Geachte Heer Tom Roosen,

In uw functie van klachtenbehandelaar van de provincie Limburg
wil ik in eerste instantie mijn klacht tegen de provincie Limburg bij u indienen.

De klacht betreft de houding van de provincie Limburg inzake de
milieu-impact van het Limburgse carnaval, en de schijnbare onwil van de provincie om de milieu-impact van carnaval te erkennen en aan te pakken.

Mijn aanklacht tegen ‘klimaatneutraal Limburg’:

“Ik verwijt de provincie Limburg laksheid en schuldig verzuim ten opzichte van een ernstig Limburgs milieuprobleem dat ik heb gemeld d.m.v. een videoreportage en meerdere mails.

8 maanden na de inzending hiervan heeft de milieu-dienst van Limburg nog geen enkel inhoudelijk standpunt ingenomen over de inhoud en de ernst van mijn video aangaande de enorme plastic-vervuiling die jaarlijks wordt veroorzaakt door het Limburgse carnaval, laat staan deze informatie ten goede aangewend.

Door mijn reportage compleet te verzwijgen en te negeren ontkent Limburg in feite het bestaan van het probleem.  Nochtans komen er in elke carnavalperiode honderdduizenden stuks plastic (verpakkingen en prullaria, en zelfs plastic confetti) rechtstreeks in bermen, riolen en beken terecht; Een bedreiging voor dierenleven, maar evenzeer een klimaatprobleem (onnodige verspilling van grondstoffen, vrij uitstrooien van een petroleumproduct dat niet afbreekt, en dat de leefbaarheid van onze oceanen -en dus van de planeet- bedreigt)

Op de site van de provincie veel aandacht voor het milieu, en de belofte Limburg klimaatneutraal te maken tegen 2020.
Ik citeer uit de website van provincie Limburg (http://onderwijs.limburg.be/…/kl…/Aanbod-Limburgse-gemeenten)
-“Dit heeft tot doelstelling Limburg klimaatneutraal te maken tegen 2020”
-“Dit aanbod heeft betrekking op uiteenlopende beleidsdomeinen: natuur, milieu en klimaat, duurzaam (.), beheer van waterlopen, toerisme, veiligheid en nog veel meer.”
-“ook hulp bij (.) het maken van plannen of het beschikbaar krijgen van cijfers en materialen behoort tot de provinciale dienstverlening aan gemeenten.”
-“De provincie wil vooral daar aanvullen waar de capaciteit van de gemeentebesturen eerder beperkt is, of waar bovenlokale samenwerking een meerwaarde biedt.”

Uit deze bevoegdheden kan ik opmaken dat de provincie, indien
mijn video een onontkenbaar milieuprobleem aankaart en bewijst,
de plicht en de zorg heeft dit probleem met haar gemeenten te delen, en -daar het een intercommunaal probleem betreft- bovenlokale samenwerking hierover aan te bieden, omdat die aanpak hier “onmiskenbaar een meerwaarde biedt“
De provicie kan natuurlijk ook de correctheid van mijn video in twijfel trekken, maar ook dat gebeurt niet.

De Provincie Limburg heeft sinds mijn reportage op geen enkele manier moeite gedaan om dit probleem met de burger of de gemeenten te delen of aan te pakken.
Er is wel alles aan gedaan om het probleem te verzwijgen en te negeren, zelfs om de boodschapper te criminaliseren.

Terwijl organisaties als de VN en EU de ernst van het plasticprobleem onderstrepen, blijft Limburg doof en stom voor de bijdrage van carnaval aan de plastic soep.  De informatie die mijn video verstrekt wordt uitdrukkelijk níet beschikbaar gesteld voor de gemeenten in tegenstelling met de doelstellingen van de provincie, ondanks deze zin op de site:”het beschikbaar krijgen van cijfers en materialen behoort tot de provinciale dienstverlening aan gemeenten.“

De houding van de provincie Limburg in dit dossier is onverklaarbaar laks, onverantwoordelijk en schadelijk voor de toekomst van onze planeet en onze kinderen.  De provincie verzuimt duidelijk de plichten en verantwoordelijkheden die haar werden toegewezen en die ze zichzelf toedicht op haar uitgebreide klimaatsite.
Geen woord daar over het plastiekprobleem, geen woord over de milieu- en klimaatimpact van het Limburgse carnaval.

