Eurostat hanteert drie criteria om te onderzoeken hoeveel armen er zijn in Europa. Ze tellen het aantal mensen dat een lager inkomen heeft dan 60 procent van de inkomensmediaan, het aantal mensen dat dingen als de huur, facturen en andere standaardproducten niet kan betalen en het aantal mensen dat in een huishouden leeft waarvan alle leden minstens deeltijds werkloos zijn.

In Europa zijn er 115.479.000 mensen die onder één of meerdere van die criteria vallen. Dat is 23,5 procent van de bevolking, een stijging met 0,3 procent ten opzichte van 2009.

De cijfers slaan op 2010. De gevolgen van de eurocrisis in landen als Griekenland, Spanje en Portugal zitten daar nog niet volledig in verwerkt.

In de zogenaamde Europa 2020-strategie beloofden alle 27 lidstaten om het aantal armen te verminderen met 20 miljoen. Die doelstelling lijkt ver af.

In België groeide het aantal mensen met een risico op armoede of sociale uitsluiting van 20,2 tot 20,8 procent. Dat brengt het totaal op 2,23 miljoen. Ons land doet het vooral slecht op vlak van werkloosheid. Met 13 procent is België samen met Groot-Brittannië koploper van het aantal mensen dat in een gezin woont waar bijna niemand een job heeft. Deze mensen zullen extra hard getroffen worden door de besparingen in de werkloosheidsuitkeringen.

De Belgische regering moet zich geen zorgen maken. In tegenstelling tot een overschrijding van de begrotingsnormen zijn er geen sancties verbonden aan het missen van de armoededoelstelling.

Het is ook bang wachten op de cijfers van 2011. In Griekenland bijvoorbeeld steeg de werkloosheid tot 20,9 procent. Dat werd vandaag bekend gemaakt. Net op hetzelfde moment besliste de Griekse regering m onder druk van de trojka het minimumloon met 22 procent te laten dalen.