Het klinkt misschien kinderachtig, maar ik vind dat als de ene iets doet wat niet door de beugel kan, dat de andere ook iets van hetzelfde kaliber terug mag doen. Dat zie je nu ook in Londen. De overheid heeft er jarenlang institutioneel geweld gepleegd op zowel de werkende middenklasse als de armen. Dat heeft ervoor gezorgd dat de kloof tussen arm en rijk in het VK steeds groter is geworden. Zeker in grote steden als Londen en Manchester.

Jongeren, meisjes en jongens van mijn leeftijd, zien geen enkele doorgroeimogelijkheden in de wijken waar ze wonen. “Emigreer dan”, zal je zeggen. Maar is het dan zoveel beter in steden als Brussel en Amsterdam?

Word je er ook niet in zogenaamde ‘Bronx’ gestoken? Persoonlijk kies ik liever voor de geweldloze manier. Geweld valt gewoon moeilijk te rechtvaardigen, maar toch. De regering van Cameron heeft onlangs bekendgemaakt een reeks van besparingen door te willen voeren. Besparingen die er moeten komen omdat de Engelse regering onder andere miljarden heeft geïnvesteerd in de zinloze en verloren oorlog in Afghanistan.

Het saldo van die besparingen zou op maar liefst tachtig miljard euro komen te staan. Veel beterschap voor de buitenwijken van Londen zit er dus niet in. Integendeel.

De laatste maanden zijn er al heel wat geweldloze betogingen geweest in Londen. Volgens mij nog niet genoeg. Maar het wil toch ook wel wat zeggen dat enkele heethoofden meteen duizenden mensen samen kunnen krijgen. Zelfs via de sociale netwerksites lijkt mij dat een onmogelijke opdracht. Het moet dus zijn dat er toch wel een soort van hoge frustratie te vinden is bij de jongeren van die wijken. Frustraties ten opzichte van de maatschappij, de regering, het beleid.

Ook bij de tactiek die Cameron aankondigt, stel ik me heel wat vragen. Cameron die onlangs China de les spelde over het respecteren van de mensenrechten, vond de mensenrechten woensdag al heel wat minder belangrijk .“And we will not let any phony concerns about human rights get in the way of the publication of these pictures”, noemde hij het.” 

Foto’s die in eerste instantie minderjarigen bevatten, mogen volgens mij niet zomaar gepubliceerd worden. Een andere vraag: was het niet diezelfde politie, Scotland Yard, die enkele jaren geleden een rapport bekendmaakte waaruit bleek dat de ophelderinggraad van de camera’s op straat miniem is?

Wil dat dan ook niet zeggen dat heel wat relschoppers ongestraft zullen blijven? Daarnaast wenst Cameron ons allemaal welkom in zijn politiestaat. Hij zal rubberkogels en waterkannonnen inzetten op een menigte waar heel wat minderjarigen tussen zitten.

Hoe kunnen we dit nu in godsnaam laten gebeuren? Moeten we wachten tot er slachtoffers vallen zoals in Libië? Totdat Cameron beslist om met scherp te schieten op de relschoppers. Ik spreek niet goed wat de relschoppers doen, maar de Engelse regering heeft het toch wel een beetje zelf gezocht.

Ze maken bijvoorbeeld de universiteiten duurder. School is de oorzaak van een goed draaiende samenleving. Door universiteiten duurder te maken en er niet voor te zorgen dat er extra werk is in de sectoren waarvoor je geen hoger diploma nodig hebt, creëer je een gefrustreerde samenleving.  Nu zien we het resultaat ervan.

Volgens mij beperkt het probleem zich niet enkel tot het Verenigd Koninkrijk. Ook op het Europese vasteland merk ik dat jongeren als niet gewild bestempeld worden. Ze zijn electoraal niet interessant voor de hedendaagse korte termijndenkende politici die al decennia aan de macht zijn. Ze doen er alles voor om jongeren te weren.

Ik merk het zelfs aan het jeugdbeleid in mijn eigen stad (Oostende). Is het dan zo raar dat jongeren op straat komen? Wij komen tenminste op voor onze rechten. Hebben jullie ouders dat vijftig jaar geleden ook niet gedaan? Als jullie denken ons klein te krijgen, dan vergis je je serieus. Jullie denken misschien dat we te lui zijn om uit onze luie stoel te komen, maar heren en dames de beslissingsmakers: jullie vergissen je!

We zullen de vrijheid die we verdienen terugwinnen en niet stoppen na een belachelijke speech van een staatshoofd. Ik kies voor de geweldloze manier en hopelijk kiezen mijn leeftijdsgenoten ook snel deze weg.

Onze vrijheid is in gevaar door een door “de rijke klasse” geïnstalleerde schijndemocratie. Wij willen een echte democratie en zullen ervoor vechten tot we erbij neervallen. FACE IT!

Rémy Bonny, 16 jaar, is voorzitter Jong Groen! Middenkust en
Ex-Belgisch ambassadeur op internationaal jongerencongres rond de opwarming van de aarde : Bright Green Youth