“Mevr. Homans, wat meer terughoudend aub wat Linkebeek betreft”
Naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van zondag in Linkebeek wordt er in Vlaanderen over het algemeen erg spottend gedaan over de communautaire problemen in deze faciliteitengemeente. Zelfs vele progressief denkenden juichen zonder veel kennis van zaken het forse optreden van Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans in stilte toe. Er is echter wel degelijk iets fout aan de hand. Linkebeek is een piepklein dorpje dat nauwelijks 5000 inwoners telt en ten zuiden grenst aan het Brussel Hoofdstedelijk Gewest. Uit verkiezingsuitslagen blijkt duidelijk dat liefst 80 procent Franstalig is. De Franstalige eenheidslijst Lijst van de Burgemeester (LVB) haalde bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 2.314 stemmen of 79,1 procent van het totaal. Franstaligen genieten er weliswaar faciliteiten in directe contacten met de administratie, maar krijgen overheidsdocumenten in het Nederlands toegestuurd. Terwijl de grote meerderheid van de aanwezigen Franstalig is moeten gemeenteraden, commissies tot adviesraden in het Nederlands verlopen, wat het democratisch debat zwaar hypothekeert.
Dat er zondag terug verkiezingen worden gehouden is het gevolg van Franstalig protest tegen het feit dat Homans begin oktober Eric De Bruycker tot burgemeester benoemde, een Vlaamse verkozene van oppositiepartij Prolink. Terwijl LVB in 2012 13 van de 15 raadszetels won, sleepte Prolink er slechts 2 in de wacht. De Bruycker haalde in 2012 168 voorkeurstemmen, tegenover 2.314 voor de Franstalige lijsttrekker Damien Thiéry. Deze laatste werd na deze verkiezingen vanzelfsprekend voorgedragen als burgemeester. Hij raakt echter al sinds 2007 niet meer benoemd (en bleef al tijd tot aan de benoeming van De Bruycker waarnemend burgemeester) omdat zijn bestuurscollege bij het versturen van de oproepingsbrieven de omzendbrief-Peeters uit 1997 steevast niet respecteerde. Deze omzendbrief stipuleert dat in faciliteitengemeenten alle documenten eerst in het Nederlands verstuurd moeten worden waarna Franstaligen een exemplaar in hun taal kunnen bekomen als zij dit aanvragen. Deze aanvraagt moet telkens opnieuw ingediend worden.
Thiéry liet de oproepingsbrieven bij de verschillende verkiezingen sinds 2006 echter telkens tegelijk in het Nederlands als Frans versturen, wat voor de opeenvolgende Vlaamse ministers van Binnenlands Bestuur voldoende was om zijn benoeming als burgemeester te weigeren. Volgens de Franstaligen doet die omzendbrief echter afbreuk aan de taalfaciliteiten. Het is dan ook niet onlogisch dat zij daar vooral bij verkiezingen – ‘a la guerre comme à la guerre’ – willen laten zien dat ze het er daar niet mee eens zijn. Het is overigens deze beruchte omzendbrief-Peeters van eind 1997, die in de 6 faciliteitengemeenten rond Brussel jarenlang tot vele, zware communautaire spanningen aanleiding gegeven heeft. De Raad van State floot voor wat betreft de inhoud van deze omzendbrief in een arrest van 20 juni 2014 de Vlaamse regering echter fors terug. De Raad van State stipuleerde in dit arrest dat één vraag van een Franstalige om documenten in zijn taal te ontvangen voortaan voldoende is voor een periode van 4 jaar.
De Vlaamse regering en minister Homans in het bijzonder zou zich ten aanzien van een gemeente waar circa 80 procent van de inwoners Franstalig is wat meer terughoudend en begripvol moeten opstellen. Een dergelijke gemeente zou immers een tweetalig statuut moeten hebben. Het is vanzelfsprekend politiek ondenkbaar dat de Vlaamse regering op de aloude eis van deze en enkele andere faciliteitengemeenten ingaat om hen bij Brussel te voegen. Toon dan in godsnaam tocht wat meer soepelheid bij de toepassing van de taalwetten! Door de benoeming te blijven weigeren van Thiéry, die ook dit jaar nog enkele keren door de Franstalige meerderheid werd aangewezen als hun kandidaat-burgemeester, voert Homans overigens een achtergrondgevecht. Thiéry heeft immers al herhaaldelijk aangegeven dat hij de nieuwe interpretatie van de omzendbrief-Peeters door de Raad van State aanvaardt en heeft dit ook aangetoond tijdens deze gemeenteraadsverkiezingen in Linkebeek. De strijd is dus gestreden, maar toch wil Homans voort vechten. Om wat te bereiken? Dat het communautaire thema hoog op de politieke agenda blijft staan in dit apenland? Thiéry zal na deze verkiezingen door de nieuwe gemeenteraad ongetwijfeld opnieuw worden voorgedragen als burgemeester. Aanvaard dit keer deze voordracht!
Luc Vanheerentals
Freelance journalist
