Dit verklaart meteen ook de massale aanwezigheid op het WSF van een officiële Marokkaanse delegatie, vooral samengesteld uit flikken en individuen die spookorganisaties en EGO’s (echte gouvernementele organisaties), die over alle logistieke middelen beschikken om de ‘territoriale eenheid van het land’ te verdedigen.

Dit verklaart ook waarom die officiële delegatie overal stands had binnen de universiteit Chekh Anta Diop (UCAD) waar het WSF plaatsvond. De Senegalese regering is zeker medeplichtig en het organisatiecomité draagt hiervoor een stuk verantwoordelijkheid.

Imago Marokkaanse sociale bewegingen

Deelnemers hebben de Marokkaanse delegatie in haar geheel bekritiseerd, wat een smet geworpen heeft op het imago van de Marokkaanse sociale bewegingen en organisaties en voorts op de dynamiek van het hele Marokkaanse sociale forum.

Het Wereld Sociaal Forum, dat tot nu toe een open ruimte was voor sociale organisaties, wordt zo een terrein waarop politieke entiteiten met elkaar afrekenen en de vreest bestaat dat het door de regeringen zal worden gerecupereerd.

Sommige leden van de internationale raad van het WSF hadden kritiek op het feit dat op de openingszitting het woord werd gegeven aan de veeleer progressieve president van Bolivia, Evo Morales, maar zwegen als vermoord over de financiering van het forum door liberale en antidemocratische regeringen, of over het feit dat de president van Senegal, Abdoulay Wade, op de slotzitting van het Forum in drie talen bedankt werd.

Toch positieve aspecten

Toch hebben twee positieve aspecten de 11de editie van het WSF (de tweede in Afrika) gekenmerkt. Enerzijds, de organisatie van de karavanen richting Dakar en dit hoofdzakelijk vanuit West- maar toch ook vanuit Noord-Afrika.

Op hun route hebben ze de bevolking met een aantal activiteiten kunnen mobiliseren. Nochtans heeft het organisatiecomité niet alle karavanen gesteund, maar slechts enkele onder hen en werd noch in hun onthaal noch in hun overnachting voorzien. De deelnemers aan de karavanen hebben dan in haast onmenselijke omstandigheden in het jeugdkamp moeten slapen.

Anderzijds, werd de ruimte voorbehouden voor het Forum toegankelijk verklaard, wat een brede deelname heeft mogelijk gemaakt in vergelijking met het Forum van Nairobi van 2007, waar de congresruimte gesloten was en gemilitariseerd.

Nochtans en niettegenstaande het feit dat de organisatoren het hadden over 70.000 deelnemers, is de betrokkenheid van de sociale bewegingen gering gebleven en moet de impact op de plaatselijke bevolking gerelativeerd worden.

Organisatie was nachtmerrie

Bovendien is de organisatie van het Forum een echte nachtmerrie gebleken. Geen bewegwijzering naar de zalen (of tenten)  en doorgaans geen simultaanvertaling en dit, niettegenstaande de terugkeer van de ‘Babels’ met 120 tolken. De aanwezigheid van tientallen jonge vrijwilligers heeft geen soelaas gebracht.

Ook de ‘vermarkting’ heeft dit Forum gekenmerkt. Haast alle handelaars van de stad waren komen opdagen. Een echte bazar. De deelnemers waanden zich op een internationale handelsbeurs. Een flesje water dat in de winkel 250 CFA-frank kost, ging van de hand voor het dubbele, terwijl een maaltijd in het restaurant van UCAD II  5.000 CFA-frank (meer dan 7,5 euro) kostte.

Het dient vermeld dat er achter die problemen een politiek optreden schuilging waarvan de oorsprong en het einddoel onbekend zijn: de benoeming van een nieuwe rector aan de universiteit één maand voor de aanvang van het WSF en diens wil terug te komen op de beslissing de lokalen van de universiteit ter beschikking te stellen van het organisatiecomité.

Dit had als gevolg dat de onderhandelingen lang aangesleept hebben ten koste van de voorbereiding en de organisatie. Slotsom: het comité heeft slechts 50 à 60 procent van de lokalen gekregen.

Openingsmanifestatie

Twee grote momenten op het Forum. Ten eerste, de openingsmanifestatie met volgens de media 60.000 aanwezigen, was nooit eerder gezien in Senegal. Aan deze manifestatie werd actief deelgenomen door de Senegalese sociale organisaties en de bewegingen uit de voorsteden van Dakar. Ze werd geanimeerd door de muziekgroep Hip Hop uit diezelfde voorsteden.

Vervolgens, een massaal bijgewoonde samenkomst van de sociale bewegingen. Niet minder dan 2.000 personen waren er op aanwezig. Er werden twee belangrijke beslissingen genomen: op 20 maart zal een solidariteitsdag georganiseerd worden met het revolutionaire proces in de Arabische wereld, en op 12 oktober een globale actiedag tegen het kapitalisme.

Deze dag valt samen met een reeks andere vieringen: de dag van verzet van de inheemse volkeren, de viering van moeder aarde, de verjaardag van de ‘ontdekking’ van Amerika door Christoffel Colombus (1492), een dag die de geboorte van het gemondialiseerde kapitalisme symboliseert, en ten slotte valt 12 oktober in de actieweek tegen de schuld en de internationale financiële instellingen.

Revolutie, maar zonder WSF

De revolutie van het Tunesische en Egyptische volk stonden in het centrum van de belangstelling op dit Forum. Voor het eerst werd op een Forum een concrete actie georganiseerd (naast de gewone traditionele mars): op 11 februari om 13 uur werd een solidariteitssit-in met het Egyptische volk georganiseerd voor de ambassade van Egypte. Drie uur later werd het aftreden aangekondigd van dictator Hosni Moebarak na 18 dagen actie van het Egyptische volk.

Beide revoluties, zowel de Tunesische als de Egyptische, hebben aangetoond dat ‘een andere wereld mogelijk is’ en dat die stilaan vorm krijgt, maar ook, dat dit via andere kanalen gebeurt dan het Wereld Sociaal Forum.

Mimoun Rahmani

Mimoun Rahmani is medewerker bij ATTAC-Marokko en CADTM-Marokko.