De inkomsten via de dotatie gaan flink inkrimpen en vooral: er mag maar 43,25 procent van het budget besteed worden aan personeelskosten. Langs de andere kant moet er dan weer 18,25 procent besteed worden aan de versterking van de private audiovisuele sector. Er moet dus bespaard worden, ook binnen de personeelsbegroting.

Positief aan de Beheersovereenkomst is dat er in tegenstelling tot de vorige Beheersovereenkomst geen beperking staat op het aantal personeelsleden, enkel op de personeelskost.

Binnen die beperkingen kan men nog altijd verschillende keuzes maken. De directie, hierin gesteund door de Raad van Bestuur, kiest voor de gekende weg: minder mensen voor minder geld harder laten werken. Het te zoeken tekort vinden ze door in de zakken van de mensen te zitten en door het aantal medewerkers te verminderen, al dan niet via natuurlijke afvloeiing.

De Vlaamse overheid staat klaar met een zak geld van 14 miljoen om die ontslagen te financieren. Dit systeem kennen we al jaren en het gevolg is dat zij die weggaan een cadeau krijgen en zij die blijven harder moeten werken. Gevolgen op het vlak van werkdruk, burn-out en vuile trukken om mensen buiten te krijgen zijn dan ook talrijk.

Vrijwillige arbeidsherverdeling

Wij kiezen voor een andere weg, die van de vrijwillige arbeidsherverdeling. Als men het personeelsaantal met een kleine 200 vermindert, daalt het inzetbare arbeidsvolume. De vakbonden willen de beschikbare arbeid verdelen over de 2215 voltijdsequivalenten die er nu zijn. Hiervoor zijn een vijftal voorstellen.

Er wordt op VRT veel op zondag gewerkt met uiteraard een zondagsvergoeding als compensatie. Het voorstel is de mensen de keuze te geven tussen die vergoeding of een extra vrije dag. Hetzelfde systeem voor de overuren. Voor de oudere werknemers gaan we resoluut voor werkbaar werk. Het terug verlagen van de pensioenleeftijd is niet echt te realiseren op VRT-niveau, dus kiezen we voor extra-verlof vanaf 55 jaar, één stelsel zonder loonverlies en één met een beperkte loonverlies.

Als vierde maatregel willen de mensen voor de komende jaren de omkeerbare keuze laten tussen een jaarlijkse opslag in geld of een jaarlijkse verhoging van het aantal verlofdagen. en als sluitstuk willen we een algemene arbeidsduurvermindering van één uur per week. Reden hiervoor is dat een grote groep VRT-medewerkers om diverse redenen niet kan deelnamen aan één van de vier andere maatregelen en dat we een plan willen waar iedereen iets aan heeft.

Dit plan klopt financieel. De arbeidsherverdeling wordt gefinancierd door drie stakeholders, de VRT zelf, de medewerkers en de Vlaamse overheid. Het VRT-directieplan wordt enkel door de medewerkers betaald.

Knowhow op peil

Dit plan geeft de VRT de kans de knowhow op peil te houden. De kans om de 150 gepensioneerden tussen nu en 2020 te vervangen door 150 jongeren. De kans aan de ouderen om hun kennis door te geven en de kans aan die jongeren om met al hun kennis en enthousiasme en digitaal verhaal de VRT te verrijken en bij de tijd te houden.

Dit plan geeft de VRT de kans om niet alleen op vlak van inhoud en digitale platformen innovatief te zijn maar ook sociaal innovatief. Het beantwoordt aan het nieuwe maatschappelijk verhaal van arbeidsherverdeling dat door steeds meer organisaties naar voor wordt geschoven als oplossing voor werkdruk en werkloosheid.

Op dit ogenblik leggen we deze voorstellen voor aan onze collega’s. Om te peilen naar het draagvlak voor ons plan in het algemeen en om na te gaan hoeveel collega’s er willen meedoen aan de specifieke maatregelen, telkens op basis van vrijwilligheid.

De onderhandelingen komende maanden zullen duidelijk maken of de VRT-leiding de afspraak met de geschiedenis zullen missen of met twee armen zullen omhelzen. Zij die nu beweren dat er 200 of meer jobs gaan verdwijnen op de VRT, hebben niet goed opgelet. Dat is het directieplan, ons plan gaat voor het behoud van de tewerkstelling. Na de onderhandelingen en de mogelijk noodzakelijke acties zullen we nog eens spreken.