Verschillen tussen links en rechts: dé soep parabel(s)

Verschillen tussen links en rechts: dé soep parabel(s)

maandag 20 juli 2015 13:54
Spread the love

Minstens één keer per week krijg ik het oogkleppen verwijt te lezen op mijn facebook. Ik probeer steeds te reageren door terug te keren naar de inhoud, eerder dan de spiegel voor te hangen. Daar win je immers weinig mee.

Als je de laatste dagen reacties leest over de stijging van de energieprijs, dan stel ik mij toch vragen bij de retoriek van sommigen. Er bestaat niet zoiets als ‘schuld van de sossen’, wat ik ook duidelijk maakte in deze blogpost van vorig jaar. Toch blijft men die lulkoek herkauwen tot in het oneindige.

Blijkbaar zijn cijfers en data dus niet genoeg om sommige mensen te doen inzien dat ze onzin verkopen en dus besluit ik vandaag om het over een andere boeg te gooien.

Zowat iedereen kent de fabel over de haas en het schildpad. Voor wie hem toch niet zou kennen volgt hier de korte samenvatting: “Hardlopers zijn doodlopers.” En natuurlijk kent iedereen het onschuldig schaap.

Dat zijn dan ook ineens de drie hoofdpersonages in onderstaande soep parabel.

· Haas: Ideologisch rechts
· Schildpad: Ideologisch links
· Schaap: Onschuldige omstaander

Inleiding

Bij de familie haas zit men met een probleem. Ukkies haas eten het liefst van al tomatensoep en verafschuwen kippensoep. Vader en moeder haas moeten dan weer niets weten van tomatensoep, maar gaan uit de bol bij de gedachte van kippensoep. Problemen vragen echter om oplossingen en sinds jaar en dag eet het gezin haas daarom tomaten-kippensoep. Wonder boven wonder zit familie schildpad met hetzelfde probleem en hebben ze gekozen voor dezelfde oplossing.

· Ukkies = Eten liefst tomatensoep
· Ouders = Eten liefst kippensoep

De eerste soep parabel: Schildpad (Ideologisch links) gaat naar de winkel

Vader schildpad komt in de winkel en gaat op zoek naar een karton tomaten-kippensoep. Net als hij de juiste gang gevonden heeft, ziet hij dat schaap het laatste karton neemt.

“Verdomme”, denkt vader schildpad en pakt vervolgens een karton tomatensoep.

Als vader schildpad thuiskomt, en moeder schildpad ziet het karton tomatensoep, vraagt ze: ”Oei, wat nu liefste?”

“Schaap nam het laatste karton tomaten-kippensoep. Ik heb dan maar gekozen voor wat de kinderen het liefste eten. Nu van één dag tomatensoep zullen we niet doodgaan hé schat ”, en geeft moeder schildpad een zoen. Die laatste bloost even.

“Kinderen, kijk eens wat vader schildpad bij heeft!”

De tweede soep parabel: Haas (Ideologisch rechts) gaat naar de winkel

Vader haas komt in de winkel en gaat op zoek naar een karton tomaten-kippensoep. Net als hij de juiste gang gevonden heeft, ziet hij dat schaap het laatste karton neemt.

“Verdomme”, denkt vader haas en pakt vervolgens een karton kippensoep.

Als vader haas thuiskomt, en de ukkies haas zien het karton kippensoep verschijnen, volgt er een algemene afkeuring: ”Bah, kippensoep! Was er geen tomatensoep papa?”

“Het ligt niet aan papa kinderen. Schaap nam het laatste karton tomaten-kippensoep.”

De tomatensoep optie werd netjes verzwegen en de schuld afgeschoven op het onschuldige schaap.

De derde soep parabel: Schildpad (Ideologisch links) gaat naar de winkel

Vader schildpad komt in de winkel en gaat op zoek naar een karton tomaten-kippensoep. Net als hij de juiste gang gevonden heeft, ziet hij dat buurman schildpad het laatste karton neemt.

“Hey buurman, mag ik je wat vragen?”

“Natuurlijk buurman, zeg maar.”

“Kijk het is wat vervelend maar in het kort. Ik en mijn vrouw lusten niet zozeer tomatensoep maar zijn verzot op kippensoep. Bij de kinderen is het net het tegenovergestelde en daarom eten wij al jaren tomaten-kippensoep. Als compromis, begrijp je?”

“Oh natuurlijk. Ik nam zomaar wat hoor buurman. Hier, neem dit karton tomaten-kippensoep maar. Ik kies wel een andere soep.”

“Dank u buurman!”

“Graag gedaan.”

De vierde soep parabel: Haas (Ideologisch rechts) gaat naar de winkel

Vader haas komt in de winkel en gaat op zoek naar een karton tomaten-kippensoep. Net als hij de juiste gang gevonden heeft, ziet hij dat buurman haas het laatste karton neemt.

“Hey buurman, mag ik je wat vragen?”

“Natuurlijk buurman, zeg maar.”

