Woensdag 29 september was het zover. 80.000 mensen komen te Brussel betogen tegen de soberheidsmaatregelen, voor een sociaal Europa en een ander soort economie.
Modepolitie en literaire kritiek
Ongeveer 250 à 300 mensen werden gearresteerd. Ongeveer 150 arrestaties gebeurde voor de manifestatie van start ging, waaronder een 30-tal clowns.
De mensen die gearresteerd werden tijdens de manifestatie werden gearresteerd terwijl ze poogden het blok van de Luikse Metallo’s te vervoegen, waartoe ze uitgenodigd waren.
Alle arrestaties gebeurde op basis van vestimentaire criteria, op uiterlijk, en waren preventief. Wie er als “activist” en niet als syndicalist uitzag, werd geviseerd. Leg me eens uit, wat is het uniform van de syndicalist? Een kleurige vuilzak, over het hoofd getrokken?
Het moet in die lijn liggen als we het perscommuniqué van de Ligue des droits de l’Homme en Bruxelles Laïque, naar aanleiding van het politieoptreden tijdens de manifestatie, erop nalezen:
“La Ligue des droits de l’Homme et Bruxelles Laïque s’inquiètent depuis longtemps de ce type de dérapage sécuritaire qui confirme ses craintes d’une démocratie qui a de plus en plus tendance à intimider, décourager ou réprimer certaines formes d’expression citoyenne. Si une réaction policière proportionnée est légitime à l’encontre de manifestants violents, il est inacceptable que les forces de police recourent à des intimidations et à des arrestations à l’encontre de manifestants pacifiques. De telles méthodes sont “dignes” d’un Etat policier.” (1)
Enkele fundamentele rechten verdwijnen in de vuilzak.
Ander criterium is tekst, of symbolen op spandoeken. Hoewel de standpunten van Keer Het Tij Nu volledig in de lijn liggen van de standpunten van de organisatoren van de manifestatie, als ik het mobilisatiedrukwerk erop nalees, werden ze verplicht, door hoofdcommissaris Versmissen, hun grote banner in beslag te laten nemen.
Argumentatie: “Jullie boodschap heeft niets te maken met de manifestatie van vandaag.” Dito voor een spandoek van Desobéissance Action Changement, met arrestaties tot gevolg.
Ook FGTB-jongeren uit Brussel werden tijdens de manifestatie bedreigd met arrestatie en inbeslagname van hun materiaal als ze een ludieke sensibiliseringsactie niet stopzetten, etc…
Uiteraard is alle anarchistische of antikapitalistische symboliek uit den boze.
Politiek-literaire kritiek en censuur vanwege de politiediensten, vakjury van dienst, die met sacrale bevlogenheid in hun democratische ijver voor u bepalen wat u mag zeggen.
Anarchie, zou iemand zeggen die niet beter weet.
Voorgekauwde prak slikt zo heerlijk weg
De dag zelf en daarna kauwt de pers kritiekloos de politie na en bericht over amokmakers, voorwerpen die niet thuishoren op een betoging, slechte intenties…
Waar was de amok? Buiten die vanwege het politieoptreden, was deze er niet. Vanwege de geviseerde groep “anarchisten” werd niet één strafbaar feit of provocatie gepleegd die ook maar één arrestatie, laat staan een massa-arrestatie zoals we deze gezien hebben, kon rechtvaardigen.
De enige slachtoffers van amok waren te vinden in het gearresteerde antikapitalistische blok georganiseerd door Precarious United, met wiens deelname de vakbonden ingestemd hadden, waar veel deelnemers en sympathisanten van het No Border Camp (NBC) in meeliepen, en wiens standpunten ook nogal overeenkomen met dat van de organisatoren van de manifestatie.
Zij kregen te maken met hardhandige arrestaties, waarbij kwistig werd omgesprongen met gas en wapenstok, wat zich vertaalde in meerdere hospitalisaties, personen met hechtingen en andere verwondingen.
Voorwerpen die niet thuishoren op een betoging? Er werden geen wapens in beslaggenomen buiten de waterpistolen van de clowns, die deze terugkregen na hun administratieve aanhouding.
