Malinese soldaten krijgen in 2010 opleiding van Amerikaanse militaire instructeurs in het kader van de 'strijd tegen het terrorisme' (foto: US Army).
Opinie, Nieuws, Afrika, Politiek, Niger, Nigeria, Mali, Gijzelaars, Burkina Faso, Oorlogsprofiteurs, Franse leger, West-Afrika, VN-Veiligheidsraad, ECOWAS, Militaire interventie, François Hollande, Dioncounda Traoré, Mopti, Jihadisten, Al Qaeda in de Islamitische Maghreb (AQMI), Pacifisme, Islamistische rebellen, Sévaré, Konna, Demilitarisering, Union pacifiste de France (UPF) -

Mali: vertrouw niet op de Franse regering!

Na de verrassingsaanval op donderdag 10 januari 2013 door commando's van de AQMI (Al-Qaeda in de Islamitische Maghreb) tegen het strategische stadje Konna (ten noorden van Mopti, in centraal Mali) kondigde de Malinese president Dioncounda Traoré meteen de noodtoestand af. Hij besefte maar al te goed dat als Mopti zou vallen, een stad met zo'n 100.000 inwoners, de weg naar de hoofdstad Bamako volledig open zou liggen voor de snel oprukkende rebellen.

donderdag 17 januari 2013 15:15
Spread the love

Dioncounda Traoré riep ook zijn Franse collega François Hollande ter hulp. De toestand was immers plotseling zeer dringend geworden. Als opperbevelhebber van de Franse strijdkrachten trok de president zijn laarzen aan en zette zijn tropenhelm op.

Hij kondigde op vrijdag 11 januari aan dat het Franse leger onmiddellijk zou interveniëren in Mali. In de hoop waarschijnlijk om een steile populariteitsdaling in de opiniepeilingen te stoppen door zich krachtdadig op te stellen en ten oorlog te trekken.

Het Franse parlement, de Assemblée nationale, werd pas op maandag 14 januari over deze oorlogsverklaring geconsulteerd en over het verloop van de eerste luchtaanvallen tegen stellingen van de islamistische rebellen ingelicht. Het lot van de zeven of acht Franse gijzelaars die door jihadisten in de Sahara zijn ontvoerd, is blijkbaar van geen belang meer.

Dit zijn de namen van de gijzelaars: Pierre Legrand, Thierry Dol, Marc Ferret, Daniel Larribe (en waarschijnlijk ook zijn vrouw Françoise), alle vier medewerkers van Areva (nvdr: het Franse bedrijf dat in Niger actief is bij de exploitatie van uraniummijnen), en ontvoerd in het mijnstadje Arlit in Niger sinds 16 september 2010.

De andere drie zijn: Serge Lazarevic en Philippe Verdon, twee zakenmannen die werden ontvoerd bij de berg Hombiri (in de regio Mopti, maar dichter bij de Nigerstroom), in november 2011, en ten slotte Gilberto Rodrigues Leal, geboren in Portugal, maar die de Franse nationaliteit heeft. Hij werd gearresteerd door een islamistische rebellengroep toen hij met zijn auto door Nioro (stadje in de buurt van de Mauritaanse grens) reed.

Het risico van aanslagen in Frankrijk zelf zal met de aan de gang zijnde Franse interventie in Mali zeker toenemen. Hebben de zelfbenoemde vertegenwoordigers van het volk hier ook rekening mee gehouden? Het veiligheidsplan Vigipirate werd door Hollande al geactiveerd en de kosten dreigen de pan uit te swingen.

Op 20 december 2012 heeft de VN-Veiligheidsraad – unaniem – resolutie 2085 goedgekeurd, die het mandaat omschrijft voor de ‘internationale interventiemacht’ die voorziet in het sturen van een troepenmacht van 3.300 manschappen naar Mali. Het mandaat geldt voor één jaar.

Tegelijk drong de Veiligheidsraad er bij het Malinese staatshoofd op aan om een open dialoog aan te gaan met de islamistische rebellen die het noorden van Mali nu al negen maanden in hun greep houden.

