Werkzoekend en zwanger? Een gegarandeerd succesverhaal

Werkzoekend en zwanger? Een gegarandeerd succesverhaal

Langdurige werkloosheid, het kan iedereen overkomen. Een geschikte job vinden is niet vanzelfsprekend. Het is vaak een werk van lange adem en veel geduld, ook voor mijn vriendin. Tot voor enkele dagen.

dinsdag 23 september 2014 21:46
Spread the love

Na meer dan 365 dagen stond ze online, die ene
vacature waarop mijn vriendin zo lang had gewacht. Een job vlak bij huis, haar op
het lijf geschreven. Ook de werkgever was direct enthousiast en overtuigd van
haar capaciteiten. Tot hij vernam dat ze een drietal maanden zwanger was.

Discriminatie 

Op papier heeft niemand het recht
een vrouw een job te weigeren omdat ze een kind verwacht. Er zijn wetten die vrouwen
beschermen tegen discriminatie bij aanwerving, ook omwille van een zwangerschap
of zelfs een eventuele toekomstige zwangerschap. Toch zijn er nog te veel
werkgevers die terugdeinzen voor baby’s. Zeker als het de eerste is, want dan
gaan er snel nog meer volgen. ‘Een straatje zonder eind’. Dat
geeft ons vrouwen trouwens aanleiding tot het ‘misbruiken’ van
zwangerschapsverlof, als we werkgevers mogen geloven. Wanneer moeten we dan nog
solliciteren? Tijdens onze menopauze?  

Besparingsregering 

Ook de regering Bourgeois maakt
het de zwangere werkzoekenden niet gemakkelijker. Moeten we stilaan bewondering
krijgen voor vrouwen die het nog aandurven om zich voort te planten?  

Kind & Gezin, De Lijn en
de openbare omroep moeten samen 45,8 miljoen besparen. Voor het secundair
onderwijs voorziet de Vlaamse regering  20
miljoen euro minder. De inschrijvingsgelden voor hoger onderwijs gaan in stijgende
lijn. En wat als de werkloosheidsuitkering ook nog eens wordt beperkt in tijd?

Geen toekomst?

Wat heeft een werkloze moeder zonder uitkering en een minimum aan kinderbijslag
haar nakomeling dan te bieden? Een toekomst zonder eerlijke kansen op betaalbaar
(hoger) onderwijs? Een toekomst zonder cultuurmogelijkheden en bewegingsvrijheid?  Want een auto is immers onbetaalbaar en het openbaar vervoer is te duur.  

Zoals de zaken nu lopen, gaan
we stilaan terug naar af. Wanneer werkgevers vrouwen omwille van een
zwangerschap blijven discrimineren, wanneer politici de geldkraan voor kwalitatieve,
levensnoodzakelijke middelen dichtdraaien… Op welke toekomst mogen we dan nog
hopen? Welke toekomst kunnen we onze kinderen dan nog garanderen? Zullen we dan
maar gewoon het licht uitdoen? Vandaag is het meer dan ooit ‘hard boven hart’.

take down
the paywall
steun ons nu!