Marianne Thyssen wil bankentoezicht door bankiers
Opinie, Nieuws, Europa, Economie, Politiek, Bankencrisis, Europees Parlement, Europese Centrale Bank, Eurocrisis, Marianne Thyssen, Jean-Claude Trichet, Bart Staes, Said El Khadraoui, Europees noodfonds, Mario Draghi, Luc Coene, Bankentoezicht, Dossier bankencrisis -

Marianne Thyssen wil bankentoezicht door bankiers

Europarlementslid Marianne Thyssen (CD&V) wil de controle over de banken overlaten aan een raad onder de vleugels van de Europese Centrale Bank. Deze laatste heeft ervaring en credibiliteit, zegt ze. Het Europees parlement mag hierover beslissen. Thyssen is aangesteld als verslaggever.

vrijdag 14 september 2012 11:00
Spread the love

Het financiële dagblad De Tijd maakte dit als volgt bekend: “Inspraak in de besluitvorming moet volgens Thyssen de eerste stap in de democratische controle zijn. Daarna moet binnen de ECB een raad voor het bankentoezicht worden opgericht die juridische zelfstandigheid heeft. Het halfrond moet vervolgens mee beslissen over benoemingen en de voorzitter kunnen verplichten tekst en uitleg te geven in het parlement. De juridische zelfstandigheid van die raad moet de onafhankelijkheid van de ECB op het vlak van monetair beleid verzekeren”.

Op de website van Thyssen was de tekst niet zo expliciet, de burger krijgt geen argwaan. Maar in Terzake van woensdag was Thyssen duidelijk. Kathleen Cools vroeg: wordt de Europese Centrale Bank (ECB) dan controleur én geldschieter?

Thyssen antwoordt: “Ik vind het goed dat het toezicht naar de ECB gaat; die heeft veel ervaring, grote credibiliteit, en al de informatie. Het moet wel een aparte cel zijn, die moet kunnen worden ondervraagd door het Europees Parlement. Na de invoering van dit toezicht, zal het Europees noodfonds rechtstreeks geld kunnen injecteren in banken, zonder langs de overheden te passeren”.

Democratisch beslissen dat bankiers de macht krijgen

Bart Staes, europarlementslid voor Groen, is ook voorstander van een democratische controle: ”Als we het toezicht op de banken overhevelen naar een ander politiek niveau, moet daar ook de democratische controle plaatsvinden” (De Tijd).

Maar indien die democratische controle erin bestaat dat de bevoegheid opgedragen wordt aan onafhankelijk financiële experts, krijgen we een heel ander resultaat. In feite staat dan het Europees parlement de controle af aan een onafhankelijke bankcommissie.

Het woord ‘onafhankelijk’ betekent hier: zonder politieke inmenging, zonder controle door de verkozenen. Zo werkt de ECB nu al volgens haar statuten. Het bestuur van de ECB bestaat uit bankiers van alle eurolanden, bijvoorbeeld Luc Coene van onze Nationale Bank. Bekend is ook de Duitser Jürgen Stark, die met veel omhaal ontslag nam toen Trichet, de Franse voorganger van Mario Draghi (nvdr: hoofd van de ECB), voor het eerst overheidsobligaties opkocht. Dat was tegen de statuten!

Stark had juridisch gelijk, maar dit standpunt had waarschijnlijk tot de ineenstorting van de eurozone geleid: de intresten op overheidsleningen zouden zijn blijven stijgen, alsook de speculatie met die obligaties.

Dat de ECB na meer dan een jaar treuzelen, en door groeiende overheidstekorten in Italië en Spanje, toch een ‘bazooka’ heeft bovengehaald – onder voorwaarde van drastische bezuinigingen! -, is wellicht te danken aan politieke druk, en aan de moedertaal van Draghi: zijn vaderland Italië en premier Mario Monti zitten financieel in slechte papieren. Natuurlijk zal die politieke druk in alle talen geloochend worden. Trouwens, we kunnen het ook zien als een goedbedoelde dienstverlening van gentlemen onder elkaar. 

Wie is Marianne Thyssen?

Hoe komt een parlementariër ertoe parlementaire macht te outsourcen naar een raad van bankiers? Thyssen was voorzitter van de CD&V en in een vorig leven bedrijfsleider. Ze vertegenwoordigt nu de Europese Volkspartij (EVP) in het parlement, dat is de conservatieve fractie. Dat verklaart al één en ander.

