Geluiden uit de stad

Mamer bracht vroeger een groot deel van het jaar in de bergen van Xiajing door. Daar leefde hij als een nomade en vooral, daar kwam hij tot rust.

Dat hoorde je ook in zijn muziek. De cd ‘Eagle’ uit 2009 staat vol mooie nummers die bijna doen denken aan Bon Iver, maar dan met traditionele instrumenten. Op een originele manier wist hij zijn Kazachse achtergrond te gebruiken en toch vernieuwende muziek te maken.

Op Sfinks bleek dat hij genoeg had van die kalmte. Aan hun kleren was te zien dat hij en zijn bandleden de laatste tijd meer en meer in Beijing waren blijven hangen. Hij vertelde dan ook dat hij op zoek is naar een sound die het leven in de stad weerspiegelt. “Ik leef helemaal anders dan mijn ouders,” aldus Mamer.

Invloed westen

Niet alleen de stad maar ook het Westen heeft een grote invloed op zijn nieuwe geluid: “Veel muzikanten in China leren een instrument door naar jullie muziek te luisteren en die proberen na te spelen.”

Dat hij een t-shirt van Einstürzende Neubauten (Duitse pioniers van de Industrial Rock uit de jaren tachtig) aan had, was zeker geen toeval, hoewel hij beweerde dat zijn andere t-shirts vuil waren. 

Het resultaat was hypnotiserende en boeiende muziek vol duivelse ritmes, metalachtige basriffs en een trippy mondharp. De groep achter Mamer is duidelijk niet vies van een experimentje.

Zo leefde de drummer zich uit op een paar festivalhekkens die hij van de organisatie mocht gebruiken.

Samenwerking

Toch had de muziek iets authentieks. “We kopiëren niet zomaar westerse muziek; we laten ons beïnvloeden. Die invloed gebruiken we dan om samen te werken met andere muzikanten in Beijing. Er is echt iets aan de hand daar.”

Nochtans reiken zijn grenzen verder. “De volgende stap is om buiten China samenwerkingen aan te gaan.”

Zo vlug mogelijk, als het van ons afhangt.