Olie: vraag zal de productie overschrijden

Iedereen weet dat het olieverbruik in de wereld met duizelingwekkende snelheid toeneemt. Tot voor kort vooral in de rijke regio’s, maar de laatste jaren ook in landen die vroeger ‘onderontwikkeld’ heetten: China, India, … De productie kan niet anders dan binnenkort een maximum bereiken. Sommige velden geraken uitgeput, en nieuwe exploitaties worden duurder en veroorzaken meer ongelukken en ecologische bezwaren.

Op het openblik dat het verbruik de maximumproductie inhaalt, begint een periode van schaarste en snel stijgende prijzen. De historicus Daniele Ganzer, hoogleraar aan de universiteit van Basel, kijkt vanuit dat perspectief naar de wereld. Zijn lezing op 14 maart 2008 dateert van voor de Arabische lente. De piek van de productie verwachtte hij toen binnen 5 tot 25 jaar, naargelang de berekeningen.

Waar zitten de grootste oliereserves?

Juist: in het Midden-Oosten. Enkele staten (Saoedi-Arabië, Verenigde Emiraten, Qatar) zijn totnogtoe beste maatjes met de VS en Europa.

Maar Irak, dat over de 3de grootste oliereserves beschikt, moest militair veroverd worden. Mission accomplished: het is nu een satellietstaat van de VS. De rijke staatsbezittingen onder het bewind van Saddam Hoessein zijn verwoest of geprivatiseerd, academici zijn gevlucht of vermoord.

Door Afghanistan loopt een pijplijn die cruciaal is. In dat land is nog werk te doen, vraag het maar aan minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V). Libië met zijn enorme financiële overschotten en goudreserves: mission accomplished.

Syrië is nu aan de beurt. Tussen berichten over het bloedbad door hoorden we ook maatregelen tegen de Syrische centrale bank. Die is een luis in de pels van de westerse landen, want niet afhankelijk van hetIMF en het Baselnetwerk van banken.

Waarschijnlijk had Syrië geen overheidstekort, en dus kunnen de markten er geen intrest rapen. De trojka (IMF, EC en ECB) kan er bijgevolg niet dreigen met een faillissement teneinde de bevolking uit te zuigen, zoals in Griekenland, Spanje enz. Dàt moet dus veranderen.

Dat na Syrië, Iran komt, wordt al openlijk gezegd (2de grootste oliereserves). Zal Israël het startschot geven? Wordt het een massale aanval, of een chirurgische ingreep op de kerncentrales, de militaire commandoposten, regeringsgebouwen? Of lokt een geheime operatie een vals incident uit, met represailles, etc – een klassieke formule die we kennen sedert het gefabriceerde Tonkin-incident van 1964 (nvdr: aanval op 2 augustus 1964 door vijf patrouilleboten van Noord-Vietnam op de Amerikaanse torpedobootjager USS Maddox in de Golf van Tonkin). Voor Washington het voorwendsel om Hanoi te bombarderen.

Echter, nog beter is morele, financiële en materiële steun te leveren aan de oppositie, en sabotagedaden door de door Mossad (nvdr: Israëlische geheime dienst)getrainde ‘ongewapende burgers’. Betogingen, sluipschutters op de daken, een paar bommen die door mensenrechtenorganisaties gevestigd in Londen, Parijs, Caïro en Beiroet aan het regime worden toegeschreven en door de westerse persagentschappen (Reuters, AFP…) en Al-Jazeera (emir van Qatar) overgenomen. Ook sluipmoorden op wetenschappers of topmilitairen die trouw zijn aan de regering (denk aan generaal Schneider in Chili) worden niet geschuwd.

Deze scenario’s kennen we uit de realiteit, en uit de handboeken van de CIA. Op 11 september 1973: Chili, Allende vervangen door Pinochet. Uit Syrië hebben we o.m. het getuigenis van pater Van der Lugt: “Vanaf het begin zijn de protestbewegingen niet louter vreedzaam geweest. Ik heb vanaf het begin gewapende demonstranten in die betogingen zien meelopen, die als eersten op de politie begonnen te schieten. Heel vaak is het geweld van de veiligheidsdiensten een reactie op het wrede geweld van de gewapende opstandelingen” (13/1/2012). Onlangs kwam een oud plan van de VS en het VK aan de oppervlakte om Syrië binnen te vallen.

Waarnemersmissie Arabische Liga

Het verslag van de 160 waarnemers van deArabische Ligais doodgezwegen door de westerse media. Zelfs de leden van de VN-Veiligheidsraad ontvingen niet de volledige tekst. Er staat dat de Syrische regering geen dodelijke repressie heeft georganiseerd tegen vredelievende betogers.

In de plaats zijn obscure gewapende bendes verantwoordelijk voor de dood van honderden burgerdoden en meer dan duizend soldaten van het Syrische regeringsleger. Ze gebruiken technieken zoals het bombarderen van autobussen, van goederentreinen die olie vervoeren, van politiebussen en van bruggen en olieleidingen.

Men leze de Engelse of Franse vertaling (links hieronder), en de analyses in de Asia Times. Ook oud-VRT-journalist Jef Lambrecht, woendag in De Morgen, heeft er gelezen dat de aanslag op de journalisten (11 januari) die het leven kostte aan Gilles Jacquier, het werk was van de rebellen, idem Le Figaro.

