Het Jerusalem String Quartet leent zich namelijk als cultureel uithangbord voor de staat Israël, een staat die tot op heden weigert de bezetting van Palestina te beëindigen.
De Gazet van Antwerpen wijdde er een kort artikel aan waarin ze melding maakte van ‘een beschaafde actie.’ Er waren in totaal achttien actievoerders. De politie schreef willekeurig negen identiteitskaarten over. Eén van hen, een 17-jarig meisje, had in april al bezoek gehad van twee mensen van het stadsbestuur, waarbij deze haar behandelden als een gevaarlijke potentiële misdadigster.
Eerst vroegen ze haar uit rond haar persoonlijke levenssfeer. Daarna deelden ze haar mee dat ze drie keuzes had: een therapeutische sessie, een taakstraf of verweer aantekenen. Is dat de manier om jongeren die zich voor een rechtvaardige zaak willen inzetten aan te moedigen?
Van de controversiële houding van het huidige stadsbestuur tegenover het Palestijns probleem zijn er nog andere voorbeelden.
Tijdens deze legislatuur deed zich ook al een incident voor in 2008 waarin het Vredescentrum van de stad en de provincie Antwerpen een rol speelde. Dit Vredescentrum is een vzw die in opdracht van de stad en de provincie Antwerpen werkt aan projecten rond vredesopvoeding. De raad van bestuur bestaat uit gemandateerden van de stad en de provincie Antwerpen (voorzitter is Gilbert Verstraelen, voorzitter districtsraad Merksem; ondervoorzitter is Philip Heylen, schepen van Cultuur van de stad Antwerpen).
Palestina Solidariteit – toen nog CODIP vzw (Centrum voor Ontwikkeling, Documentatie en Informatie Palestijnen) – komt al jaren op voor de legitieme rechten van het Palestijnse volk op basis van het internationaal recht en de VN-resoluties, het respect voor de mensenrechten en de democratie.
CODIP-medewerkers vertellen hun toenmalig wedervaren: CODIP organiseerde op 4 oktober 2008 een studiedag voor leraren samen met een aantal lerarenorganisaties. Deze zou plaatsvinden in het Vredescentrum Antwerpen. Ongeveer een half jaar voor de studiedag beloofde het Vredescentrum zijn samenwerking.
Op 24 augustus 2008 blies het Vredescentrum plots alle samenwerking op en ook de studiedag kon niet meer doorgaan in het Vredescentrum. CODIP vzw was dan ook zeer geschokt door de plotse wending van het Vredescentrum. Want de raad van bestuur had deze beslissing genomen. “Het is gewoon onvoorstelbaar dat in minder dan een halve dag het Vredescentrum een knieval doet voor de zionistische lobby”, zegt CODIP.
Wat was er aan de hand? Op de studiedag van CODIP was de Joodse professor Ilan Pappé uitgenodigd. Professor Pappé staat bekend om zijn kritische houding ten aanzien van de Israëlische bezettingspolitiek, maar ook om zijn zorgvuldig gedocumenteerd historisch onderzoek naar de ware omstandigheden van de ontstaansgeschiedenis van Israël.
Een stem die blijkbaar in deze stad niet gehoord mag worden. Je kan het allemaal lezen in zijn boek ‘De etnische zuivering van Palestina’.
In 2009 deed de NGO Steunfonds Derde Wereld een aanvraag bij de stad voor steun aan haar partnerorganisatie Health Workers Committees, een preventief gezondheidsproject bij Palestijnse jongeren in Jeruzalem. Er kwam een schriftelijk antwoord ondertekend door Tom Meeuws, directeur Samenleven, en door schepen Leen Verbist (SP.A), namens het college van burgemeester en schepenen. De subsidie werd niet toegekend.
Het stadsbestuur had in zijn antwoord vriendelijk kunnen zeggen dat er niet op de subsidievraag kon worden ingegaan en daarmee was de vraag afgesloten geweest. Maar vreemd genoeg werd als reden opgegeven dat “de website van de lokale (Palestijnse) partnerorganisatie polariserend en racistisch taalgebruik hanteert”.
We nodigen u uit om deze website te bezoeken: http://www.hwc-pal.org/index.php. U kunt er de doelstellingen, visie en missie van de Health Workers Committees terugvinden. Dat is zeker niet het zaaien van haat, maar in de eerste plaats het opbouwen van goede gezondheidsdiensten ondanks de bezetting.
Israël heeft het Palestijnse Oost-Jeruzalem geannexeerd en gaat voort met de afbraak van Palestijnse woningen. Je kan je dus de vraag stellen wie hier eigenlijk polariseert. Verwacht het Antwerps stadsbestuur dat de Palestijnse bevolking dit zo maar laat gebeuren? Draait het hier niet de werkelijkheid om? Het hoeft niet gezegd dat in het schrijven van de stad elke verwijzing naar een concrete racistische of polariserende uitspraak op de betreffende site ontbreekt.
Zou je je kunnen inbeelden dat het stadsbestuur in een officieel schrijven een Israëlische organisatie als racistisch bestempelt? Nochtans bezet de Israëlische staat Palestina, annexeert hij Oost-Jeruzalem, en behandelt hij de Palestijnse bewoners in Israel zelf ook nog eens als tweederangsburgers. Is dat dan geen discriminatie?
Ludo Keersmaekers
Ludo Keersmaekers is actief bij de solidariteitsbeweging Intal.
