Een regering van N-VA, CD&V, Open VLD en MR kan dan, niet alleen in Vlaanderen, maar ook in Brussel en Wallonië, de rechtse sociaal-economische agenda uitvoeren, die nu nog door Di Rupo en zijn olijfboomcoalitie wordt tegengehouden.
Simpel is dat, volgens Maddens. En de PS krijgt dan een koekje van eigen deeg, maar omgekeerd: een rechts beleid. Hij herinnert ons aan de gebeurtenissen van 1961 rond de Eenheidswet van toenmalig premier Gaston Eyskens. Toen kreeg het Waals nationalisme voor eigen (links) bestuur een boost.
Bart Maddens is als hoogleraar aan de KU Leuven de bedenker van de ‘Maddens-doctrine’ (“laat de Walen wachten – en zet ze ondertussen op droog zaad – tot ze zelf om een staatshervorming smeken”).
Maar wat is Maddens vergeten? De Vlaamse, Brusselse en Waalse werknemers, gepensioneerden, zieken en werkzoekenden, consumenten. En hun drie vakbonden en ziekenfondsen.
Gaan die een rechts besparingsbeleid zomaar slikken? Om te beginnen het ACV: laat de christelijke vakbond de CD&V zomaar in een rechtse coalitie stappen die zijn leden zal doen inleveren om de cadeaus aan de banken te kunnen betalen?
En inleveren voor de bonussen en de miljarden winsten die de bedrijven alweer maken? Zie bijvoorbeeld: https://www.dewereldmorgen.be/blog/froels/2010/09/28/er-soms-geld-nodig-bekijk-hier-de-nettowinsten-van-het-halfjaar-2010
Terwijl ze ondertussen voortgaan met het schrappen van arbeidsplaatsen en met het jagen op werklozen, zie: https://www.dewereldmorgen.be/blog/froels/2010/06/11/iedereen-aan-het-werk-maar-waar-zijn-de-jobs
Maddens heeft berekend dat in Vlaanderen 57,4 procent van de kiezers voorstander is van een rechts sociaal beleid. Maar hij is toch wel verstandig genoeg om te weten dat veel van deze kiezers het (rechtse) programma niet kennen van, bijvoorbeeld, de N-VA. Evenmin als ze voor een splitsing van België zijn.
Ze kozen voor Bart De Wever omdat hij de Slimste Mens is (niet alleen in het bekende tv-programma); omdat ze bang zijn voor nog meer ‘vreemden’ die door de media aan onveiligheid gelinkt worden. Ja, omdat ze ‘verandering’ willen – maar dan ten goede, niet om meer ‘flexibiliteit’ op de arbeidsmarkt, om een soberheidsbeleid te slikken, om welvaart in te leveren ten gunste van de ‘rijken’. En om zelf eerst te moeten betalen voor wat ze later zullen terugkrijgen (‘responsabilisering’).
Het cijfer van Maddens ligt merkwaardig dicht bij die 57,68 procent van de koningskwestie. Weet hij wat er gebeurd is toen Leopold III zijn troon wilde opeisen op basis van die kleine meerderheid (die in Vlaanderen veel groter was)? En toen was het ACV nog verdeeld. Uiteindelijk hebben de katholieke leopoldisten geplooid, voor de straat, voor de doden die vielen in Grâce-Berleur (1950), en uit angst voor een (linkse) revolutie. Boudewijn werd het compromis.
Profeten kunnen de bevolking veel wijsmaken. Maar het wordt moeilijker om te tornen aan de lonen en de index, de pensioenen, de ziekenzorg, het onderwijs en de huisvesting. Zou Maddens soms eens over de Franse grens willen gaan kijken? Zelfs de 17-jarige lycéens begrijpen dat een verhoging van de pensioenleeftijd het aantal vacante jobs zal verlagen.
Frank Roels
Frank Roels is emeritus hoogleraar aan de UGent. Een kortere versie van dit opiniestuk werd aan De Morgen aangeboden, maar werd niet gepubliceerd.
