Briefing van Hervé Ladsous op 11 september 2012 in het hoofdkwartier van de MONUSCO in Goma. "Tijdens het weekend kwam de VN-Veiligheidsraad in spoedzitting bijeen om te luisteren naar de VN-ondersecretaris-generaal voor Vredesoperaties Hervé Ladsous. De Raad besprak een Franse resolutie over Goma, die "de hervatting van de aanvallen door M23 veroordeelde en de onmiddellijke stopzetting ervan eiste". Er volgde een flauwe vingerwijzing in de richting van Rwanda", schrijft Vijay Prashad (foto: MONUSCO)
Opinie, Nieuws, Wereld, Politiek, Congo, Noord-Kivu, Rwanda, Israël, VS, Gaza, UNICEF, Tmd, Goldstone-rapport, Joseph Kabila, Oorlogsmisdaden, President Paul Kagame, Ban Ki-moon, Monusco, Goma, UNRWA, Navi Pillay, VN-Veiligheidsraad, Diplomatieke relaties, Buitengerechtelijke executies, President Barack Obama, Yoweri Museveni, OCHA, Drones, Vijay Prashad, M23-rebellen, Counterpunch, Negroponte-doctrine, Hervé Ladsous, VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA), VN-Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, Isaias Afewerki, Genocidaal taalgebruik, Bondgenoten van de VS, Hamas-leider Ahmad Jabari, Amerikaanse doctrines -

De nieuwe Obama-doctrine: van Gaza tot Goma

De Israëlische aanvallen op Gaza: het dodental loopt op tot meer dan 100, infrastructuur werd vernietigd en VN-hulporganisaties zijn ten einde raad. In Goma hebben rebellen met de actieve steun van Rwanda tienduizenden mensen op de vlucht gedreven. De VN veroordeelde het geweld, maar treft geen sancties tegen de échte verantwoordelijken. Vijay Prashad ziet hierin de nieuwe Obama-doctrine.

vrijdag 23 november 2012 17:40
Spread the love

Een wanhopige toon weerklinkt in de verklaring van UNRWA, het VN-agentschap voor hulpverlening dat al sinds 1950 actief is in de Palestijnse gebieden.

Op 19 november schreef het VN-agentschap: “De aanvallen van de Israëlische luchtmacht (IAF) werden ondersteund door de Israëlische marine tijdens de nacht. De voortdurende luchtaanvallen waren weer gericht tegen de leiders van militante groepen, de infrastructuur, het veiligheidsapparaat, maar in toenemende mate ook tegen residentiële gebouwen in Gaza.”

“Bij een aanval werd een vierverdiepingentellend gebouw zwaar geraakt dat toebehoort tot de Al Dalou-familie en in een zeer dichtbevolkt deel van Gaza-stad ligt. De mensen in het huis werden allen bedolven onder het puin. Ten minste 11 mensen zijn omgekomen bij de aanval en meer dan 20 raakten gewond – allemaal burgers, onder wie vrouwen, een baby en kinderen. Dit is een uiterst zorgwekkende ontwikkeling. De voorbije 24 uur was er een aanzienlijke toename van burgerslachtoffers.”

De Israëlische luchtaanvallen troffen niet alleen de UNRWA-kantoren in Gaza, maar zij doodden ook een vrouwelijke studente aan de UNRWA Beach-voorbereidende meisjesschool.

Nieuwe escalatie bovenop humanitaire noodsituatie in oosten van Congo

De VN-missie MONUSCO in Goma, de grootste stad in het oosten van de Democratische Republiek Congo (DRC), heeft tijdens het voorbije weekend alle niet-essentiële personeelsleden geëvacueerd uit het gebied. De blauwhelmen bleven alleen achter met een slecht uitgerust Congolees regeringsleger om de stad te verdedigen.

In de buitenwijken waren de rebellen van M23 (‘Mouvement du 23 mars‘) overal al doorgedrongen. Zij worden volop gesteund door de Rwandese strijdkrachten. Ze rukten heel snel op om deze cruciale stad, de hoofdstad van de provincie Noord-Kivu, in te nemen.

Er zijn al 2,4 miljoen ontheemden in Congo, 4,5 miljoen mensen hebben er te kampen met voedselonzekerheid, en een miljoen kinderen onder de vijf jaar lijdt aan ernstige vormen van acute ondervoeding. Het VN-Bureau voor de Coördinatie van Humanitaire Zaken (OCHA) meldde in een rapport op 19 november: “Deze nieuwe escalatie in de gevechten in en rond Goma en elders in beide Kivu’s, komt bovenop de al gigantische humanitaire noodsituatie in Congo.”

