Nieuws, Samenleving, België, Europa, Vluchtelingen, Sans papiers, Nationale Campagne Mensen zonder Papieren, Dossier:vluchtelingen -

Een spook waart door Europa – het spook van de sans-papiers (deel 2)

BRUSSEL - Ongeveer honderd sans-papiers kwamen donderdagavond in Brussel bijeen. Na de talloze acies in de hoofdstad: hongerstakingen en bezettingen besloten zij om hun actiefront te verbreden en een nationale betoging voor te bereiden. Deze bijeenkomst was een voorbeeld van democratisch debat en besluitvorming.

vrijdag 18 maart 2011 13:15
Spread the love

De zaal was te klein voor de ongeveer honderd sans-papiers die kwamen opdagen voor de nationale bijeenkomst bijeengeroepen door het Collectif des Travailleurs Sans Papiers, OSP Bruxelles en Groupe de Sans Papiers en Attente.

Er was ook delegatie uit Luik en een delegatie uit Gent. En een afvaardiging van de Chinese restaurantwerkers, die verspreid zitten over heel België, kwam even binnen, maar moest dan opnieuw aan het werk.

De groep van de Chinese restaurantwerkers waarvan sommigen hier al 10, 12 jaar clandestien werken – in het weekend werken praktisch alle Chinenese restaurants met clandestiene medewerkers – was vooral bezorgd over de veiligheid als er zou worden betoogd.

Ik kon hen gerust stellen door te verwijzen de Belgische grondwet, die iedereen die op het Belgische grondgebied verblijft, met of zonder papieren, bepaalde rechten toekent.

Laten we gewoon de Belgische grondwet toepassen

Artikel 191 zegt:

“Iedere vreemdeling die zich op het grondgebied van België bevindt, geniet de bescherming verleend aan personen en aan goederen, behoudens de bij de wet gestelde uitzonderingen.”

Eenvoudig gezegd: ook mensen zonder wettig verblijf die in België verblijven, hebben dezelfde rechten als de Belgen, tenzij de wet uitdrukkelijk vermeldt dat dit niet zo is.

Dus mensen-zonder-papieren kunnen ook beroep doen op artikel 23,  dat stelt:

“Ieder heeft het recht een menswaardig leven te leiden. Daartoe waarborgen de wet, het decreet of de in artikel 134 bedoelde regel, rekening houdend met de overeenkomstige plichten, de economische, sociale en culturele rechten, waarvan ze de voorwaarden voor de uitoefening bepalen.

Die rechten omvatten inzonderheid :

1) het recht op arbeid en op de vrije keuze van beroepsarbeid in het raam van een algemeen werkgelegenheidsbeleid dat onder meer gericht is op het waarborgen van een zo hoog en stabiel mogelijk werkgelegenheidspeil, het recht op billijke arbeidsvoorwaarden en een billijke beloning, alsmede het recht op informatie, overleg en collectief onderhandelen;
2) het recht op sociale zekerheid, bescherming van de gezondheid en sociale, geneeskundige en juridische bijstand;
3) het recht op een behoorlijke huisvesting;
4) het recht op de bescherming van een gezond leefmilieu;
5) het recht op culturele en maatschappelijke ontplooiing.”

Artikel 19 garandeert de vrijheid van meningsuiting:

“De vrijheid van eredienst, de vrije openbare uitoefening ervan, alsmede de vrijheid om op elk gebied zijn mening te uiten, zijn gewaarborgd, behoudens bestraffing van de misdrijven die ter gelegenheid van het gebruikmaken van die vrijheden worden gepleegd.”

Artikel 27 garandeert het recht op vereniging:

“De Belgen hebben het recht van vereniging; dit recht kan niet aan enige preventieve maatregel worden onderworpen.”

Ook als ze betogen, kunnen mensen-zonder-papieren niets in de weg gelegd worden, maar er is wel toestemming nodig van de politie, zie artikel 26:

“De Belgen hebben het recht vreedzaam en ongewapend te vergaderen, mits zij zich gedragen naar de wetten, die het uitoefenen van dit recht kunnen regelen zonder het echter aan een voorafgaand verlof te onderwerpen. Deze bepaling is niet van toepassing op bijeenkomsten in de open lucht, die ten volle aan de politiewetten onderworpen blijven.”

