Het eerste deel gaat over de periode van de Oudheid tot de moderne Olympische Spelen (1896).

Hij vertelt daarbij over farao Ramses II, die rond 1278 v.o.t. hoop en al 140 m moest lopen en daarvoor de hulp van de goden nodig had.

Verder verhaalt Gotaas over sport bij Grieken en Romeinen, over estafettelopende Inca’s, over hardlopers in het oude China, India, Tibet en elders. Hij bevestigt hierbij terecht dat de Grieken geen marathon of Spartathlon kenden.

Toch zitten in dit deel een hoop verhalen die moeilijk controleerbaar zijn.

Deel twee is daarentegen veel degelijker. Hier komen aan bod: de Finse school van Paavo Nurmi, de Duitser Rudolf Harbig, de Zweden Gunder Hägg en Arne Andersson, Emil Zatopek, Vladimir Koets, Roger Bannister, Abebe Bikila. Er wordt gewag gemaakt van de opmars van de Afrikanen, en van de rol die Europese missionarissen hierbij speelden.

Gotaas heeft het tevens over trainers zoals Gerschler, Lydiard en Cerutti, Kenneth Cooper, James Fixx, Grete Waitz (die in 2011 helaas overleden is aan kanker), Ingrid Kristiansen, Henry Rono. Hij haalt de Chinese atletes van Ma Junren (1992-1995) aan, de Kenianen, en de Japanse marathonloper Seko die soms 150 km per dag liep en wel 1200 km op 8 dagen.

Allerlei vormen van doping

Ook spreekt Gotaas vrijuit over allerlei vormen van doping : bloeddoping in Finland in de jaren zeventig, iets wat topper Lasse Viren altijd ontkend heeft; Gotaas beschuldigt hem trouwens niet. Uiteraard komt EPO aan bod, gegeerd goedje in de sport vanaf het einde van de jaren tachtig.

Verder haalt de auteur de anabole steroïden of testosteron aan die werden gebruikt in de goed georganiseerde DDR. Voor de DDR geeft hij wel de porties aan die atleten en vooral de atletes dagelijks slikten en hij noemt ze ook met naam (401-403).

Bloeddoping en EPO deden de atleten een halve minuut sneller lopen op de 5.000 m en zelfs een hele minuut op de 10.000 m.

Het boek eindigt met een lange literatuurlijst en een uitgebreid  personenregister.

Een selectieve keuze

De auteur geeft toe dat zijn keuze selectief is: ultralopers zoals Iannis Kouros en atleten uit Nederland en België staan er niet in. Over de laatste twee categorieën verschijnt overigens binnenkort een boek van Ivan Sonck. We missen ook Kenenisa Bekele en manager Jos Hermens, ondanks zijn grote rol in de promotie van Keniaanse en Ethiopische toppers.

Maar zij het niet helemaal volledig, toch zou al wie geïnteresseerd is in de geschiedenis van het lopen, alsmede de cultuur, economie en politiek daarrond, dit boek moeten lezen.

Referentie:  Thor Gotaas,
Titel: Hardlopen. Een wereldgeschiedenis
Vertaling van: “Löping. En verdenshistorie”
Uitgeverij Athenaeum-Polak&Van Gennep, Amsterdam / WPG, Antwerpen, 2011. 485 p. ; noten, lit. , register. ISBN 978 90 253 6804 3