Zeer korte schets van het probleem

De Aarde is onze enige thuis. En ook al dromen sommigen ervan, het is voorlopig nog niet aan de orde een optie te nemen op een tweede leefbare planeet. Die is – als ze al zou bestaan – niet binnen handbereik.

De ongebreidelde marktwerking van het neoliberaal kapitalisme zorgt voor wereldwijde instabiliteit. Dat uitte zich al in de toenemende sociale ongelijkheid, de financiële crisis, de klimaatcrisis, ongezond leefmilieu, gezondheidsproblemen, afname van biodiversiteit, waterschaarste, voedselcrisissen, grondstoffentekorten en noem maar op…

We leven in een systeem dat de belangen van de (wereld)handel boven die van de burgers en de primaire producent stelt. In de meeste landen worden arbeiders mensonwaardig behandeld. Zij krijgen geen deel in de winsten van de handel en vakbondsmilitanten worden met regelmaat van de klok afgedreigd of zelfs vermoord. Overal ter wereld worden boeren het slachtoffer van de industrialisatie van de landbouw. Een industrie die gewone boeren nekt, die de aarde letterlijk vergiftigt en doodt en alle watervoorraden aan de ondergrond onttrekt. We leven in een systeem dat onze Aarde zowel als onze medemens van elke vorm van respect en waardigheid heeft ontdaan.  

Transitie

Die wijze van handelen moet anders. We hebben geen andere optie. Het moet anders op een manier dat de productie kan volgen op een tempo dat de Aarde en de mens niet worden uitgeput. Op zo’n manier dat de consument gegarandeerd eerlijke, gezonde en kwaliteitsvolle producten krijgt. Op een manier die in symbiose is met onze planeet en in respect met de mens in al zijn verscheidenheid.

Wij geloven dat de mens de kracht heeft om zijn handelen te wijzigen in die zin. Steeds meer burgerinitiatieven tonen ons dat de overgang naar een CO2-neutrale kringloopeconomie reeds is ingezet. De transitie is begonnen maar krijgt te weinig steun van bovenuit. Dit terwijl er geen enkele reden is om de transitie niet op een sneller spoor te zetten. Zelfs economisch zouden we er wel bij varen.

In een land als België met een zeer energie-intensieve industrie is het belangrijk dat we zo snel als mogelijk maatregelen nemen om de emissies van CO2 naar een minimum terug te brengen willen we kunnen blijven meespelen in de wereld. Ook onze manieren van wonen en mobiliteit moeten veel energie-efficiënter. Er zal een grote investeringsgolf nodig zijn.

Er zullen tal van nieuwe jobs bijkomen. Maar tegelijk zullen veel mensen hun job verliezen omdat zij in sectoren of functies werken die zullen verdwijnen. Met die mensen moeten wij solidair zijn. Ook met landen die te weinig middelen hebben om in te zetten op die nieuwe investeringsgolf, moeten wij creatief en solidair middelen ontwikkelen zodat iedereen meekan. De transitie moet rechtvaardig zijn. In de overgang naar die nieuwe economie moeten de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen, zowel voor wat onze eigen nationale economie betreft als mondiaal. Het is de plicht van de vakbonden om hier van heel dichtbij over te waken.

Klimaatmars

Eind november komen de wereldleiders in Parijs bijeen om afspraken te maken om de CO2 uitstoot terug te dringen wil de gemiddelde temperatuur van onze Aarde niet met meer dan 2°C stijgen. Zullen zij de wetenschappelijke studies onder ogen durven zien, of gaan zij naar aloude gewoonte hun sentimenten en kortzichtig eigenbelang gaan vertolken?

Wetenschappelijke studies zijn nochtans duidelijk: als we niets doen, zal het ons onvoorstelbaar veel kosten. En als we wel iets doen, dan kost het ons eigenlijk niks!

Het ziet ernaar uit dat het volk druk moet zetten op haar leiders. Daarom stapt ACV Brussel-Halle-Vilvoorde op 29 november mee op in de Klimaatmars te Parijs.

Be there!