De minister van Pensioenen trekt de pensioenleeftijd op tot 67 jaar, negeert het maatschappelijk ongenoegen en miskent de ongerustheid van de mensen.

De sociale zekerheid wordt door deze regering gebruikt om te besparen, niet om te beschermen en dat alles wordt met uitgestreken gezicht verkocht als “het beste voor iedereen”. Je ontvangt geen pensioenbonus meer als je langer werkt, want dat “is het beste voor iedereen”. Ben je kapotgewerkt na jaren zweten en zwoegen, dan kan je niet meer met vervoegd pensioen noch maak je aanspraak op het stelsel van werkloosheid met bedrijfstoeslag. Kom je dan in de invaliditeit terecht, dan moet je na twee maanden terug aan de slag op straffe van inkomensverlies. En als oudere die zijn job verliest moet je ‘aangepast beschikbaar blijven’. Is dat echt “het beste voor iedereen”? Neen, dat is het niet. En toch wordt het steeds zo verkocht. Je moet maar durven.

Desinformatie?

Woensdag was de minister van Pensioenen Bacquelaine aan de beurt in Knack. Volgens hem zijn het de vakbonden die “door desinformatie de mensen nodeloos ongerust maken”. Hallo?

Wij vertalen de regeringsbeslissingen in concrete voorbeelden, gaan de impact na op het leven van werknemers en mensen die aangewezen zijn op een uitkering, bespreken dit met onze leden en over dit alles communiceren we. Ja, hieruit volgt inderdaad meestal grote ongerustheid. Wie die ongerustheid onterecht noemt, onderschat de man en vrouw in de straat. Zij weten maar al te goed dat zij geviseerd worden en dat zij de factuur doorgeschoven krijgen.

Mensen zijn ongerust omdat ze met hun niet-geïndexeerd loon of uitkering hun geïndexeerde huur moeten betalen, hun 21% btw op elektriciteit moeten ophoesten. Omdat ze terug beschikbaar moeten zijn voor de arbeidsmarkt wanneer ze dat eigenlijk amper nog kunnen, omdat een landingsbanen voor hen net niet meer mogelijk is, … Noem maar op.

Neen, het zijn niet de vakbonden die desinformatie verspreiden. Het zijn de vakbonden die proberen duidelijk te maken dat wat verkocht wordt als “het beste voor iedereen” en “nu eenmaal nodig” een bewuste politieke keuze is om sociale bescherming af te bouwen. Een keuze om de schaarse middelen nog onevenwichtiger te herverdelen en cadeaus te schenken aan zij die het niet of althans minder nodig hebben.

Pensioen op 67?

De minister zit niet verlegen om een straffe uitspraak. Wanneer de journalist van Knack hem vraagt of hij het moeilijk heeft om de verhoging van de pensioenleeftijd tot 67 jaar verkocht te krijgen bij de mensen, antwoordt hij dit:

“De wettekst is verschenen in het Belgisch Staatsblad, en ook in de media was te lezen dat de wet van kracht was, maar ik heb geen tegenkanting gehoord. Niemand die intellectueel eerlijk is, kan ertegen zijn.”

Tja, wat bleven die lezers van het Belgisch Staatsblad op 21 augustus toch stil! Wie de tegenkanting niet gehoord heeft, is doof. We de tegenkanting miskent, moet goed opletten op 7 oktober.

U moet weten dat wij vanuit de vakbond, gesteund door verschillende onderzoekers, voortdurend de minister informeren over het feit dat het optrekken van de pensioenleeftijd niet noodzakelijk zal zorgen voor meer tewerkstelling, omdat het voor velen gewoonweg niet mogelijk is om dan nog te werken. U moet ook weten dat de minister ons dan ijzig kalm doorverwijst naar ofwel de minister van Werk (“Peeters mag ook iets doen”) of naar het Nationaal Pensioencomité (“waar de criteria voor zware beroepen en het deeltijds pensioen bepaald moeten worden door jullie, de sociale partners”). Je zou van minder ‘ongerust’ worden.

Wie wordt er beter van?

Wij vragen dat de discussie over de pensioenen niet verengd wordt tot de discussie over de zware beroepen en het deeltijds pensioen maar dat we praten over de loopbaan in z’n geheel. Leggen wij voorstellen op tafel waar iedereen beter van kan worden, met name de herverdeling van de arbeid, dan verwachten wij dat de minister van Pensioenen dit effectief meeneemt in de discussie en dit niet in de media van tafel veegt.

Zomaar de verhoging van de pensioenleeftijd doordrukken, zonder dat ook maar één kiezer hiervoor gekozen heeft, zonder een echte inhoudelijk discussie durven aan te gaan over hoe we nu langer kunnen werken, daar wordt niemand beter van!

Celien Vanmoerkerke – adviseur studiedienst federaal ABVV