Waarover gaat het? Een beroemd koppel uit de VS, de zangeres Beyoncé en haar man, de rapper Jay-Z, hebben onlangs hun huwelijksverjaardag gevierd op Cuba. Reizen naar Cuba is bij wet verboden door de VS-overheid. Er staan straffen op tot tien jaar cel en boetes tot een kwart miljoen dollar.

Maar merkt de krant schamper op, omdat het beroemd stel tot de betere klasse behoort, hoeven ze zich daar geen zorgen over te maken. Wie zich wel zorgen moet maken is president Obama, zijn administratie zou immers toestemming verleend hebben tot de reis. 

Handig om de focus daar op te leggen. Daardoor verdwijnt het schandaal waarover het eigenlijk gaat compleet uit het beeld. Een mooi staaltje van journalistieke spin.

De kwaliteitskrant rept met geen woord over hoe belachelijk het is dat burgers van een land dat de vrijheid hoog in het vaandel draagt, niet eens mogen reizen naar een van hun favoriete toeristische bestemmingen vlakbij. Integendeel, de krant geeft zelfs een forum aan twee extreemrechtse congresleden die het compleet achterhaald verbod proberen goed te praten.

Volgens de congresleden spijst het toerisme ‘rechtstreeks het regime (sic) dat het Cubaanse volk gewelddadig onderdrukt’. De krant had kunnen opmerken dat de inkomsten van het toerisme heel belangrijk zijn voor het financieren van de Cubaanse gezondheidszorg, die tot de beste van de wereld behoort en die nota bene betere resultaten bereikt dan die van de VS. Ik vermoed dat ze daar in de redactie nog liever doodvallen dan dit te moeten berichten.

Ik vermoed dat ze in de redactie van De Standaard nog liever doodvallen dan dit te moeten berichten.

De krant had kunnen vermelden dat het reisverbod onderdeel uitmaakt van de langstdurende blokkade uit de wereldgeschiedenis, dat de oorsprong ervan afkomstig is uit de Koude Oorlog en dat die al meer dan twintig jaar voorbij is.

Hij had er kunnen aan toevoegen dat extreemrechtse terreurgroepen er met de steun van de CIA in de jaren negentig, alles aan gedaan hebben om het toerisme in Cuba te nekken, inclusief met dodelijke bomaanslagen.

De krant had in dat verband kunnen opmerken dat vijf Cubaanse mannen, die precies omwille van die reden geïnfiltreerd waren in de terreurgroepen, nu al bijna vijftien jaar ten onrechte vastzitten. En dat de bekende filmster Danny Glover op 7 april (twee dagen geleden dus) een bezoek aan een van de Cuban Five geweigerd werd.

Tenslotte had de krant kunnen vermelden dat de congresleden in kwestie zoon en dochter zijn van Cubaanse superrijken die het na de revolutie voor bekeken hielden en met hun rijkdom, incluis de nationale schatkist, naar Miami trokken.

In plaats van achtergrondinfo geeft men het woord aan twee extremistische congresleden en wordt er gefocust op nietszeggende faits divers.

Van een zogenaamde kwaliteitskrant zou je dergelijke achtergrondinfo mogen verwachten. Maar niets daarvan, in plaats daarvan geeft men het woord aan twee extremistische congresleden en wordt er gefocust op nietszeggende faits divers.

Kunnen broodschrijvers van een commerciële groep aan onafhankelijke, of voor mijn part, ernstige journalistiek doen? Ik heb er hoe langer hoe meer mijn vragen bij. 

Het artikel uit De Standaard vind je hier.