De voorwerpen die niet thuishoren op een betoging waren de stokken aan een spandoek, waar de politie op de Place Bara naar verwees. Waarvan er in de manifestatie meerdere honderden gelijkaardige te vinden waren.
En de geluidswagen die werd klemgereden alvorens de politie op de Place Bara voor de eerste maal chargeerde op iedereen die er niet syndicalistisch genoeg uitzag maar toch het vertrekpunt van de manifestatie had gehaald.
Slechte intenties? De manifestatie tegen het Europese asielbeleid die uitging van het NBC, op 2 oktober, verliep zonder enig incident. Aan deze manifestatie namen ongeveer 1400 personen deel.
Niets wijst erop dat de deelname van de 250 à 300 gearresteerden aan de manifestatie georganiseerd door de Confédération européenne des syndicats niet even incidentloos zou verlopen.
De intenties van de politie zijn wel min of meer duidelijk.
Enerzijds geweldadige initmidatie, anderzijds het onveiligheidsgevoel nog wat voeden.
Wat blijkt uit verklaringen die ze geeft aan mensen die uitleg vragen waarom ze gecontroleerd worden. Dan neemt ze geheid de woorden gevaarlijk en anarchist in de mond. Anarchist wordt zo ook synoniem van crimineel.
Maar ook het zaaien van verdeeldheid en het criminaliseren van systeemkritiek.
Burger- en mensenrechten? Neen, bedankt!
In maart berichtte de nieuwssite Apache over het jongste jaarverslag van het Comité P, ik citeer uit het artikel dat zeer de moeite waard is om te lezen:
“In haar jongste jaarverslag wijst het Comité P, die instelling die namens het parlement toezicht houdt op de politiediensten, in scherpe bewoordingen op een reeks verontrustende disfuncties en wantoestanden, vooral bij betogingen. […] De rijkswacht zaliger had geen al te beste reputatie, ondermeer vanwege het brutale en hardhandige optreden van het korps bij betogingen. Kennelijk is er op dat vlak nog niet veel veranderd. Gebruik van overdreven geweld, provocaties door de politie, normvervaging, en zelfs schendingen van de mensenrechten: het bestaat nog altijd en het werd herhaaldelijk op het terrein vastgesteld door waarnemers van het toezichtcomité.” (2)
Er is nog niets veranderd. Maar onze politici hebben het dan ook te druk om zich met dergelijke futiliteiten bezig te houden.
Gans de week al viseerde de politie de deelnemers van het NBC. Het geweld uitgeoefend tijdens de manifestatie op woensdag terzijde, schrok de politie er op donderdag bijvoorbeeld niet van terug enkele Duitse deelnemers van het NBC te arresteren om vervolgens de meisjes in het gezelschap sexueel te intimideren, naast hun spullen, geld en paspoorten in de vuilbak te kieperen.
De politie acht het niet nodig burger- of mensenrechten na te leven. Zij meent zich hiervan vrijgesteld op basis van één of andere ongeschreven oekaze, zo lijkt het. Al wat zij kan aanwenden om dat gedrag te verantwoorden wordt aangewend. Inclusief misrepresentatie van feiten of insinuaties.
Wat niet echt verbaasd. Hoe kan zij anders haar werk doen, toch?
Maar niet enkel de politie vindt zich waardig genoeg om met zulke rechten een loopje te nemen. Alvast één partij sprak zich duidelijk in de pers uit.
Volksvertegenwoordiger Theo Francken (N-VA) begreep niet dat de stad Brussel het NBC liet doorgaan:
“Ik hoop dat de stad er alles aan doet om het personeel van de asielinstanties te beschermen. In Brussel dolen nu massa’s asielzoekers rond. Als zij voelen dat een betoging opkomt voor hun belangen, zullen ze zich daarbij aansluiten. Dan is het hek helemaal van de dam.”
En op 1 oktober lazen we in een N-VA communiqué naar aanleiding van de NBC-demonstratie die het wou laten verbieden:
“de aanslepende discussie in het asielbeleid en de moeilijke opvang kan dan ook aanleiding geven tot mogelijke agressie, vandalisme en vernielingen tijdens de manifestatie op 2 oktober.”
