Lafheid van de politiek als ‘t niet in haar kraam past

Als het er op aan komt de wet toe te passen los van grote woorden en politieke berekening loopt ook de N-VA schoon in het gareel. Op 22 november 2011 werden in de derde vergadering van de naturalisatiecommissie de laatste beslissingen voor 2011 genomen en in het parlement op 22 december 2011 goedgekeurd. 

Als het in de politieke kraam past, dan wordt daar veel ruchtbaarheid aan gegeven, maar als dat niet het geval is zoals met de 4.205 goedkeuringen op 5.804 dossiers waarover in 2011 een beslissing genomen werd of een goedkeuringspercentage van 72,50 procent, dan blijft het stil.

Dat is meer dan de 69,46 procent van 2010 en een goed stuk meer dan de 56,00 procent in 2009 wat een absolute dieptepunt was. Met de N-VA, erg actief in de commissie naturalisatie, gaat het goedkeuringspercentage er dus terug op vooruit, dat mag ook wel eens gezegd, het hoeft niet altijd negatief te zijn.

Werkwijze naturalisatiecommissie

In 2011 zijn er 3 vergaderingen geweest van de naturalisatiecommissie, namelijk op 1 februari, op 28 juni en op 22 november. Telkens worden de geagendeerde dossiers voor het einde van de vergadering op vier hoopjes gelegd:

   1. Goedgekeurd
   2. Definitief verworpen
   3. Verdaagd
   4. Voorgesteld voor verwerping

De verdaagde dossiers en de voorgestelde dossiers voor verwerping worden in een volgende commissievergadering behandeld, maar niet in de eerstvolgende, daar moet minstens één commissievergadering tussen zitten, hetgeen moet toelaten om het dossier te vervolledigen of aan te vullen met elementen die het voorstel van verwerping kunnen wijzigen. Blijven dus de dossiers die definitief goedgekeurd of definitief verworpen worden en dat zijn voor 2011 72,50 procent goedkeuringen.

De ‘snel-Belg’-wet versnelt

Vóór de ‘snel-Belg’ wet lag het percentage goedkeuringen in de naturalisatiecommissie op 88,90 procent (1998-2001), na de snel-Belg-wet zakte dit tot 73,69 procent (2002-2009) – we noemde het al eens de langzaamaan-Belgwet – en na de verkiezingen van 2010 tot 70,99 procent (2010-2011), maar dat zit dus nu opnieuw in een stijgende trend: 73,28 procent voor de periode 2002-2011.

Deze stijging is een kleine tegemoetkoming aan de duizenden aanvragers die jaren op de behandeling van hun dossier moesten wachten, inbegrepen de vele Antwerpse dossiers die door onnodig en onwettelijk niet-behandelen jaren werden in de koelkast gezet.

Is het niet naturalisatie, dan andere wegen naar Belgwording en integratie

Het is ook goed om zien dat van de jaarlijks zo’n 13.000 binnenkomende aanvragen er uiteindelijk 15 tot 20 procent niet vervolledigd worden om welke reden dan ook en nog eens 20 procent waar de aanvrager in de loop van de procedure verzaakt aan z’n aanvraag.

Beide komen onder meer voort uit het overschakeling op andere wegen van Belgwording gezien de vertraging, het tijdsintensieve of het onnuttig opvragen van documenten of bijkomend onderzoek. Uiteindelijk komen de aanvragers met enige vertraging via naturalisatie of via andere wegen waar ze moeten zijn: de Belgwording die de beste garantie vormt voor de integratie in de Belgische samenleving, iets waar de OESO België trouwens van harte voor proficiat wenst. En door de vertraging en de uitval van aanvragen stijgt uiteraard ook het goedkeuringspercentage.

Nog 21.700 aanvragen tot naturalisatie in behandeling

Op het naturalisatiesecretariaat in het federale parlement wachten momenteel nog 21.700 naturalisatieaanvragen op behandeling en beslissing: 4.000 zijn gereed voor een beslissing en komen de volgende commissievergadering op tafel. 12.000 aanvragen zijn wegens verdaging of voorstel van verwerping in afwachting van een volgende commissievergadering, maar niet de eerstvolgende en 5.700 aanvragen worden gereedgemaakt voor behandeling.

Wijzigingen aan de naturalisatiewetgeving

Voor alle documenten over de op stapel staande wijzingen in de naturalisatiewetgeving en de verwerving van de Belgische nationaliteit kan men terecht op de site van dekamer.be, zie link hieronder.

Weten is meten

Wie een beleid wil evalueren en de impact van oude en nieuwe maatregelen evalueren, moet zo goed als mogelijk het feitelijk gegeven kennen en opvolgen in een zo ruim mogelijk historisch perspectief. Het verschil tussen wat men wil en wat men bereikt, zou wel eens verder uit elkaar kunnen liggen dan men geneigd is aan te nemen.

Jan Hertogen

Jan Hertogen is socioloog.

Uitgebreide tabel met alle gegevens 1998-2011, zie link in bijlage