Vanmorgen (zo 12/4) las ik in De Zondag het interview met Wouter Beke.

Ik
verwachtte me aan een christelijke blijde boodschap op de Dag des Heren. Bij het lezen van
de bewuste pagina bleef van mijn blijde-boodschap-verwachting niet veel meer
over.

Graag
citeer ik een paar delen uit het gesprek:

 1.Voor de
richting waarin hij de belastingen ziet verschuiven ziet hij 3 componenten : vermogensinkomsten, echofiscaliteit en consumptie.

1a) De
eerste is een stap in de goede richting , alhoewel dit niet om een echte vermogensbelasting
gaat. De opbrengst hiervan is moeilijk in te schatten en wat doet men met
degenen die verlies maken? Moeten we die ter hulp snellen?

1b) De
ecofiscaliteit hoort niet thuis in het rijtje van de taks-shift, wanneer een
dergelijke belasting effect heeft op ons gedrag als vervuiler moet ze in de
tijd uitsterven anders schiet deze taks zijn doel voorbij. Wanneer deze
belasting de bedrijfswagens op stal zet en iedereen aanzet op het openbaar
vervoer te nemen dan zeg ik bravo maar plaats deze last a.u.b. niet binnen het
kader van vermindering van de loonkost.

1c) Een
verhoging van de BTW is een pervers voorstel. Men doet een indexsprong samen
met een verhoging van de BTW. De consument betaalt twee keer.

2. Wat de
indexsprong betreft gaat de orange-voorzitter helemaal uit de bocht. Door de
verhoging van de forfaitaire aftrek van de beroepskosten zal de werknemer met
een laag inkomen meer overhouden. Dit is een waarheid als een koe, maar er
wordt niet bij verteld dat de index-sprong een gat slaat in de ontvangsten van
de sociale zekerheid , een stelsel waar mensen in nood moeten kunnen op
terugvallen. De laagste lonen zullen iets meer verdienen maar meer betalen voor
overheidsdiensten. Wat de ene hand geeft wordt met de andere meer dan terug
genomen.

3. De zinsnede: De vakbonden verdedigen natuurlijk “hun” belangen is voor vele syndicalisten
een slag in het gezicht. Binnen een bedrijf of sector proberen de syndicaten
meer te bekomen voor het personeel , dat is juist, maar in het kader van het
verzet tegen de regering klopt dit helemaal niet. Vakbonden vragen een eerlijke
fiscaliteit en komen op voor de armsten in de samenleving, ik noem dat
maatschappelijk belang.

4. Over de
uitspraken van Bart De Wever is hij duidelijk: ze zijn NIET racistisch, ze zijn
enkel stigmatiserend voor een groep van mensen (Berbers). Het verschil tussen gewild stigmatiseren van
een etnische groep en racisme is een semantische discussie. Bart zijn
uitspraken zijn onaanvaardbaar binnen een samenleving als de onze je moet maar
Berber en Antwerpenaar zijn.