Dit model lukt niet altijd: zie Vietnam en Cuba. Maar het moet worden geprobeerd. Vanuit dit perspectief bekeken, zou de geringe kans dat Teheran aan een atoombom raakt, een waar drama zijn: ze zouden zich kunnen verdedigen. Maar daar heeft Tel Aviv ook zijn antwoord op: 200 bommen die klaar staan, is heel wat.

Palestina? U weet toch dat er door British Gas grote aardgasbellen gevonden zijn onder de Middellandse Zee? Wil nu wel het duivelse toeval dat deze voor een groot deel onder de Palestijnse territoriale wateren liggen …

Stel u voor dat Palestina een zetel verwerft in de VN en daar als natie zijn rechten opeist! Israël is in stilte begonnen met de exploitatie. Onder de grond is niet vast te stellen of het gas Joods of Palestijns is. Met de zoetwaterlagen onder de Westelijke Jordaanoever wordt al jaren die techniek toegepast: het water wordt gewoon van onder de Palestijnen weggepompt. Vermits er een watertekort is, krijgen de Joden voorrang: eigen volk eerst.

Wie verzet zich nog?

Wie kan deze ontwikkelingen tegenhouden? Vergeet niet dat ze door de westerse leiders en hun experts als van levensbelang gezien worden. We kunnen toch niet toelaten dat er een tekort aan energie zou ontstaan, voor onze vliegtuigen, tanks, fabrieken, 4×4’s, en huisverwarming? Ja, wij allen hebben die olie nodig.

Zeker nu de tsunami van Fukushima nieuwe nucleaire investeringen heeft doen uitstellen, en Angela Merkel de Duitse kerncentrales wil sluiten. Obama daarentegen heeft begrepen dat de tijd dringt: de regering gaf toelating voor de bouw van twee nieuwe nucleaire centrales, de eerste sedert 1979 na de kernsmelting op Three Miles Island, Harrisburg.

Ook moet er voldoende vooruitzicht zijn op hogere winsten, want anders laten de markten en beleggers het afweten. De beste belegging is nog altijd de militaire industrie met een nieuwe oorlog in het vooruitzicht. Onze minister van Defensie deelde zopas de Belgische prioritaire bestellingen mee: voor 80 tot 100 miljoen spionagesatellieten, extra pantservoertuigen en nieuwe grond-grondraketten (De Morgen, 12/2, blz. 2, alleen in de gedrukte versie, niet online). Echter, die vindt legerchef generaal Delcour ruim onvoldoende.

De financiële reserves inpalmen van de onafhankelijke landen is daarom heel nuttig. De enorme staatsbezittingen van Noorwegen: daar moeten we nog verder over nadenken. Met één Breivik komen we er niet. De socialisten uit de regering zou al een goede stap zijn. De Venezolaanse olie kan een harde noot worden, maar we weten dat de dagen van Chavez geteld zijn.

Natuurlijk, in de rijke landen zullen allerlei vakbonden en antiglobalisten protesteren als ze moeten inleveren en harder werken. Betogen, staken, ruiten ingooien, molotovcocktails naar de politie, blinde woede … Er zal streng moeten worden opgetreden. Onze ordehandhavers hebben steeds betere training en wapens.

Trouwens, die protesten bloeden vanzelf dood. Zo is het in het verleden altijd geweest: stakers gaan weer aan het werk, altijd. Er moet brood op de plank komen, de spaarpot is leeg, het huis moet worden afbetaald. De mensen worden moe, ze krijgen honger en dorst, en er vallen gewonden.

Doden zijn nooit goed te keuren, maar vaak weet men toch niet wie geschoten heeft of het wordt geklasseerd als ‘wettige zelfverdediging’ van de politie. Lastercampagnes tegen linkse kopstukken, een seksschandaal, onbetaalde belastingen: het kan allemaal helpen om de gewone mensen aan hun kinderen te doen denken, en aan hun plichten, in plaats van opruiende praat te geloven.

Collateral damage

De zelfmoordaanslagen, de burgeroorlogen, de chaos, de vernietiging van hospitalen en universiteiten en musea, wegen en energiecentrales: het is jammer, maar dat maken de mensen er zelf van. Kijk maar naar Irak en Libië: de VS en NAVO zijn daar nu weg, en het gaat van kwaad naar erger.

Responsabilisering, dat moeten we ze aanleren. Trouwens, ook in Vlaanderen is dat een broodnodig principe: gedaan met de hangmatten, ieder moet voor zichzelf zorgen, en wij allen samen voor de beurs, de markt. De commerciële journalisten worden betaald om ons uit te leggen dat er geen alternatief is. Of liever: dat het vanzelfsprekend is.

Andere bronnen over Syrië, zoals de Asia Times, Russische reporters en de Canadese site GlobalResearch, zelfs de Israëlische Debka (over Zabadani bijvoorbeeld), vertellen een ander verhaal. Dit toont hoe de publieke opinie en de politici bij ons om de tuin worden geleid teneinde een Amerikaans-Brits-Franse machtsovername van Syrië te rechtvaardigen.

Frank Roels

Frank Roels is emeritus hoogleraar aan de UGent.