Nergens wordt verwezen naar het al dan niet goed functioneren van deze werkneemster. Een stuk stof is toch niet waar het om gaat in een goed functionerend bedrijf.

Iedereen is vrij om zich te kleden zoals hij of zij wil, in zoverre zij de veiligheid, de openbare orde of het democratisch functioneren van een samenleving geen geweld aandoen. Zo moet een vrouw zelf kunnen kiezen of ze een hoofddoek draagt of niet.

De vrije uiting van meningen én van geloofsovertuigingen is een verworven recht in onze democratische samenleving. En iedere vorm van discriminatie omwille van ras, geslacht, religie of afkomst moet dan ook met alle mogelijke middelen bestreden worden. Dat er bij ons stemmen opgaan voor een algemeen verbod op het dragen van religieuze tekenen is voor KAV een teken aan de wand. Onze samenleving wordt met de dag intoleranter en vindt moeilijk een weg om met diversiteit en verschillen om te gaan. De individuele burger, het middelveld én de overheid dragen hier elk hun verantwoordelijkheid. Als we denken dat we met het hoofddoekenverbod een stapje dichter bij de emancipatie van vrouw komen, dan slaan we de bal mis. Want het is immers in dit geval door het verbod dat de werkneemster in kwestie haar werk en dus ook haar loon verliest. Van een emancipatorische maatregel gesproken…

Als vrouwenbeweging klagen wij elke vorm van discriminatie van vrouwen aan, op onrechtstreekse of rechtstreekse wijze, in de publieke en in de privésfeer. Wij willen dat vrouwen, noch door de overheid, noch door de eigen omgeving verplicht of verboden worden een hoofddoek te dragen. Laat staan dat ze daardoor hun inkomen zou verliezen.

Het wordt tijd dat werkgevers en werknemers, overheid en middenveldorganisaties paal en perk stellen aan dergelijke flagrante discriminaties.