Na de protestactie van donderdagavond vond er op vraag van Open VLD en enkele onafhankelijke gemeenteraadsleden een extra zitting van de gemeenteraad plaats met het oog op de invoering van een nultolerantiebeleid. Een samenscholingsverbod na 22 uur, meer politie op straat en een fuifverbod voor gekende criminelen zijn de concrete voorstellen voor die ‘zero tolerance’.
Toch was niet iedereen even opgezet met deze voorstellen. “Een samenscholingsverbod zal het sociaal leven in Zelzate stilleggen”, zegt Freddy De Vilder, burgemeester van Zelzate (SP.A).
“Bovendien is dergelijke criminaliteit niet te voorkomen door het instellen van een avondklok of een fuifverbod. De raid, zondag, was op klaarlichte dag. Wat ben je dan met een avondklok?”, vraagt Thomas Blommaert, journalist en auteur van het boek ‘Ik was nog nooit in Zelzate geweest’, zich af.
“Het kan niet dat een hele gemeenschap wordt gestraft vanwege enkele criminelen”, zegt Frans Van Acoleyen, gemeenteraadslid (PVDA+) in Zelzate.
‘Bende van de Colruyt’
“De bende bestaat uit een los netwerk van kansarme, werkloze, pedagogisch verwaarloosde en sociaal achtergestelde jongeren”, vertelt Van Acoleyen. “De groep voelt zich gediscrimineerd, wordt bijeengehouden door een netwerk van drugdealers en vindt via dit groepsgeweld haar identiteit.”
“Via Facebook maken ze elkaar warm om het op een welbepaalde plek bont te gaan maken. De twee grote chirofuiven in Zelzate, die afgelopen weekend duizenden fuifgangers lokten, zijn daarbij dé ideale plekken voor deze bende om flink rel te schoppen.”
“Hoewel er steeds wordt gesproken van de ‘Bende van de Colruyt’ is dit niet zo vast omschreven. Het gaat om meer dan twintig jongeren die zo nu en dan opgeroepen worden. Deze jongens zijn zowel afkomstig uit Zelzate als de omliggende gemeenten. De harde kern komt vooral uit Zelzate”, besluit Van Acoleyen.
Veelzijdig beleid
Tijdens de extra gemeenteraad van 4 november werd duidelijk dat de tegenstanders van een repressief beleid het belangrijk vinden om een degelijk onderzoek te voeren naar de oorzaak van het probleem.
“Om te voorkomen dat een hele groep jongeren verloren gaat, moeten we eerst het complex probleem in kaart brengen”, zegt burgemeester De Vilder.
“Een veiligheidscommissie met experts, betrokkenen en de politie kan hier duidelijkheid in scheppen en moet ervoor zorgen dat er efficiënte maatregelen worden getroffen”, vervolgt Van Acoleyen.
“Het is belangrijk dat jongeren die gewelddadige conflicten plegen effectief worden gestraft. Vorige keren was dit niet het geval. Een gericht politioneel beleid moet hier verandering in brengen. Ook moeten we voorkomen dat minderjarigen door het beperkt aantal plaatsen in gesloten jeugdinstellingen gewoon terug vrij op straat terechtkomen”, zegt Van Acoleyen.
“Maar er moet ook aandacht zijn voor een opvangbeleid. De overheid heeft de laatste jaren zwaar gefaald in de opvang van deze probleemjongeren. Ook burgemeester De Vilder moet erkennen dat zijn beleid gefaald heeft.”
Jongeren weer opvissen in onze samenleving
Er bestaat een consensus dat nazorg, buurt- en straathoekwerk van uitermate belang zijn om de jongeren in de periferie te bereiken. Het grootste aantal ‘meelopers’ is zeker niet volledig verloren.
“Er moet een jeugddienst komen die werkt met een begeleidingsplan voor die probleemjongeren. Het volstaat niet om jongeren twee maanden in de jeugdinstellingen van Mol en Ruiselede te steken om vervolgens gewoon over te gaan tot de orde van de dag”, zegt Blommaert.
Een straathoekwerker is nuttig voor jongeren die niet gemakkelijk toegang krijgen tot de jeugdwerking. “We moeten de jongeren die niet helemaal verloren zijn, weer opvissen in de samenleving”, zegt Van Acoleyen.
“Wat de jeugddienst betreft, moeten we ervoor zorgen dat voorstellen zoals de oprichting van jeugdhuizen er werkelijk doorkomen. Dit is al te vaak dode letter gebleven.”
