Onder zeer hoge druk wil de
federale regering snel de verstrenging van de voorwaarden voor het vervroegd
pensioen realiseren. Nu al wil ze de wettelijke pensioenleeftijd optrekken van
65 naar 66 in 2025 en van 66 naar 67 jaar in 2030. Ook wil ze de leeftijd van de
vervroegde uitstap vanaf 2017 systematisch verhogen. En ten slotte wil ze de
leeftijd om te kunnen genieten van een overlevingspensioen vanaf 2025 optrekken.
De federale regering wil de syndicale procedure snel achter de rug hebben. Enkel
formeel. Zo kan ze het wetsontwerp nog dit jaar gestemd krijgen in het parlement.
Van politieke moed gesproken!

Snelheid

De snelheid waarmee de
federale regering een wetsontwerp door het onderhandelingscomité wil jagen,
stemt niet overeen met de belofte dat er ruimte zou zijn voor syndicaal
overleg. De haast is onbegrijpelijk. Ook staat het haaks op het idee om vanaf
september een Nationale Pensioencommissie te organiseren om het debat over de
pensioenen in zijn geheel aan te pakken. Wat rest ons daar te doen als de
federale regering ondertussen voorafnames doet op een evenwichtig debat?

Onfatsoenlijk

Het overheidspersoneel en dus
ook het onderwijspersoneel worden zwaar getroffen door opeenvolgende
pensioenmaatregelen. Onlangs nog was er de geleidelijke vermindering van de
diplomabonificatie waardoor voor onderwijspersoneel op korte termijn het
pensioenrecht zal opschuiven in de tijd. Nu al komt er een tweede wetsontwerp
waardoor personeelsleden met nabije pensioenvooruitzichten hun loopbaan plots met
minstens enkele jaren verlengd zien worden. En dit zonder dat er iets wordt
ondernomen om langer werken mogelijk te maken. Integendeel. Nog steeds dreigen de
bestaande mogelijkheden van loopbaanonderbrekingen afgebouwd te worden. En
daarna wacht ons misschien nog een verlenging van de loopbaan als ze ook raken
aan het preferentieel tantième (1/55). Bovendien houden ze in al deze
voorstellen nagenoeg geen rekening met al verworven rechten. Het is
onfatsoenlijk!

Effecten onderschat

Politiek stellen ze het soms
gemakkelijk voor alsof de maatregelen geen al te zware gevolgen zullen hebben
op het personeel. De realiteit is compleet anders. In de toekomst zal één op de
twee personeelsleden pas op vervroegd pensioen kunnen als de gezonde
levensjaren voorbij zijn. De grote groep van vrouwen zal verhoudingsgewijs
zwaarder getroffen worden. Dit is discriminatie! Traditioneel hebben vrouwen
meer dan mannen de zorg voor het gezin waargemaakt via loopbaanonderbrekingen.
Daarom zullen zij, om tot aan hun vereiste loopbaanjaren te komen, tot 67 jaar
moeten blijven werken om nog op pensioen te kunnen gaan.

De effecten van de pensioenmaatregelen
worden door de regering zwaar onderschat. Theoretische modellen houden geen
rekening met de realiteit. We vragen dan ook dat de maatregelen zouden worden
gesimuleerd op de effectieve groep van overheidspersoneel. Zo kunnen de
gevolgen worden geobjectiveerd en de regeling bijgestuurd op basis van de
werkelijke noden.

Nationale pensioencommissie

Het is ook niet logisch dat
er maatregelen worden genomen, los van de werkzaamheden in de nationale
pensioencommissie. Die is net ingesteld om te komen tot een coherent geheel.
Het rapport van de experten voorziet helemaal niet in een verhoging van de
referentieleeftijd voor vervroegd pensioen van 62 naar 63 jaar. Waarom dit dan
doordrukken? Er is ook geen enkele reden om nu al, zonder grondig debat, de
wettelijke pensioenleeftijd op 66 in 2025 of 67 jaar in 2030 op de
onderhandelingstafel te leggen. Je moet politiek wel erg hardvochtig zijn om nu
al vast te stellen dat de overlevingspensioenen na 2025 maar later kunnen
worden opgenomen.

Politieke moed
Het wetsontwerp dat voorligt, bevat
geen enkele van de garanties die vroeger al afgesproken waren. Dit is regelrechte
contractbreuk. Over de wijze waarop de regering(en) langer werken haalbaar wil
maken en werken werkbaar zal houden, daarover werd tot nu toe geen enkel initiatief
genomen. Het is ongehoord. Het zet het overleg onder hoogspanning. Daarom
roepen we op tot een militantenconcentratie in gemeenschappelijk vakbondsfront op 15 juni 2015 in Brussel: “Op de bres voor onze pensioenen!”.

Marianne Coopman – Algemeen secretaris COV