??Het VN-Kinderfonds UNICEF waarschuwde: “Het opflakkerende geweld brengt kinderen en hun families extra in gevaar, zij worden blootgesteld aan fysiek lijden en zware mentale druk.”

Tijdens het weekend kwam de VN-Veiligheidsraad in spoedzitting bijeen in New York om te luisteren naar de VN-ondersecretaris-generaal voor Vredesoperaties Hervé Ladsous. De Raad besprak een Franse resolutie over Goma, die “de hervatting van de aanvallen door M23 veroordeelde en de onmiddellijke stopzetting ervan eiste”.

Er volgde een flauwe vingerwijzing in de richting van Rwanda: het Rwandees leger heeft immers niet alleen de rebellen van M23 bewapend, maar lijkt ze ook te sturen. In 2010 heeft het VN-Bureau van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten een uitgebreid rapport gepubliceerd onder de titel ‘DRC: Mapping Human Rights Violations, 1993-2003‘ waaruit duidelijk de medeplichtigheid van de Rwandese regering bleek bij oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid en zelfs genocide in Congo.

Dit vernietigende rapport, dat er kwam op vraag van de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten van de VN, Navi Pillay, kreeg echter nauwelijks enige internationale aandacht. Het had centraal moeten staan bij discussies in de VN-Veiligheidsraad over de toestand in het oosten van Congo. Maar dat gebeurde dus niet.

Elke kritiek op Amerika’s bondgenoten zorgvuldig afblokken

Rwanda noch Israël zullen ooit op hete kolen komen te zitten in VN-organen. De Verenigde Staten zullen immers elke serieuze discussie over de militaire avonturen van zijn bondgenoten Israël en Rwanda proberen te voorkomen. Voor Israël geldt zelfs een formele doctrine (de Negroponte-doctrine) die de Amerikaanse ambassadeurs bij de VN gelast om in de VN-organen elke kritiek op Israël zorgvuldig af te blokken.

Zo’n formele doctrine bestaat vooralsnog niet voor Rwanda, maar die zou er wel kunnen komen. Kritiek op de M23-beweging is toegestaan, maar kritiek op haar grote sponsor, de Rwandese regering van Paul Kagame, ligt al een heel stuk moeilijker.

“Zo’n formele doctrine bestaat vooralsnog niet voor Rwanda. Kritiek op de M23-beweging is toegestaan, maar kritiek op haar grote sponsor, de Rwandese regering, ligt al een heel stuk moeilijker”

Tijdens de regering-Clinton werden drie Afrikaanse regeringsleiders ‘gekozen’ als voorbeelden van de nieuwe generatie leiders die getuigden van de Afrikaanse Renaissance: Yoweri Museveni van Oeganda, Isaias Afewerki van Eritrea en Rwanda’s Paul Kagame.

Alle drie deze presidenten hebben in hun eigen land gruwelijke misdaden begaan en voor Kagame en Museveni komen daar nog eens oorlogsmisdaden in Congo bovenop.

De Congolese regeringswoordvoerder Lambert Mende zei terecht dat “M23 een fictieve kracht is, de echte agressor heet Rwanda”. Maar op internationaal niveau heerst hierover grote stilte, want Israël en Rwanda zijn beide immuun voor ernstige kritiek door de VN, dankzij de steun die ze genieten van de VS, en dus door de hele ‘internationale gemeenschap’.

Genocidaal taalgebruik en oorlogsmisdaden

Dossiers gevuld met afschuwelijke misdaden en genocidale taal overspoelen de VN-missies. Over Paul Kagame staat vermeld dat hij de Congolezen in zijn moedertaal Kinyarwanda, ooit ‘ibicucu‘ noemde, ‘nietsnutten’ of ‘voor niets goed’ (Colette Braeckman vermelde dit in haar boek Les Nouveaux Predateurs uit 2003). Hij sprak zelfs nonchalant over “het verwijderen van de Congolezen”.

Gilad Sharon, de zoon van de vroegere Israëlische premier Ariel Sharon, en zelf lid van de Kadima-partij, schreef op 18 november een opiniestuk in de Jerusalem Post dat doordrongen was van genocidaal taalgebruik. “Leg heel Gaza plat! De Amerikanen stopten ook niet met Hiroshima. Omdat de Japanners niet snel genoeg capituleerden, besloten ze Nagasaki ook maar plat te gooien”, schreef Sharon.

Zulke commentaren zouden de wenkbrauwen moeten doen fronsen van de leden van VN-Mensenrechtenraad. De stilte die zowel over Goma als de Gazastrook hangt, contrasteert enorm met de harde taal die te horen was in de aanloop naar de NAVO-interventie in Libië van vorig jaar.