ECOWAS (nvdr: de Economische Gemeenschap van West-Afrikaanse staten, of CEDEAO in de Franse afkorting) bestaande uit vijftien landen, was al begonnen met het opleiden van soldaten tot moordmachines, een operatie die voorafgaat aan elke militaire interventie.

De meeste militairen van de ECOWAS-troepenmacht voor Mali zouden uit Nigeria, Niger en Burkina Faso komen. Zij zullen worden opgeleid en omkaderd door legerinstructeurs en politiemensen van de Europese Unie om operationeel te zijn tegen de tijd die als ‘gunstig’ werd gezien voor een grootscheepse operatie in de Sahara in september 2013.

In strijd met het internationaal recht echter begonnen Franse troepen, die op bases in Tsjaad en Burkina Faso gelegerd zijn, vanaf donderdagavond 10 januari ??met acht grote vrachtvliegtuigen (waarvan sommige van het Duitse leger) posities in te nemen op de landingsbaan van de luchthaven van Sévaré in de buurt van de strategische stad Mopti.

Meteen kwamen de Franse para’s in actie. Vanuit legerhelikopters die laag boven het stadje Konna vlogen, werden motorrijders en automobilisten onder vuur genomen die geacht werden te behoren tot de hoofdstroom van de oprukkende AQMI-rebellen in een poging om hun opmars naar Bamako te stoppen.

De ‘collaterale schade’ die ongetwijfeld weer onschuldige burgerslachtoffers zal maken, telt natuurlijk niet mee in het licht van de winsten die oorlogsprofiteurs als Lagardère, Dassault en anderen zullen maken. Hun standpunten vullen de ‘patriottische’ scène in bijna alle media, terwijl pacifistische standpunten zoals gewoonlijk worden gecensureerd.

Franse soldaten die de hel van Afghanistan overleefden, worden weer blindelings in een nieuw oorlogsavontuur gegooid in de leegte van een eindeloze woestijn. Het leger is blijkbaar de enige component van de Franse samenleving, dat als ‘terroristische onderneming’, blijkbaar geen last heeft van de economische crisis en de opgelegde besparingen.

De Union pacifiste de France (UPF), de Franse afdeling van de War Resisters’ International (WRI), wil eens te meer een krachtig signaal uitzenden dat oorlog nooit de oplossing kan zijn voor zeer complexe problemen.

“UPF wil eens te meer een krachtig signaal uitzenden dat oorlog nooit de oplossing kan zijn voor zeer complexe problemen”

Oorlog zorgt integendeel voor nog meer lijken, verminkingen en verkrachtingen. Vrede kan alleen worden bereikt door een globale demilitarisering, te beginnen met een eenzijdige ontwapening in eigen land. Dit om te bewijzen dat de oprechte wens van velen om eindelijk alle oorlogen, alle onrechtvaardigheden en alle wreedheden die eruit voortvloeien af te schaffen, geen loze belofte mag blijven.

Enkele bijkomende vragen die een land dat ten oorlog trekt, zou moeten overwegen:

– wie heeft welke wapens verkocht aan Afrikaanse landen die nu door de islamistische rebellen worden ingezet (met name die uit de enorme Libische voorraden die werden geplunderd tijdens de oorlog tegen Khaddafi in 2011)?

– wie verwelkomde de Afrikaanse dictators tijdens de 25ste topconferentie Afrika-Frankrijk op 6 juni 2010?

– wie zijn de oorlogsprofiteurs die de minerale rijkdommen van Mali of Niger exploiteren?

– wie is er verantwoordelijk voor dat de islamistische rebellen steeds meer gaan radicaliseren en een bedreiging vormen voor heel Noord- en West-Afrika?

René Burget

René Burget is coördinator van de Union pacifiste groupe du Limousin in Limoges.

(vertaling uit het Frans door Jan Van Criekinge)
 

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!