Vandaag heb je duizenden handen. In het rotsgebergte van Congo werden ze verminkt en tot zwijgen gebracht.

Er was een koning in een ver Land die er genoegen in had om de Congolezen uit te buiten en ze als serpenten te laten kronkelen uit angst. 

Maar de wreedheid van deze vorst hield jou niet tegen om je woede te uiten.  Patricio Lumumba verstopte zich in de jungle om de pijn van de voorvaderen beter te begrijpen. 

Hij sprak met de tijgers van het millennium. Leerde zich onzichtbaar te maken voor de kolonisatoren. 

Zijn bescheidenheid was niet voldoende. Toen hij uiteindelijk aan zijn geliefde Congo het mooiste geschenk gaf, het meest humane project van “De Vrijheid”, werd daar met onwaarschijnlijke haat op gereageerd. 

Van Brussel tot Londen tot het Witte Huis wou de hand van de onderdrukker hem de adem afsnijden. Lumumba sloot de ogen, en duizenden ogen gingen open. Hij gaf aan zijn Volk een woord vol vuur: Vrijheid! Vrijheid!