Drie maanden geleden, op 23 december, heeft CADTM samen met Attac Brussel en Attac Luik een verzoekschrift ingediend bij de Raad van State om het Koninklijk Besluit te vernietigen dat een waarborg verstrekt van zomaar eventjes 54 miljard euro voor de schulden die de ondergang van Dexia zal meebrengen. Voor alle duidelijkheid, dit is de holding – de restbank of bad bank – en dus niet de voormalige Dexia Bank België, die nu luistert naar de naam Belfius.

Zoals hier al is geschreven in het artikel ‘Moet de welvaartstaat afgebroken om de schuld van Dexia te betalen?’ zijn de risico’s niet min. Dat is ook de reden geweest voor deze organisaties om in actie te komen. Ze wijzen erop dat deze garantie de openbare financiën van het land in gevaar brengt.

Volmachten voor volgende twintig jaar

Maar er is meer, merken ze op. Hier zijn volmachten voor de volgende twintig jaar gegeven aan de minister van Financiën om, zonder enige controle van het parlement, enorme sommen geld uit onze huishouding weg te sluizen.

Het gaat hier om maar liefst 15 procent van ons bruto nationaal product, de volledige welvaart die we allemaal samen in één jaar voortbrengen.

De onschuldige burgers betalen, de schuldige bankiers gaan vrijuit

Als dit geld werkelijk wordt uitgegeven, is het vanzelfsprekend dat er andere opdrachten en taken van onze overheid zullen moeten sneuvelen. En bijkomend volgt nog een factuur omdat we meer zullen moeten betalen om geld te lenen.

Deze organisaties herinneren er aan dat de Belgische burgers voor de bankencrisis de voorbije jaren al 17,6 miljard euro hebben betaald… en dat zij de inleveringen al hebben gevoeld. Dan vinden zij het onbegrijpelijk dat tot vandaag de grootbankiers geen inspanningen moeten doen terwijl er wel wordt gesneden in sociale uitgaven.

Ze ontkennen geenszins dat de ondergang van Dexia een bedreiging vormt. Maar ze betwisten dat de huidige aanpak vanwege de Belgische regering de problemen werkelijk oplost en ze pleiten voor echte alternatieven. Intussen hebben al enkele tientallen minder of meer bekende personen, en organisaties, dit verzoekschrift gesteund.

Moet België betalen voor Frankrijk?

Nu richten ook Groen en Ecolo een verzoek tot de Raad van State. Groen wil deze staatswaarborg van 54 miljard euro heronderhandelen. Er zou een meer evenwichtige verdeling moeten komen van de waarborgen tussen België en Frankrijk.

Moet België betalen voor Dexia?

Wat opvalt is dat Groen vraagt om de waarborg te heronderhandelen; de noodzaak om Dexia te redden, en dus om de potentiële schulden te garanderen, wordt dus niet fundamenteel betwist. Het is, ten eerste, maar de vraag of een dergelijk verzoek van aard zal zijn om de Fransen aan de onderhandelingstafel te krijgen. Daarom rekent men op het verzoekschrijft van Attac en andere om druk uit te oefenen. Of dat echt zo werkt, valt te betwijfelen.

En, ten tweede en ten gronde, is het wel aanvaardbaar en legitiem dat de Belgen schulden van de restbank Dexia garanderen? Zelfs in de hypothese dat ze wat minder miljarden zouden garanderen, zijn het schulden waarvoor ze niet verantwoordelijk zijn én blijft het een onverantwoord hoge som geld waarvan de betaling de welvaart van ons allemaal ernstig bedreigt .

Ook het verzoekschrift van de niet-gouvernementele organisaties schept niet meteen volledige duidelijkheid over waar zij voor staan. Ze vragen wel de vernietiging van het Koninklijk Besluit dat de Belgische waarborg regelt maar gaan niet zover als het principe van de waarborg zelf duidelijk af te wijzen. Volgens hen moest Dexia worden gered, maar of ze daarmee de hele fantoombank bedoelen dan wel of het voldoende was en is om de Belgische bank – nu Belfius – te redden, daarover scheppen ze geen klaarheid. Evenmin geven ze aan welke nu de concrete alternatieven zijn waarvoor moet worden gekozen.

Wat is dan de situatie? Zowel deze ngo’s als de ecologische partijen analyseren haarfijn dat de huidige Belgische staatswaarborg voor Dexia onverantwoord is omdat het ons in een Grieks scenario dreigt mee te slepen. Maar geen van hen trekt voluit de conclusie dat de Dexia schulden niet legitiem zijn en dus onder geen beding door de Belgen moeten worden betaald. Geen van hen vertolkt het standpunt dat het volstaat om de Dexia Bank België / Belfius te redden en dat de Dexia holding zijn schulden niet kan verhalen op de Belgische burgers.