Maar wie de artikels van Paul De Grauwe heeft gelezen – en dat zou ze moeten gedaan hebben – en de artikels van Nobelprijswinnaars Paul Krugman en Joseph Stiglitz, hoe durft die in godsnaam op TV zeggen: “de ECB heeft veel ervaring, grote credibiliteit en al de informatie”?

Ervaring waarmee? Met controle over de banken? Waardoor zijn dan al die drama’s gebeurd, met bijna-faillissementen, en de speculatie met verpakte subprimes en nadien met de overheidsobligaties? Wie riep Goldman-Sachs op het matje toen ze de Griekse begroting vervalsten en er een miljard aan verdienden? En toen pensioenfondsen (in Nederland o.m.) hun reserves zagen verdwijnen op de beurzen? Wie is hier nu gek?

Neen, niemand is gek

De eenvoudigste verklaring is dat het gaat om belangen, het geld van de de rijksten, dat moet worden bewaakt. Dat doen ze het veiligst zelf. Maurice Lippens, Votron, Herman Verwilst, Axel Miller, de baas van Lehman Brothers zijn misschien wat gecompromitteerd, maar er staan honderden experts klaar om hun missie verder uit te dragen.

Geld moet rollen, dat is de groei die onze economie zo nodig heeft. En het moet rollen naar de beleggers, de ondernemers en de investeerders; niet naar de werklozen, de zieken, de gepensioneerden, de uitzendkrachten, de profiteurs en de illegalen.

Indien men de parlementen zou laten doen, zouden ze onder druk van de kiezers (vreselijk!) kunnen toegeven, en nog wat geld toestoppen aan het precariaat. Daarom moet het bankentoezicht onafhankelijk zijn van de politiek.

Kijk naar de uitstekende Panorama-reportage op Canvas. Twee delen, er zijn nog heruitzendingen ( http://www.canvas.be/programmas/panorama/server15bb5a10a:139011fc729:-6cfb ).

Onafhankelijk: het is een toverwoord geworden. Zovèr hebben de media en de partijen van de rijken het volk gekregen: dat het volk méér vertrouwen heeft in bankiers dan in zijn eigen vertegenwoordigers.

Onafhankelijk zijn ook de rechtbanken, maar die moeten de wetten toepassen. Die wetten staan in dikke boeken, sedert eeuwen opgesteld door de wetgevers, en dat zijn sedert al enkele eeuwen de parlementen en verantwoordelijke regeringen. Het zijn niet expert-juristen die beslissen wat wet is en wat niet.

De ECB moet alleen de prijsstabiliteit garanderen en de regeringen doen besparen en privatiseren, want de ECB zit in de trojka, samen met het IMF en de Europese Commissie. Ze sturen inspecteurs naar hoofdsteden die daar het democratisch verkozen bestuur overnemen. De Grieken moeten terug naar de zesdaagse werkweek en het minimumloon moet nog omlaag. Maar er zijn geen jobs.

Wat gaan de progressieve fracties in het Europees parlement doen?

Overdrijf ik? Zal Marianne Thyssen de leden van de toezichtsraad afzetbaar maken (zoals regeringen afzetbaar zijn), en bij hun opdrachten ook het volgende opnemen: “creatie van fatsoenlijk verloond en gepast werk voor iedereen, verkleining van de inkomensongelijkheid, Europees verbod op belastingparadijzen, kwaliteitsonderwijs en gezondheidszorg en openbaar vervoer betaalbaar voor iedereen”?

Ja, de opsomming van wat allemaal zou moeten in een goede samenleving, maar waarvoor nu geen geld is – of heet te zijn, want het geld zit in Zwitserland, Monaco, Hongkong, zeggen de kranten. Zullen de leden van de raad van toezicht zich mogen verschuilen achter beroeps- en bankgeheim, zoals we al meemaakten in ons parlement?

Alles hangt nog af van de houding van de andere fracties in het Europees parlement. Stemmen ze in met een formele goedkeuring van de raad van toezicht, samengesteld uit financiële experts? Of eisen ze ook dat de ECB nieuwe, sociale opdrachten krijgt en verantwoording aflegt aan het parlement? Saïd El Khadraoui (europarlementariër voor SP.A) zegt dat ook fiscale fraude en ontwijking moeten worden beteugeld en het zogenaamde schaduwbankieren in kaart gebracht.

Wordt vervolgd.

Frank Roels

Frank Roels is emeritus hoogleraar aan de UGent.

take down
the paywall
steun ons nu!