Ere aan wie ere toekomt! Verleden week heeft de New York
Times mij versteld doen staan en het is al even geleden dat dit nog gebeurde.

Ongevraagd
heeft de Amerikaanse krant zich met een gigantisch onderwerp gemoeid. Een onderwerp
dat een enorme invloed heeft op het maatschappelijk leven van vele miljoenen mensen
wereldwijd. Het heeft invloed op het maatschappelijk, politiek, economisch,
spiritueel, etnisch, …  samenleven van deze
miljoenen mensen in Amerika maar nog veel meer anderen over heel de wereld.

In een stuk van de hand van Brent Staples verscheen als het ware een oproep om de wereldwijde
‘war on drugs’ een halt toe te roepen. Onverschrokken en dapper zei hij, wat
niet veel langer voor de meerderheid van de mensheid een geheim zal zijn. Het huidige cannabisbeleid is gebaseerd op leugens en racisme! Bovendien is cannabis veel minder verslavend en gevaarlijk dan men iedereen nu
al  decennia op alle mogelijke manieren
wijsmaakt. En nog belangrijker het repressieve  politieke en justitiële beleid is daarom zeer ongepast,
archaïsch, barbaars en eigenlijk crapuleus want onmenselijk.

In zijn
editoriaal wijst de auteur terecht naar de onjuiste basis waarop het
illegaal maken van  cannabis in de Verenigde
Staten van Amerika[1] is gebaseerd. In de jaren
dertig van de twintigste eeuw werd Harry Anslinger de directeur van de Federal Bureau of Narcotics (FBN). In die hoedanigheid zorgde hij er mee voor dat cannabis
gecriminaliseerd werd. Wanneer we Anslingers motivatie hiervoor naderbij gaan
onderzoeken, zien we al vlug dat niet zozeer het product cannabis zijn doelwit
was maar wel de gebruikers. Het zijn aanvankelijk vooral de Mexicaanse
immigranten, vooral ongeletterde boeren, die als voorwerp van zijn vervolgbeleid
dienen. Nadien zullen ook andere minderheden, Afro-Amerikanen, jazzmuzikanten,
artiesten, bohémiens om dezelfde reden vervolgd worden. De reden? Xenofobie! Cannabisgebruikers zouden de gewenste
blanke Amerikaanse samenleving kunnen ondermijnen en de moraal van de gewenste
samenleving onder druk zetten.

Om de Amerikaanse bevolking te overtuigen van de gevaarlijke effecten van cannabis schuwde Anslinger niet om leugenachtige propaganda op de mensen af te vuren. Via alle mogelijke media kregen de mensen te horen dat cannabis verslavend werkt, waanzin uitlokt en gebruikers in moordenaars verandert. De cultfilm Reefer Madness is een mooi voorbeeld van hoe de Amerikaanse bevolking/jeugd voor cannabis gewaarschuwd wordt. U moet maar eens de test doen en de aankondiging lezen die aan de film voorafgaat. Cannabis wordt er afgeschilderd als ‘public enemy number one’ het is een ‘violent drug’ en zo verder. Hoe meer we aan een bepaalde stelling worden blootgesteld hoe meer we geneigd zijn deze te geloven stelt professor Kahneman. Of denkt u echt dat uw ideeën altijd op ratio en kritische analyse steunen?

Het is mooi en aandoenlijk wanneer de Amerikaanse overheid haar bevolking tegen een bepaalde substantie wil beschermen. Maar de naar voorgebrachte argumenten moeten wel waar zijn. En hier wringt het schoentje. Dat cannabis verslavend is, waanzinnig maakt en/of mensen in moordenaars verandert is pure nonsens[2].

Maar
deze feiten weerhouden de politie of het gerecht vandaag niet om in menig land op deze planeet
de cannabisgebruikers als wild op te jagen. In de praktijk betekent dit
vernederende paspoortcontrole, (naakt) fouilage, huiszoekingen, geweld,
boetes, (levenslange) gevangenisstraffen en in de meest extreme gevallen executies.  

Het betekent ook dat cannabisgebruikers door heel de samenleving beschouwd kunnen
worden als criminelen, in een vakje worden geduwd, belachelijk gemaakt en als
inferieur aanzien worden. Maar op de kop beschouwd doen ze helemaal niets mis,
ze doen wel iets illegaals maar kwetsen zeker geen andere mensen. En dit is toch wel
opmerkelijk nietwaar! Stel je een groep mensen voor. Ze doen niemand kwaad.
Maar doen iets wat de meerderheid van de mensen niet doen. Geeft dit de
maatschappij het recht om deze groep mensen als criminelen te beschouwen en te
behandelen?