We zouden nu net als Leo Tindemans toentertijd met veel bombarie kunnen stellen:

“Voor mij is de grondwet geen vodje papier. Het is genoeg. Ik ga naar de koning.”

Maar als het op de rechten van de mensen-zonder-papieren aankomt, is de grondwet blijkbaar voor de meeste politici een vodje papier. Wat een hypocrisie!

Als het over Brussel-Halle-Vilvoorde gaat, worden komma’s en punten gewikt en gewogen, als het om essentiële mensenrechten gaat, worden onze politici ineens triestige analfabeten die zelfs hun eigen grondwet niet kunnen lezen of in alle geval toch niet kunnen toepassen.

Niet alleen de Chinese restaurantwerkers waren ongerust over de veiligheid bij publieke acties, de schrik om opgepakt te worden, is een feit waarmee alle sans-papiers dagelijks te kampen hebben.

In feite zegt dat ook veel over het beeld dat deze mensen over ons, zogezegd democratisch en humanistisch landje terugsturen naar hun landgenoten in het moederland.

Een goede naam in het Zuiden heeft België nooit gehad, daar heeft Leopold II voor gezorgd, maar een goede naam hebben we er nog altijd niet.

Omdat België, net als alle rijke landen, nog altijd weigert de VN-Conventie voor Arbeidsmigranten en hun Families te ratificeren. België heeft de Conventie, die in 1990 door de VN is goedgekeurd, wel ondertekend, maar niet geratificeerd. Dus moeten we ze ook niet toepassen. Handig maar weeral hypocriet tot en met.

Democratie van een hoog gehalte en een goed actieplan

Het presidium van de vergadering van donderdagavond bestond uit een vijftal sans-papiers die het woord gaven aan de zaal. Zij zorgden voor vertaling waar nodig en leidden het debat in goede banen.

Ik heb zelden vergaderingen met een groep mensen van die omvang op een dergelijke democratische manier weten leiden. Veel organisaties, ook linkse organasaties, kunnen daar een voorbeeld aan nemen.

Het actieplan dat uit de vergadering naar voren kwam, was dan ook een compromis tussen een groep die al direct in actie wou schieten en een groep die zich realiseerde dat de voorbereiding van een nationale betoging toch minstens een maand vraagt.

Op 1 april is er een eerste actie gepland in Brussel. Op de vergadering ging een blad rond waarop iedereen zich kon inschrijven voor een werkgroep. Vanaf nu komt die wekelijks, op donderdag, samen in de Marqcstraat 25, in Brussel, om een grote nationale betoging voor te bereiden tegen begin mei. Knap werk mensen.

Om te besluiten een woordje uitleg bij de titel van dit artikel. Hij is niet toevallig gekozen, het is de eerste zin van het Communistisch Manifest dat Karl Marx en Friedrich Engels schreven in opdracht van de Eerste Internationale. Hier de volledige eerste paragraaf:

“Een spook waart door Europa – het spook van het communisme. Alle machten van het oude Europa hebben zich tot een heilige drijfjacht tegen dit spook verbonden, de paus en de tsaar, Metternich en Guizot, Franse radicalen en Duitse politiemannen.”

Niemand zal vandaag durven beweren dat dit Communistisch Manifest geen enorme invloed heeft gehad op onze sociale geschiedenis. Zelfs de rijke burgerij zal dat moeten toegeven.

Een lid van de Gentse delegatie stelde:

“Voor mij staat in alle geval vast, de sans-papiers van vandaag, die leven als de proleten van de 19de eeuw, dat zijn de verworpenen der aarde uit het lied dat vandaag nog altijd gezongen wordt door alle socialisten in dit land, maar enkel op 1 mei, de ‘Internationale’. En wie dat niet snapt, begrijpt de globalisering niet, begrijpt de wereld van vandaag niet.”

En wie de studie over het leven van de daklozen en de mensen-zonder-papieren: “De Leefomstandigheden van Dak- en Thuislozen en van Mensen Zonder Wettelijke Verblijfsvergunning: Eerste Resultaten” leest, kan dat in feite niet ontkennen.

Contact opnemen met het coördinatiecomité van de nationale betoging kan via e-mail: spbelgique@gmail.com . Er is ook een blog:  http://spbelgique.over-blog.com en via Facebook: spbelgique.

Lokale coördinatie in Gent: Mensen zonder Papieren voor informatie, en het project Schouder aan Schouder voor de acties.

take down
the paywall
steun ons nu!