Toch is de opkomst maar een fractie van de massale betogingen en protesten die Griekenland in het voorjaar van 2011 dagenlang in de ban hielden. Toen waren er betogingen waarbij om en bij de 100.000 mensen op straat kwamen.

Dieper de armoede in

Waarom kwamen de Grieken op 7 februari op straat? Griekenland staat nu echt wel op de rand van het bankroet en een nieuwe noodlening is absoluut nodig indien het land zijn schulden wil afbetalen. Om die noodlening te krijgen, zullen er echter zware voorwaarden aan Griekenland worden gesteld, die mede zijn ingegeven door het feit dat de voorwaarden die verbonden waren aan de vorige noodlening door Griekenland nooit zijn nageleefd (zie de minister die de tekst van de leenovereenkomst nooit had gelezen).

In ieder geval zijn de maatregelen die nu van het Griekse volk worden gevraagd, onwaarschijnlijk zwaar. Het minimumloon, dat nu 751 euro bedraagt, zou met 20 procent worden verlaagd. In de praktijk zou een schoolverlater een loon van ongeveer 460 euro netto krijgen. Als je bedenkt dat de levensduurte in Griekenland vergelijkbaar is met die in België, dan is het niet moeilijk om in te zien dat je met een dergelijk loon niet rond komt.

Maar het blijft daar niet bij. De lonen in Griekenland zijn trapsgewijs gebaseerd op dit minimumloon. Dat betekent dat je loon wordt bepaald door: minimumloon + verloning voor anciënniteit + verloning voor opleiding en nog andere verloning die gebaseerd zijn op kwalificaties. In de praktijk komt het er dus op neer dat elke werknemer in de privésector tot 3 maandlonen op jaarbasis zal verliezen.

Een andere aangekondigde maatregel, is dat dit jaar 15.000 ambtenaren moeten worden ontslagen. In een land waar de jobzekerheid voor het leven in de openbare sector in de grondwet staat, klinkt dit natuurlijk erg obsceen.

Wie staakt er?

Vier verschillende optochten waren er dinsdag: die van de openbare en privésector, die van de communistische vakbond PAME, die van de anarchisten, en die van de extreemlinkse partij SYRIZA. Om 11 uur begonnen ze op verschillende plaatsen in de stad om rond 13 uur samen te komen op het centrale Syntagmaplein.

Hoewel de vakbond van de privésector officieel wel staakt, was er nauwelijks een werknemer in die sector die vandaag niet aan het werk was. In de privésector dreigt men al makkelijk met ontslag als je staakt. De rechten van de werknemer zijn flink teruggeschroefd en wegens de hoge werkloosheid staan er voor elke job gemiddeld 800 kandidaten te drummen. Bovendien hebben de vakbonden in Griekenland geen stakingskassen, dus een staking zou sowieso verlies van een dagloon betekenen en in een land met een diepe crisis hebben veel mensen die luxe niet.

25.000 mensen zijn dus op straat gekomen; voornamelijk uit de openbare sector. Dat zijn er eigenlijk best wel weinig, gezien de ernst van de toestand, en zeker als je het vergelijkt met de kreten in de sociale media. Maar de Griek is murw geslagen, gelaten, depressief en vooral wanhopig. Hij gelooft niet dat alweer een andere betoging of staking nog iets uithaalt. Er zijn grotere krachten aan het werk, die je niet meer met een staking kunt omkeren, zo voelt de Griek het aan.

Vrij rustig

Al bij al zijn de vier verschillende optochten zonder al te veel opstootjes verlopen. Even was er commotie op het Syntagmaplein toen een kleine groep betogers het parlementsgebouw wilde bestormen. De oproerpolitie greep in en de toestand was vrij snel onder controle. Op zich dus eigenlijk weing ophefmakend.

Opvallend was wel dat een groep betogers een Duitse vlag en een nazivlag bij zich hadden en die in brand staken. Ondanks het feit dat de Griekse politici volgens de Grieken de grootste verantwoordelijkheid dragen voor de toestand waarin het land zich bevindt, wordt Duitsland toch ook meer en meer als de grote boeman gezien.

Duitsland dat had voorgesteld om een speciale budgetcontroleur in Griekenland te installeren. Duitsland dat er op aandringt dat Griekenland een wet aanneemt die van het terugbetalen van de leningen een prioriteit maakt, boven het uitbetalen van lonen en pensioenen. Duitsland waar een weekblad de Venus van Milos publiceerde die de middenvinger opsteekt.

Het is een nationalistische reflex van een volk dat zwaar op de proef wordt gesteld, geen begrip vindt bij anderen, en op zichzelf terugplooit.