Om maar ineens met de deur in huis te vallen: Ik sta op de kandidatenlijst van PVDA Gent op nr 41 als verruimingskandidaat.

Verruimingskandidaat?

Ja, dat is omdat ik me bezighoud met geestverruimende materie. Ik schrijf namelijk over cannabis en ik ben bestuurslid van vzw Cannabis Social Club Gent.

Met mijn schrijfsels hoop ik de plant uit een negatief daglicht te halen en de voordelen ervan te belichten zonder de risico’s te minimaliseren. Ik scheid de fictie van de non-fictie en leg het cannabisvraagstuk uit in eenvoudige taal.

Dat is wat ik doe en wat ik ook ga blijven doen, tot zolang het nodig is. Daarnaast doe ik natuurlijk ook nog wel andere dingen zoals voltijds werken als instructeur in de sociale economie en zoveel mogelijk genieten van het leven.

Op een lijst staan is voor mijn verlegen persoontje niet evident maar aangezien ik na uitvoerig wikken en wegen besloten heb dat ik er niks bij te verliezen heb ging ik de uitdaging aan. Er is ook godzijdank niet één programmapunt waar ik mij niet achter kan scharen, dus waarom zou ik niet?

Persoonlijk hou ik niet van politieke machtsspelletjes noch van verkiezingen, het maakt me zelfs een beetje triest, dit tegen elkaar op concurreren. Maar als ik één partij kan helpen door er reclame voor te maken laat het dan toch maar PVDA zijn. En laat Tom De Meester, de energiespecialist, Termont maar opvolgen als burgemeester. Hij zou dat waanzinnig goed doen!

En nu even kort maar krachtig: Waarom PVDA?

Omdat het een gezonde partij is die bestaat uit gedreven mensen die geven om andere mensen en geen onderscheid maken in kleur of afkomst. Ze geven ook om mensen op de vlucht. Ze ijveren voor een gezellige stad waar iedereen het goed heeft, waar iedereen een mooie betaalbare woonst heeft en de middelen heeft om de zorg te betalen die hij of zij nodig heeft.

Het is een partij die rekening houdt met de toekomstige generaties en die opkomt voor beter en goedkoper openbaar vervoer. Die op straat komt wanneer men ons langer wil laten werken en wanneer men ons teveel doet betalen voor basisbehoeften zoals electriciteit en water.

PVDA deelt ook de mening om cannabis- en ander druggebruik te decriminaliseren en meer in te zetten op preventie in plaats van repressie. PVDA pleit er ook voor dat medicinale cannabis op doktersvoorschrift verkrijgbaar wordt bij de apotheek. Al valt daar op gemeentelijk niveau jammer genoeg maar weinig over te zeggen.

PVDA is een rebelse partij die het niet doet voor het grote geld of voor de postjes maar wel handelt uit engagement en liefde voor de medemens.De parlementsleden, provincieraadsleden en gemeenteraadsleden van de PVDA leven aan een bescheiden loon tussen 1.600 en 1.800 euro per maand. Als ze meer verdienen, bijvoorbeeld in het federale parlement, dan wordt het meer-bedrag doorgestort aan de partij.

PVDA scoort op het gebied van klimaatdoelstellingen en natuurbehoud even sterk als Groen, een partij waar ik ook veel sympathie voor heb. Maar de energie en daadkracht van PVDA verleidt mij net iets meer.

Op een liefdevolle verkiezingsuitslag!