Het lijdt geen twijfel dat de Olympische Winterspelen 2014 in Sotsji een megalomaan project zijn, waarbij miljoenen werden verkwanseld door malafide en incompetente bouwbedrijven. Rusland en president Poetin maken van deze Spelen een peperdure propaganda-operatie.

Dat heeft Rusland dan wel gemeen met zowat alle organiserende landen van Olympische Winter- en Zomerspelen van de voorbije dertig-veertig jaar. Hetzelfde mag gezegd worden van die andere vercommercialiseerde evenementen zoals het komende Wereldkampioenschap Voetbal in Brazilië

Het klopt dat heel wat van de infrastructuur in Sotsji niet tijdig klaar is geraakt en slecht werd afgewerkt en dat de dienstverlening ter plaatse heel wat te wensen overlaat. Dat heeft Rusland opnieuw gemeen met … enzoverder. Alsof de desolate sportinstallaties in Zuid-Afrika na het Wereldkampioenschap Voetbal 2010 niet deprimerend genoeg zijn, bereidt een ander land, Brazilië, opnieuw een zelfde toekomstig fiasco voor.

In 2016 organiseert Brazilië ook de Olympische Zomerspelen. Daarna volgt opnieuw Rusland met het WK voetbal 2018. De Japanse hoofdstad Tokyo mag in 2020 de Olympische toorts overnemen. Het Wereldkampioenschap Voetbal 2022 wordt in Qatar georganiseerd.

Voetbal in een land dat één van de grootste schenders van de mensenrechten ter wereld is, dat extremistische fundamentalisten wapens levert in een burgeroorlog, waar voetbalploegen een product zijn dat door oliesjeiks wordt opgekocht en waar voetbalstadions met air-conditioning worden gebouwd.

Is de VS een voorloper inzake holebirechten?

Terug naar de Winterspelen in Sotsji. Dit stadje aan de Zwarte Zee was ooit het favoriete rustoord van Stalin en van de Russiche elite na hem. Wereldwijd worden de Winterspelen aangegrepen om de discriminatie van homoseksuelen in Rusland aan te klagen. Die discriminatie is al jaren een ernstig probleem. Meerdere landen hebben als protest geweigerd hun staatsleiders naar de openingsceremonie te sturen.  De sportdelegatie van de VS wordt begeleid door een aantal openlijk homoseksuele atleten zoals voormalig tennister Billie Jean King.

“Wie de Russen de les wil spellen in burgerrechten, staat dus best stevig in eigen schoenen.”

In het VRT-Journaal van donderdag 6 februari werd dat netjes tot zijn ware dimensie herleid. Op een kaart werden de Amerikaanse staten aangeduid met anti-holebi-wetgeving (‘no homo promo’). De strengste wetten zijn er in de staat Utah, waar de Winterspelen 2002 werden gehouden. VRT-journalist Tom Van de Weghe interviewde de betrokken Amerikaanse atleten over hun ervaringen in de VS. Zijn besluit was zeer terecht: “Wie de Russen de les wil spellen in burgerrechten, staat dus best stevig in eigen schoenen.”

Meerdere internetsites en twitteraars pakten de voorbije dagen uit met foto’s die een aantal hilarische miskleunen van de infrastructuur in Sotsji illustreren. Tenminste, dat lijkt zo, heel wat van die foto’s blijken immers al meer dan twee jaar oud te zijn en verzameld in Rusland en andere landen.

De ware tragiek van deze Winterspelen is dat zij een traditie verderzetten van megalomane propaganda die sport en eerlijke competitie, één van de mooiste activiteiten van de mensheid, tot een weerzinwekkend spektakel hebben verhaspeld. Sotsji is slechts de zoveelste fase in deze evolutie.