De bewering “Het streven naar een klimaatneutrale provincie tegen 2020 is zelfs bijzonder ambitieus” lijkt een holle slogan, als de provincie weigert burgerinitiatieven die aantoonbaar ijveren voor een ‘duurzaam carnaval’ en voor een positieve bijdrage aan een klimaatneutrale provincie mee te nemen in haar beleid, en zelfs tégen te werken. Niet echt een voorbeeld van burgerparticipatie…

Enkele juridische verwijzingen die de bevoegde milieu-dienst van Limburg met de voeten treedt: 

De bescherming van een gezond leefmilieu (art. 23, 3° lid, 4° Gw.), het concept duurzame ontwikkeling (art. 7bis Gw.), het recht op leven (art. 2 EVRM) en het recht op een gezond leefmilieu (art. 37 EU-Handvest)

De intermediaire rol die de provincies worden geacht te spelen
( “Leefmilieu is bij uitstek een beleidsdomein waarin de provinciebesturen hun intermediaire rol als bovenlokaal bestuursniveau en motor van de gebiedsgerichte werking kunnen opnemen“) is in dit carnavalsdossier nergens te bespeuren.
( Quote uit http://www.vlaamseprovincies.be/milieu)

De enige twee verklaringen van de provincie (niet eens inhoudelijk) over dit probleem waren:
“Dit is een bevoegdheid van de gemeentes”
“Zwerfvuil is geen klimaatprobleem”
Allebei kortzichtige en volstrekt onhoudbare verklaringen want zegt de site http://www.vlaamseprovincies.be/milieu niet:
“Milieuproblemen zijn per definitie (gemeente-) grensoverstijgend, vertonen raakvlakken met tal van andere beleidsdomeinen en zijn daardoor uitermate complex. Vandaar dat zij maar kunnen worden aangepakt door een adequate taakverdeling tussen de verschillende bestuursniveaus en een intense interbestuurlijke samenwerking.”

Nog een contradictie uit de Limburg-site:
“Inzake milieu-educatie vervult de provincie een coördinerende en ondersteunende rol“:
De provincie staat toe dat een kinderfeest als carnaval haaks staat op de milieu-opvoeding en sensibilisering die onze kinderen het hele jaar door krijgen.
Wat de rest van het jaar niet mag, is opeens doodnormaal:
Verspilling en vervuiling mogen tijdens carnaval wél; weg met respect voor de natuur en voor het klimaat…

De provincie schiet op al die vlakken schromelijk en ook bewust te kort,
en laat na om een schandelijke ‘traditie’ om te keren en van carnaval een duurzaam en milieubewust feest te maken:
Zij heeft daartoe de bevoegdheden, de middelen én de plicht.
De houding van Limburg in dit dossier is volstrekt onhoudbaar en niet te verdedigen. Het Limburgse carnaval is en blijft een aanfluiting voor Limburgs zelfverklaard duurzaam klimaat-imago.

Dat het anders moet, daar is Stad Genk al van overtuigd.
Die heeft al een eerste een -voorzichtig- stapje gezet richting duurzaam en plasticvrij carnaval: https://www.facebook.com/tooneerdekens/videos/1103885136301528/

Het is schokkend vast te stellen dat de provincie wél geld inzet op méér carnaval, maar geen geld of aandacht heeft voor een Duurzaam Carnaval…
Op 27/01/17 schrijft HBVL dat de provincie Limburg bovendien lespakketten gaat
subsidiëren in Limburgse scholen om carnaval te promoten.
In het artikel geen woord over een duurzaam carnaval, wel bijvoorbeeld over meer bloot in de stoet…
Dit gebeurt 8 maanden nadat mijn reportage de plastic-impact van carnaval duidelijk
heeft geïllustreerd: https://www.facebook.com/tooneerdekens/videos/vb.100000401561444/1155512427805465/?type=2&video_source=user_video_tab

Carnaval promoten zonder het duurzaamheidsaspect aan te pakken, is in feite pleiten voor méér plastic soep.
Door haar lakse houding inzake de plastic-impact van carnaval ondermijnt Limburg zélf haar imago van ‘klimaatneutrale provincie’, en schaadt niet alleen haar eigen belangen, maar ook die van de toekomstige generaties.