En dan lees ik : “Een beetje vertrouwen op je bankadviseur en regelmatig overleggen kan ook helpen.”

…Helpen waarvoor?

Ik ben natuurlijk geen econoom, dus ik kan daar geen wetenschappelijke opinie over geven. Maar als simpel consumentenbrein weet ik dat geld eigenlijk bedoeld is als middel om handel te drijven. En sparen op de bank is in oorsprong een goede win-win uitvinding om als wederdienst van het ter beschikking stellen van je (toen nog) aangroeiend kapitaal winst terug te krijgen in de vorm van rente. Zeg maar dat de bank uit dankbaarheid, omdat ze ondertussen wat kan spelen met jóuw geld, je enkele centjes meer teruggeeft.

Maar de waarde van geld heeft in ons op hol geslagen kapitalistisch systeem vandaag een zeer wrange dominante bijsmaak gekregen: het is een echt drukkingsmiddel geworden: de levensstandaard van de westerse maatschappij is zeer hoog wat geleid heeft tot een verslaving aan een uiterst comfortabel leven. Wie veel heeft kan echter ook veel verliezen. Dus slaat onvermijdelijk de angst toe om in een financieel gat te vallen en vervolgens al even gemakkelijk en anoniem uitgespuwd te worden door datzelfde systeem.

Economie wordt bovendien zo ingewikkeld voorgesteld dat het lijkt alsof het voor de gewone mens niet meer te begrijpen is, maar eigenlijk vermoed ik dat de rente bewust eerst tot een belachelijk miniem percentage gebracht werd en dat nu aandelen als alternatief voorgesteld worden als een manier om je geld gewoon op te slokken in een anoniem systeem dat al lang niet meer op reële handeldrijvende waarden gebaseerd is.

Geld is steeds minder verbonden met de realiteit: wat is de echte waarde van geld? Aandelen zijn een fictieve zinsbegoocheling (bewust pleonasme): wie daar nog in gelooft is gehypnotiseerd door de banken. Je kan nog beter je geld terug in een ‘flipperkast’ steken, dan heb je ten minste nog even lol voor je geld; want : weg-is-weg… het is misschien tijd om eindelijk de ballon te durven doorprikken?

Ik heb het gevoel dat de banken zélf de controle kwijt zijn en dat ze ‘putten-zonder-bodem’ aan het vullen zijn… Wat is er nog over van geldelijke waarde in heel dat virtueel schouwspel? Moeten we niet eerder streven naar een samenleving die gebaseerd is op echte belangrijke, lees levensnoodzakelijke, waarden door bijvoorbeeld geluk als maatstaf te nemen voor de welvaart van een staat?