Er was nogal veel hoerageroep na de verkiezingen in Nederland, Rutten won Wilders verloor en het was een stem voor Europa. Emotionele reacties waren dit zeker juist na de bekendmaking van de uitslag. Enige nuance is hier beter op zijn plaats.

De regeringspartijen van sociaal democraten en liberalen kenden een ongeziene nederlaag. Samen verloren ze de helft van de regeringssteun een verlies van 24% op de oorspronkelijk 51%. Het verlies van Rutten was beperkter dan dat van de PvdA, de eersten verloren 20% van hun electoraat de laatsten houden nog één vijfde van hun kiespubliek over. De regering werd zwaar afgestraft.

Rutten zijn verlies komt zeker voor een deel terecht bij de liberalen van D66 voor links is het een ander verhaal. De SP kon zijn kiezers thuis houden, overtuigde socialisten lieten zich niet meeslepen in de hetze tussen Erdogan en Nederland zij kozen voor een ander sociaal beleid. GROEN-links haalde een fantastisch resultaat maar ze compenseren het verlies van de linkerzijde niet. De ongelukkige kiezer kwam gedeeltelijk bij de groenen terecht de anderen vinden we ongetwijfeld ook terug bij de PVV- winst. Een PVV die veel minder sterk staat in Nederland dan de rechterzijde bij ons , NVA en VB vertegenwoordigen in het noorden van ons land een kleine veertig procent !!!! Dit is relatief drie keer meer. Wij moeten dus meer “ongerust” zijn dan onze noorderburen.

Een stem voor Europa zoals Merkel verkondigde was het zeker niet, althans niet expliciet. Omdat Wilders minder dan 20% kreeg concluderen dat de rest weg is van het neoliberale Europees beleid is er ver over.

Sociale partijen, willen ze overleven, moeten duidelijke keuzes maken en zich hieraan houden. Meewerken aan de privatisering van de zorg en het voeren van een besparingsbeleid op de kap van de werkende klasse is nefast inzake geloofwaardigheid. Als werknemerspartijen niet geloofwaardig zijn dan zwermen de kiezers ongecontroleerd uit en dan krijg je als resultaat een regering die nog rechtser is dan de vorige.