“De stilte die zowel over Goma als de Gazastrook hangt, contrasteert enorm met de harde taal die te horen was in de aanloop naar de NAVO-interventie in Libië van vorig jaar”

Navi Pillay, die in 2010 het rapport bestelde over de bemoeienissen van Rwanda in Congo en die haar uiterste best deed (samen met haar juridisch adviseur Mona Rishmawi) om het Goldstone-rapport over Gaza te laten toepassen, mocht best fulmineren over Libië en Syrië, maar zij wordt de mond gesnoerd als het over het aanwijzen van de verantwoordelijken voor de toestand in Goma of de Gazastrook gaat.

Wanneer wreedheden nuttig zijn voor de Amerikaanse buitenlandse politiek, moet morele verontwaardiging meestal wijken.

Gefrustreerd door Amerikaanse obstructie

Op 19 november had de VN-Veiligheidsraad nog altijd geen beslissing genomen over Gaza ondanks het Marokkaanse ontwerp van resolutie dat al sinds 14 november op tafel lag. De permanente vertegenwoordiger van Rusland bij de VN, Vitaly Churkin, maakte er geen geheim van toen hij de Raad verliet dat hij heel gefrustreerd was door de Amerikaanse obstructie.

“Wanneer wreedheden nuttig zijn voor de Amerikaanse buitenlandse politiek, moet morele verontwaardiging wijken”

Riyad Mansour, de permanente waarnemer van Palestina bij de VN, gaf aan dat zonder de Amerikaanse weerstand er al lang een krachtige VN-resolutie over Gaza zou zijn, en dus een officiële terechtwijzing van Tel Aviv door een isolement van de wereldgemeenschap.

Ondertussen heeft de VN-Veiligheidsraad wel een resolutie goedgekeurd die in sancties voorziet tegen de M23-rebellen, maar wordt Kagame geen haarbreed in de weg gelegd. Dat VN-secretaris-generaal Ban Ki-moon Paul Kagame en de Congolese president Joseph Kabila opriep om tot een soort van overeenkomst te komen, toont aan dat de VN de M23-rebellen ziet als handlangers van Rwanda. Toch zijn er nog altijd geen sancties tegen Rwanda afgekondigd.

Obama’s drones voeren buitengerechtelijke executies uit

De tweede ambtstermijn van president Barack Obama begint met de ergste vormen van Amerikaans machtsvertoon: openlijke steunverlening aan twee bondgenoten die vastbesloten zijn om chaos te creëren bij hun buren. Toen Obama – op bezoek in Bangkok – de verdediging van Israël op zich nam, maakte hij zich belachelijk voor het oog van de hele wereld.

Obama zei: “Er is geen land ter wereld dat zou tolereren dat raketten op zijn burgers worden afgevuurd van buiten zijn grenzen”, hij vergat natuurlijk dat Amerikaanse drones een regen van hellevuur laten neerkomen op Droneland – van Jemen tot Pakistan.

Dit gebeurt volkomen in strijd met de houding van de Verenigde Naties over buitengerechtelijke moorden. Het was trouwens Israël dat begon met deze bijzonder tragische episode met de buitengerechtelijke executie van Hamas-leider Ahmad Jabari.

Er is geen ‘reset‘, geen nieuwe vormen van liberalisme in het Amerikaanse buitenlandbeleid. Aanvallen met drones en andere overdrijvingen van de Amerikaanse overmacht in de lucht, het fanatieke verdedigen van zijn bondgenoten, en de weigering rekening te houden met de opkomende multipolariteit in de wereld – dit is de Obama-doctrine, die we nu al aan het werk kunnen zien in Gaza en Goma.

“Aanvallen met drones, het fanatieke verdedigen van bondgenoten en de weigering rekening te houden met de opkomende multipolariteit in de wereld – dit is de Obama-doctrine”

Vijay Prashad

Vijay Prashad is auteur van ‘Arab Spring, Libyan Winter’ (AK) en ‘Uncle Swami’ (New Press). Vijay Prashad bekleedt momenteel de leerstoel George and Martha Kellner in Zuid-Aziatische geschiedenis. Hij is hoogleraar aan en directeur van het instituut voor internationale studies van het Trinity College in Hartford, Connecticut (VS). Hij is de auteur van diverse boeken, waaronder ‘Karma of Brown Folk’ en zijn meest recente ‘The Darker Nations: A People’s History of the Third World’.

(vertaald uit het Engels door Jan Van Criekinge)

Het originele artikel verscheen onder de titel ‘The New Obama Doctrine: From Gaza to Goma‘ op de Amerikaanse website voor onderzoeksjournalistiek CounterPunch (dinsdag 20 november 2012)

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!