De stoffen die vrijkomen bij de verbranding van olie, kolen en gas, verwarmen de oceanen en maken ze zuurder. Daardoor neemt de hoeveelheid zeevoedsel af, staat in het rapport dat is geschreven door Matthew Huelsenbeck, zeewetenschapper bij Oceana, een niet-gouvernementele organisatie

Zeevoedsel is de belangrijkste bron van proteïnen voor meer dan een miljard armen in de wereld, zegt hij. “Voor veel landen, zoals de Malediven, is vis de goedkoopste en gemakkelijkst te verkrijgen bron van proteïnen.”

De Malediven, Togo en de Comoren staan boven aan de lijst met landen waarvan de voedselzekerheid bedreigd wordt door de klimaatverandering volgens het rapport ‘Ocean-Based Food Security Threatened in a High CO2 World’. Iran staat  op de vierde plaats op de lijst.

Verzuring

Het rapport werd afgelopen week gepresenteerd tijdens het derde International Symposium on the Ocean in a High-CO2 World. Zo’n zeshonderd wetenschappers uit de hele wereld kwamen daar bij elkaar om hun onderzoek te presenteren.

Door de stijgende oceaantemperaturen trekt uit tropische regio’s naar de polen, waar het water koeler is, stellen onderzoekers. De uitstoot van CO2 heeft de oceanen 30 procent zuurder gemaakt, waardoor bijvoorbeeld koraalriffen bedreigd worden en de schaal van schaaldieren zoals oesters, kokkels en mosselen dunner wordt. 

In het onderzoek is gekeken naar de mate waarin een land beïnvloed wordt door de klimaatverandering, de afhankelijkheid van de consumptie van vis en zeevoedsel en de aanpassingsmogelijkheden op grond van sociaal-economische factoren, zei Huelsenbeck.

Ook een aantal olieproducerende landen in het Midden-Oosten, zoals Iran, Koeweit en Libië, kwamen op de lijst met risicolanden terecht. Dit komt omdat de Perzische Golf kwetsbaar is voor de klimaatverandering. Tropische landen die afhankelijk zijn van koraalrifvisserij, behoren ook tot de meest kwetsbare landen.

Stijgende zeespiegel

Het is van belang dat landen weten welke potentiële risico’s ze lopen door de verzuring van de oceaan, zegt oceanograaf Carol Turley van het Plymouth Marine Laboratory in Groot-Brittannië.  “De wetenschap kan ook de aanpassingsmogelijkheden onderzoeken,  de risico’s monitoren en kijken of bijvoorbeeld het planten van zeegras, om CO2 uit het water te halen, effect heeft.”

Huelsenbeck zei dat hij in zijn onderzoek niet alle factoren die een rol spelen bij de  levensvatbaarheid van toekomstige visserij heeft meegenomen en dat nader onderzoek noodzakelijk is. Zo bleven de impact van een stijgende zeespiegel,  een verminderd zuurstofgehalte en veranderingen in de stikstofcyclus buiten beschouwing.