Voor de N-VA is het duidelijk, als de politieke boodschap van anderen hen niet aanstaat, mogen burger- en mensenrechten met de voeten getreden worden.
Stel je voor dat mensen voor hun rechten opkomen. Erger nog, een demonstratie hiervoor gaan vervoegen. Dat is niet iets dat men in een democratie kan tolereren.
En net zoals de politie schildert de N-VA haar politieke tegenstanders en ook asielzoekers in deze graag af als gevaarlijk, agressief, crimineel.
Mischien heeft de houding van de politie, een totalitaire staat waardig, geleid tot de paar gebroken ramen van een politiecommissariaat in de Marollen op vrijdagavond?
Naar alle waarschijnlijkheid zal introspectie vanwege de politiediensten enkel leiden tot de vraag hoe ze het volgende maal “nog beter” kunnen doen.
Les policiers sont aussi des travailleurs, camarades
Vanwege de vakbonden, die zo massaal en zo breed mogelijk mobiliseerden voor de manifestatie, hebben we geen kritiek gehoord.
Dat hoeft niet te verbazen daar de arrestaties aan de Hallepoort gebeurden met medewerking van de organisatoren van de manifestatie, dixit politiewoordvoerster Ilse Van de Keere.
Vanuit het crisiscentrum konden de vertegenwoordigers van de vakbonden trouwens live het door de politiediensten mooi geregiseerde kat en muisspel volgen op politiemonitoren.
De aanvankelijke solidariteit met de gearresteerden werd dan ook snel gebroken door de ordedienst van de organisatie zelf. Waarschijnlijk vond men net als de politie dat de geviseerden er niet syndicalistisch genoeg uitzagen.
Hoewel er toch behoorlijk wat gesyndiceerden tussenzaten. En niet enkel tussen de colateral damage van de arrestatie.
Par consequence wordt een ganse groep arbitrair verhinderd zijn rechten uit te oefenen in een manifestatie die draait om solidariteit en die een middel is om inspraak te eisen.
Die zaken gelden blijkbaar niet voor een groep die mogelijk een andere politieke, tolerante ideologie aanhangt. De vakbonden keken toe en zagen dat het goed was.
Volgende maal moeten de vakbonden misschien niet meer zo breed mobiliseren en op voorhand een ticketverkoop houden zodanig dat enkel mensen met een geldig toegangsbewijs, die voldoen aan bepaalde ideologische en vestimentaire criteria, toegang hebben tot het parcours van de manifestatie.
De politie weet zich in ieder geval gesterkt door de tolerantie voor haar optreden vanwege de politiek, zelfs na het jaarverslag van Comité P, de vakbonden en de mainstream media waarvan kritische verslaggeving uitblijft.
“Les policiers sont aussi des travailleurs, camarades,” argumenteerde iemand van de eigen ordedienst om de solidariteit te doorbreken.
Dat is iets wat je in je achterhoofd moet houden wanneer de politie volgende maal, met een gerechtsdeurwaarder en een dwangbevel uitgevaardigd op eenzijdig verzoekschrift, een staking wil breken.
Zeg dat de vakbond het gezegd heeft.
Ondertussen bekijkt men nog eens het item “Beleefd betoog” (3) van Man Bijt Hond en mijmert men nostalgisch dat deze oude activisten gelijk hebben.
(1) De Liga voor Mensenrechten en Bruxelles Laïque zijn reeds lange tijd verontrust om dit soort ontsporingen van ordehandhaving, welke hun vrees bevestigen van een democratie die meer en meer nijgt naar het intimideren, ontmoedigen of onderdrukken van bepaalde vormen van burgerexpressie. Als een proportionele, politionele reactie legitiem is tegenover gewelddadige demonstranten, is het onaanvaardbaar dat de politie zijn toevlucht neemt tot intimidatie en arrestatie tegenover vreedzame demonstranten. Dergelijke methoden zijn een politiestaat “waardig”.
(2) Politie kan betogers ongestraft provoceren (Apache)
(3) Beleefd betoog (Man bijt hond)
Linken:
