Volgens Naima Charkaoui, directeur van het Minderhedenforum, moet er nu eindelijk kortte metten gemaakt worden met discriminatie op de arbeidsmarkt: “Werkgevers die discrimineren , ontspringen vandaag de dans. Het diversiteitsbeleid van de overheid is te vrijblijvend. Er wordt geld gepompt in opleidingen rond diversiteit voor managers of  brochures die werkgevers moeten sensibiliseren. Op zich goede initiatieven, maar het mag niet in goede bedoelingen blijven steken.”

Het Minderhedenforum weet dat er een wettelijk kader bestaat dat discriminatie kan aanpakken. “Dit blijft dode letter omdat de overheid geen instrumenten uitwerkte om de naleving  af te dwingen. Wij eisen dat er nu werk wordt gemaakt van instrumenten om discriminatie actief op te sporen, vast te stellen en te bestraffen.”

Opsporen discriminatie

Discriminatie is al jaren een hardnekkig probleem. Daarom is het volgens de organisatie tijd om te kijken naar oplossingen die buiten de gebaande paden liggen. ‘Om de pakkans van discriminerende werkgevers te vergroten, moeten parketten en inspectie praktijktesten inzetten. Als dan blijkt dat een werkgever enkel sollicitanten uitnodigt met ‘autochtone roots’ en cv’s van etnisch-culturele minderheden systematisch in prullenmand eindigen, dan kan je als overheid in actie schieten.

“Of waarom zet de overheid zelf geen spookklanten in? Zij vragen dan aan interimbureau’s uitsluitend  ‘autochtone’ werknemers. Als op die vraag wordt ingegaan, weet je zwart op wit dat er gediscrimineerd wordt. En kan er worden opgetreden,” zegt Charkaoui. 

Tijdelijke quota

Het Minderhedenforum gelooft ook dat quota de discriminatie op de arbeidsmarkt doorbreken.”Mensen moeten op hun kwaliteiten worden geselecteerd, niet op hun achtergrond. Het onderzoek van Baert toont aan dat de arbeidsmarkt mensen beoordeelt op hun migratieachtergrond. Daarom zijn tijdelijke quota een perfect middel om in een hoog tempo een divers personeelsbestand te krijgen en werkgevers af te helpen van hun vooroordelen.”

Hoge prijs

Verder stipt Charkaoui aan dat justitie geen prioriteit maakt van discriminatie en hierdoor een zeer dubieus signaal stuurt naar werkgevers, werknemers en maatschappij. “Er worden bijna nooit boetes gegeven. Discriminatie wordt gedoogd. Een politiek waarvoor een hoge prijs wordt betaald. Want discriminatie raakt onze achterban en de hele samenleving in hun diepste vezels.”