Stel u voor, niet zo lang geleden was dit de waarheid, dat alcohol niet
alleen verboden wordt maar dat het gebruik ervan als crimineel wordt beschouwd.
U zou bloot komen te staan wanneer u alcohol gebruikt, koopt, verkoopt voor al
de mogelijke vervolgingen die hierboven beschreven staan: vernederende identiteitscontrole,
(naakt) fouilage, huiszoekingen, geweld, boete, (levenslange) gevangenisstraf en in de meest
extreme gevallen executie. Zou u dit rechtvaardig vinden? Verstop de flessen wijn en bier al maar! Iedere
buurman kan u verklikken! De wereld om u wordt zeer kwaadaardig. Mogelijks
wordt u paranoïde. De politie uw vriend, wat een mop!

Dubbele moraal

Bij alcohol zou men kunnen stellen dat het u gezondheid schaadt en dat ook de
samenleving er onder lijdt. Volgens een rapportvan de
Wereld Gezondheidszorg organisatie van 2014 blijkt dat alcohol in 2012 verantwoordelijk
was voor 3.300.000 dodelijke slachtoffers. Hierbij mag men nog enkele miljoenen
(chronisch) zieken tellen. Vanzelfsprekend zijn de kosten, zowel op menselijk- als
economisch vlak niet te overzien. Bovendien zetten de ontelbare zatte
cafégevechten aan het denken over alcoholconsumptie. Menig zatte mens die zich als een primitieve gedraagt. Men zou het op video moeten
vastleggen.  Zeker dat de persoon in kwestie enige tijd de nuchterheid zal opzoeken.Maar blijkbaar is dit absoluut geen probleem. In België sponsort een bepaald biermerk het eerste klasse voetbal en niet zo lang geleden had menig inwoner een tricolor door zijn venster hangen met de naam of logo van dezelfde drugdealer op gedrukt.

Bovenstaande geeft duidelijk aan dat er een dubbele moraal bij het
gebruik van drugs[3] gehanteerd wordt. Indien de meerderheid meedoet is het in orde wat de uitkomst ook moge wezen. Vreemd criteria om een wetgeving op te baseren, niet waar? Niet vreemd dat in sommige landen homoseksualiteit nog illegaal is. Op een bepaalde manier is het gebruik van cannabis ook taboe. Getolereerd in de achterkamers.

En dit is nu net waar de laatste tijd in de Verenigde Staten een kentering
gebeurt en de New York Times haar steentje aan bijdraagt. Hulde aan hen omdat ze op hun voorblad een artikel durven posten dat tegen de mainstream ingaat. Want het is moeilijker om alleen de waarheid te verdedigen dan in groep de leugen! Of is er sprake van een kantelmoment in de VS? Gaan we binnenkort de legalisering van cannabis meemaken? Meer en meer mensen beginnen in te zien dat cannabisgebruikers niet
die verslaafde, gevaarlijke moordenaars zijn. In Washington en Colorado zijn de
statelijk wetgevingen veranderd en men kan nu cannabis in shops kopen. De staat
verdient hier accijnzen mee. Tevens bespaart de staat via bezuinigingen bij het
politieapparaat en justitie miljoenen dollars. En het belangrijkste
van al, cannabisgebruikers zijn terug mensen geworden!

Politieke leiders en anderen beseffen dit nog niet en de Belgische media doen zelfs niet de moeite om objectief te berichten over dit onderwerp. Wat een grote schande is. Maar ook hier strijden mensen voor hun recht op het gebruiken van cannabis. Momenteel is er in Europa een Europees burgerinitiatief om het gebruik, koop en verkoop van cannabis te regelen. U kan het tekenen en delen. Ook als u niet rookt mag u dit doen. Of vindt u echt dat cannabisgebruikers als criminelen moeten worden vervolgd?

[1]
Het artikel verwijst naar de toestand in de Verenigde Staten. Door het enorme
politieke gewicht dat de VS in de wereldinstellingen zoals de VN spelen heeft
dit vanzelfsprekend repercussies over de wetgeving in heel de wereld.

[2] PEDERSEN, W. en SKARDHAMAR, T. (2009) Cannabis and crime: findings from
a longitudinal study, in Addiction,
105, 109-118. 

DELISI,
L., FLEMING, J., GALVEZ-BUCCOLLINI, J. en PROAL, A. (2014) A controlled family
study of cannabis users with and without psychosis, in Schizophrenia Research, 152(1), 283-288. 

BEWLEY-TAYLOR, D., BLICKMAN, T. en JELSMA, M.
(2014) The rise and decline of cannabis prohibition. The history of cannabis in
the UN drug control system and options for reform, in Transnational Institute, 1-86.

GERBER, R.
(2004)  Legalizing Marijuana. Drug policy reform and prohibition politics, United States of America, Greenwood publishing group.

GRINSPOON, L. (1971) Marihuana Reconsidered, Cambridge,
Harvard University Press.

[3] Alcohol is ook een drug! In de meeste landen
een legale drug maar het blijft een drug.