Uiteraard moet men maximaal naar samenwerking streven. Helaas lukt dat niet altijd.

10 oktober wordt een actiedag tegen de afbreuk van ons dierbaar sociaal systeem. Ik wens de kameraden dan ook een succesvolle actie.

take down
the paywall
steun ons nu!