Sinds jullie besloten om ‘door de schuld van de socialisten’ een regering op poten te zetten die nu eens eindelijk komaf zou maken met alle kommer en kwel van de ondernemers, de vermogenden en uiteraard jullie eigen kommer en kwel is er veel veranderd.
Heya, heya papa Di Rupo.
Ikzelf, om maar een voorbeeld te geven, ben in enkele jaren tijd veel bitser geworden, ik ben ook een stuk onverdraagzamer geworden wanneer ik jullie in het nieuws of bij Ter Zake zie opdagen. Woest wordt ik wanneer een van jullie in de slimste mens opduikt of in plopsaland, vanop het kasteel vrolijk meezingend op de toontjes van ‘Wie heb ik aan de lijn, hallo hallo’ en ‘Heya, heya papa Di Rupo’ of zoiets.
Regelmatig moet ik mezelf tot andere gedachten dwingen wanneer ik vaststel dat mijn kinderen een toekomst tegemoet gaan die geen hoop biedt.
Dat deze generatie nu al op een drafje het hoger onderwijs moet doorlopen. Treuzelen mag niet, je kansen zijn beperkt en denk aan je pensioen, niemand wil werken tot Sint Juttemus al zal je dat dan alsnog kunnen afkopen met genoeg geld. Zonder Bachelor wordt het zelfs gewoon wansmakelijk moeilijk om ooit nog fatsoenlijk door het leven te fietsen.
Ze kunnen maar beter zo hard mogelijk beginnen werken, in de hoop te kunnen ontsnappen aan de macabere dans die jullie aan het organiseren zijn.
Vervolgens kunnen ze maar beter onmiddellijk zo hard als mogelijk beginnen werken in de hoop te kunnen ontsnappen aan de macabere dans die jullie aan het organiseren zijn. Een soort van stoelendans, u kent hem allicht nog van uw eigen trouwfeest, telkens weer blijft er eentje over zonder stoel. Dat is grollen! Het heeft ook wat van Russische roulette, trager weliswaar maar niet minder drastisch en de essentie blijft, er zijn deelnemers en er zijn toeschouwers.
De plaskaart GOLD en SILVER zijn nu beschikbaar aan het onthaal, voor wie het haalt tot daar.
Maar ik denk ook aan de toekomst van mijn echtgenote die ik er van verdenk minstens 20 jaar langer dan mij te zullen leven. Zij zal een plascontract moeten afsluiten lees ik in de krant ‘De Morgen’ of bonnetjes moeten kopen misschien aan de kassa van het tehuis ‘goed voor een plasbeurt van 2 minuten’? Uiteraard zal je dan ook al de ‘silver’ en ‘gold’ bonnetjes kunnen kopen. En de ‘plas a volonté’ voor mensen zoals Daniel Bacquelaine, onze huidige minister van pensioenen die zelf zo een groot pensioen bijeen gezeikt heeft dat een dergelijke plaskaart een minimum is. De ene zeikerd is nu eenmaal de andere niet!
Maar goed ‘THERE IS NO ALTERNATIVE’. Ik moet het leren beseffen, aanvaarden. Deze uitspraak moet de heroïne worden voor mijn toekomst. Ik moet leren dat deze ziekmakende regering het goed meent met mij, met jullie, met mijn kinderen en echtgenote. Doordrenkt van politieke en economische kennis zijn zij het die ons door de duisternis lijden. Zij die, de Bijbel van Ayn Rand in gedachten, de zee openen voor het volk of toch een deel daarvan. Ik moet mijn eigen slaafsheid durven inzien. Goesting zal ik krijgen! Loslaten en het moe worden om altijd moe te worden van dit zootje ongeregeld. Ondernemen zal ik, risico’s nemen met mijn pensioen. De miljarden die ik samen met u heb op spaarboekjes opnieuw ten dienste stellen van hen die zich in het vuur wagen voor ons. Ik zal aandelen kopen met gagarandeerde winstmarges van 4% bij Eandis tot ik net als hen wordt, ziek van geest maar rijk in vermogen.
Al wie niet springt… is gehandicapt of bejaard of vroegtijdig gestorven.
En er is hoop voor hen. Met de plannen van deze ziekmakende regering kunnen ondernemers weer wat ademhalen. Na jarenlang de dodelijkste risico’s te hebben genomen, al hun intelligentie en kennis te hebben aangewend ten dienste van de samenleving, hun villa’s en autopark, hun kunstverzameling en kunstgebit, te hebben ondergebracht op welriekende eilanden zijn er de lastenverlagingen op arbeid. Als alle zieken, alle werklozen en gehandicapten, minder begaafden en bejaarden een beetje afdragen van hun nu veel te royale inkomsten uit de sociale zekerheid waar ze bovendien niet eens voor moeten werken zullen zij opnieuw de vruchten dragen van dit goddelijk leiderschap dat ons, sorry ‘hen’, tot ongekende hoogtes brengt. Tenminste als alle hardwerkende Vlamingen die nu voor deze zorgbehoevenden betalen niet straks zelf aan rugklachten gaan lijden, zelf een vals gebit nodig hebben of erger, zelf bejaard worden en met een afgekalfde 2de pijler of in vele gevallen zonder, van middenklasse de sprong naar beneden moeten wagen. De duisternis in, hetzelfde lot ondergaand als dat van ondernemers die ongekende risicio’s nemen. Duistere risico’s dus.
Maar laat me nog even terugkeren naar het begin. Behoudens dat ik een stuk bitser ben, ben ik ook zieker geworden. Het knaagt, ik voel het. Ik voel me soms zwak en onmachtig, op- en neergaand in een rollercoaster. Telkens weer draait mijn maag rond de maan wanneer er stiekem weer maar eens, met de glimlach op het gezicht van Pieter Timmermans of Van Eetvelt wordt geknabbeld aan wat rest. Wanneer verklaard wordt dat de 10% rijksten nu al 50% belasting betalen, op datgene uiteraard wat niet verborgen zit.
Ziek maakt deze regering mij en kwaad. En ik vraag me af hoelang nog?
http://www.demorgen.be/opinie/tenzij-we-de-zorg-dringend-herdenken-zullen-steeds-meer-verhalen-zoals-de-plascontracten-ons-bereiken-bf2e781d/
http://www.standaard.be/cnt/dmf20161103_02554547
