Er zijn alleen nog enclaves, met checkpoints, by pass roads en natuurlijk de muur (niet op de kaarten – surf nog wat meer kaarten bijeen!). Deze insluiting maakt elk normaal leven onmogelijk. Van deze openluchtgevangenissen is Gaza de beroemdste, maar ook op de Westelijke Jordaanoever leven mensen eigenlijk in getto’s.
Over alle regeringen heen heeft Israël de kolonisering van de Palestijnse gebieden 60 jaar lang doorgezet, nu dus weer door 5 nieuwe kolonies te legaliseren. Men is daar de Palestijnen gewoon hun land aan het afpakken terwijl de wereld toekijkt; of zichzelf een rad voor de ogen draait. Journalisten steken een aardig handje toe bij dit (zelf)bedrog.
Een voorbeeld?
Onder de veelzeggende titel ‘Waarom moordenaars vrijlaten? Zijn we gek?’ pleegde ene Leonie van Nierop, ‘onze correspondente in Israel’ (eigenlijk is ze van de NRC), een staaltje van tendentieuze journalistiek (De Standaard, 14 augustus 2013).
Ze laat, in het kader van de hervatting van de vredesgesprekken, ene Friedman aan het woord die een broer verloren heeft en alle Palestijnen terroristen vindt en zonder meer stelt: “Met de Arabieren kan je geen vrede sluiten”. Die uitspraak krijgt geen tegenspraak, de andere kant komt simpelweg niet aan bod.
Moest iemand het wagen om een analoog artikel te maken waarin alleen een Palestijn aan het woord komt, die zegt: “Met joden kan je geen vrede sluiten” – het kot zou te klein zijn. De krant zou overstelpt worden met boze reacties, of beter nog: het artikel zou niet verschijnen (zoals mijn stukken over Israël steevast op een beleefd bedankje stuiten).
De feiten graag
Je moet je toch een beetje houden aan de feiten, zeker als het over Israël gaat. Hier nog eens snel het essentiële: in 1948 werden 700.000 Palestijnen verjaagd. Dat gebeurde niet zonder slag of stoot: zo trok de Hagana, de voorloper van het Israëlische leger, ‘s nachts een dorp binnen en blies de huizen op met de mensen erin. Kwestie van de sfeer te zetten.
Deze etnische zuivering noemt de Israëlische historicus Ilan Pappé de enige misdaad tegen de mensheid van die omvang die tot op heden niet op de kaart staat en die, mede daarom, voortduurt tot op heden. De man is uiteraard intussen in academische ballingschap: de ‘enige democratie van het Midden Oosten’ verdraagt geen klokkenluiders.
Ook het bijhorende inpalmen van land gaat door (zie de kaarten!). Van Nierop laat die meneer Friedman de gebruikelijke omkering van de feiten nog eens opdreunen: de ‘legalisering’ van 5 nieuwe kolonies dient om de pil te vergulden van de vrijlating van de Palestijnse terrroristen.
Wie zijn hier eigenlijk de terroristen?
Het omgekeerde is veel dichter bij de waarheid. De vrijlating van de gevangenen is een zoethoudertje om het werkelijke programma van de lange termijn te kunnen doorvoeren: de totale kolonisering van het hele territorium, inclusief de Westelijke Jordaanoever of wat daar na Oslo van overblijft (zie nogmaals de kaarten!).
Daar komt natuurlijk veel geweld bij kijken. Bijna dagelijks wordt ergens een Palestijns huis vernield en een Palestijn doodgeschoten. Velen, ook kinderen, belanden in de gevangenis. Tijdens operatie Gegoten Lood kwamen 1400 Palestijnen om – tegen 14 Israeli’s. Dat geeft de werkelijke verhouding in geweld goed weer. De operatie begon op een zaterdagmiddag, dat is het uur waarop de kinderen de school verlaten, om zoveel mogelijk slachtoffers te maken. Wie zijn hier eigenlijk de terroristen?
(Tot slot nog een persoonlijke boodschap: ga kijken naar Hebron, mejuffrouw van Nierop, waar men een stad kapot maakt voor een handvol kolonisten, ga kijken naar de kampen waar mensen al 60 jaar moeten samenhokken, ga kijken naar de muur, gebruik uw ogen! Als buitenlandse correspondent ‘fellowtraveler’ zijn van Israël, is geen eerbare rol).
Lieven De Cauter