“Kijk het is wat vervelend maar in het kort. Ik en mijn vrouw lusten niet zozeer tomatensoep maar zijn verzot op kippensoep. Bij de kinderen is het net het tegenovergestelde en daarom eten wij al jaren tomaten-kippensoep. Als compromis, begrijp je?”

“Ja, en wat heb ik daar mee te maken buurman?”

“Welnu, zou jij mij dat laatste karton tomaten-kippensoep niet willen geven buurman, en zelf een andere soep kiezen?”

“Neen. Ik heb dit gekozen.”

“Komaan buurman, er moet toch iets te regelen vallen?”

“Voor 50 euro is het karton van jouw buurman.”

“50 euro?! De kostprijs is twee en een halve euro!”

Ondertussen is een stel onschuldige schapen afgekomen op het rumoer. De kudde bestaat uit enkele lammeren, wat oude schapen, een ooi of drie en wat zieke schaapjes. Ze kijken verwonderd naar de escalatie die volgt.

“Kijk buurman, eigenlijk maakt het mij geen reet uit welke soep ik straks eet, maar ik beschik hier nu wel over een karton tomaten-kippensoep dat jij graag wil. Het laatste karton zelfs! De wet van vraag en aanbod beslist dat ik in een sterke onderhandelingspositie zit. Dus wat denk je buurman: 50 euro, take it or leave it”

Haas kijkt om zich heen. Vliegensvlug bouwt hij , vanuit het niets,met enkele pakken keukenrol een barricade, pakt enkele onschuldige schapen bij hun nekvel, bewapent hen tot de tanden met oorlogsgroenten en roept: “Verdedig deze barricade met je leven, we moeten dat karton tomaten-kippensoep hebben, al is dat het laatste dat jullie ooit doen!”

Buurman haas heeft hetzelfde gedaan en enkele ogenblikken later vliegt de eerste boemkool door de winkel. Gevolgd door enkele knalselders en wat witplof. Nog voor het ze het goed en wel beseffen vallen de eerste slachtoffers onder de onschuldige schapen.

Haas en buurman haas hebben zich dan al teruggetrokken in het bureau van de winkel. Onderweg namen ze een fles cognac mee en enkele sigaren. Ze klinken en bereiden zich voor op de persconferentie die volgt. Vredesgesprekken moeten een oplossing brengen.

Amerikaanse hazen hebben ondertussen schapen en schildpadden het bevel gegeven om landen binnen te vallen die tomatensoep en kippensoep mengen. Op die manier beheersen zij de markt. Europese hazen gaven op hun beurt schapen en schildpadden het bevel, om toezicht te houden in de landen die tomatensoep en kippensoep produceren. Aan die landen werden ook extreme richtlijnen opgelegd.

Vermits beide soepen niet langer gemengd kunnen worden ontstaat er een overaanbod van tomatensoep en kippensoep. De soepdeflatie breekt uit! Een grote soepdepressie loert om de hoek.

Ondertussen speculeren de hazen volop op de tomaten-kippensoep beurs. Het aandeel schiet door het plafond, een heuse tomaten-kippensoep bubble is het gevolg.

KNAL!

De bubble is gebarsten, de wereld zit in een recessie en de soepcrisis is een feit. Schapen en schildpadden wereldwijd worden platgeslagen met belastingen, inleveringen, massale ontslagen, langer werken, meer flexibiliteit,…

De wereld is in shock en media willen wel eens weten wat er nu juist is gebeurt?

Als men die vraag stelt aan haas en buurman haas antwoorden ze: “Kijk, wij kwamen in de winkel en net voor ons had schaap het voorlaatste karton tomaten-kippensoep weggenomen. En zo viel de eerste dominosteen.”

De media richt zich daarop volop naar schaap.

“Schaap, waarom heb jij dat voorlaatste karton tomaten-kippensoep genomen? Had je dat niet beter laten staan!”

Haas en buurman haas wandelen op dat moment rustig uit de winkel.

“Buurman?”

“Ja buurman.”

“Weet je nog toen een karton tomaten-kippensoep twee en een halve euro kostte?”

“Ja hoor, en ik wou het je verkopen voor 50!”

“En kijk nu. Een karton Tomaten-kippensoep kost 500 euro, en enkel wij kunnen dat nog betalen.”

“God wat is dat exclusief, lekker toch buurman?!”

“Zeker buurman.”

Ondertussen bij de familie schildpad.

“Papa, wanneer eten wij nog eens tomaten-kippensoep?”

“Dat zal nog wel even duren kinderen. Soep is in het algemeen duur geworden, en die soep is voor ons onbetaalbaar. Maar wie weet, kunnen we ze ooit nog eens proeven.”

Epiloog

Elke rechtse die nu met een kwinkslag probeert om dit verhaal te recupereren, die verdient de spiegel. Niet zozeer om in te kijken, dan wel van voor op zijne neus, opdat zijn oogkleppen moge afvallen. Prettige maandag nog.

take down
the paywall
steun ons nu!