Enkele dagen geleden plaatste ik op mijn site een brief, namelijk van de World Council of Anthropological Associations. U kan hem daar nog altijd vinden. Deze zeer achtenswaardige beroepsvereniging protesteert er ‘worldwide’ onder alle antropologen tegen de behandeling die Prof. Marianne Maeckelbergh te beurt viel vanwege de Brusselse politie. In onze eigen media (tenzij op MO) lazen we er bij mijn weten (bijna) niets over. Weer eens een voorbeeld van hoe nieuws ‘nieuws’ en een feit een ‘feit’ wordt.
Wat blijkt gebeurd te zijn? Onder de titel “wat niemand zich kan inbeelden: mijn nacht van geweld in handen van de Belgische politie” (vertaald uit het Engels), lees ik van de hand van prof. Maeckelbergh, hoe zij opgepakt werd terwijl ze een “No Border Camp” bijeenkomst (een actie voor open grenzen) bijwoonde, er filmde en nota’s nam.
Haar onderzoeksproject, overigens een project dat door een wetenschappelijke commissie goedgekeurd en gefinancierd werd, bestaat erin om dit soort bijeenkomsten wereldwijd te bestuderen en op hun democratisch gehalte te toetsen. Wat is haar overkomen? Ze werd opgepakt, 14 uren lang vastgehouden, een tijd geketend aan een radiator op een politiebureau, geslagen, uitgescholden voor “vuile hoer” (en ik beperk me),… en dan uiteindelijk door een rechter vrijgelaten, maar zonder dat ze al haar materiaal terugkreeg. Hebt u daarover gehoord? Het was bij mijn weten in alle geval geen belangrijk nieuws.
Dat VT4 via een eetprogramma goed scoort is in Vlaanderen, als bericht dat dringend aan de bevolking moet toevertrouwd worden, anno 2010 veel belangrijker. Evident, niet?
Nu ben ik zelf geen voorstander van open grenzen. Dit discours komt in mijn ogen een 20-tal jaren te vroeg, later zal het misschien nog de meest natuurlijke zaak worden, maar nu in mijn ogen nog niet. Maar wel vind ik dat iemand volledig het recht heeft om daarvoor te pleiten, en ook… om onderzoek te doen over hoe mensen die daarvoor pleiten zich organiseren.
Heeft de Belgische politie echt 14 uren nodig gehad om na te gaan of betrokken professor (verbonden aan de universiteit van Leiden) een wetenschapster was? Als dat zo is, dan vrees ik echt voor onze veiligheid als hier ooit een aanslag beraamd wordt, want dan zijn we in alle geval zeer slecht bediend en georganiseerd. Als ze het niet hebben willen onderzoeken, dan heb ik echter ook een probleem. Leef ik dan nog wel in een samenleving waar respect voor wetgeving en voor faire behandeling van mensen een prioriteit is?
Verontrustend is ook een andere vaststelling: prof. Maeckelberg beweert manifest dat minstens één politieman zijn verklaring aanpaste om de politie niet in moeilijkheden te brengen. Ach zo? Mooi, zeg.
Op 17 november contacteerde ik collega Maeckelbergh met de vraag hoe het nu zat met haar zaak? Zij schrijft:
“Ik ben ondertussen nog eens verhoord door de federale gerechtelijke politie die sinds 7 oktober de taak heeft om de ‘feiten’ (waarbij zij het inslaan van de ruiten bij het commissariaat bedoelen) te onderzoeken. Deze agenten hebben mij meer als getuige dan als verdachte behandeld, en lijken ook het gedrag van de politie te onderzoeken, maar hun taak is voornamelijk de activisten onderzoeken. Zij hebben wel de camera die ik bij me had en mijn USB stick eindelijk terug gegeven (beide waren ingehouden zonder enig schriftelijk bewijs). Verder heb ik niets van de politie of Turtelboom gehoord.”
“Ik ben heel blij met jullie steun en zal volgende week wat tijd proberen vrij te maken om iets voor jullie te schrijven. Als er bepaalde vragen zijn waar u antwoord op zou willen, dan hoor ik dat graag.”
Hierop heb ik haar geantwoord om nu eens zeer professioneel een analyse te maken heel kort van wat er volgens haar gebeurd is en van wat ze denkt over de manier waarop de Belgische regering en de Belgische politie met zulke gebeurtenissen omgaan? (Ik zal het dan aan dit bericht toevoegen onder de “beantwoord” teksten.). Wees ondertussen ook maar zeker dat die gebeurtenissen steevast een tijdlang aan de orde zullen komen op wetenschappelijke internationale congresen telkens als het Belgisch migratiebeleid ter sprake zal komen. Dat mag je verwachten.
Want zie, het is allemaal mooi om allerlei dingen te vertellen over migratie en integratie, die in hoofde van allerlei politici bij ons in wezen vooral als taak hebben om in te spelen op de publieke opinie. Maar minstens zo belangrijk is het, voor ons, om te weten wat er reëel eigenlijk allemaal gebeurt, en om te zien hoe wij internationaal als klungelaars belachelijk gemaakt worden, omdat onze diensten blijkbaar niet meer weten wat professioneel optreden zou moeten betekenen en sancties uitblijven voor wie ons te schande maakt..
