Nooit werd enige multinationale onderneming of topmanager, hoe misdadig zij ook zouden zijn, zo zwaar veroordeeld als Kerviel, een ondergeschikte.

De ramp van Bhopal (20 000 doden): 400 miljoen dollar schadevergoedingen ten laste van Union Carbide. De olievervuiling door de Erika: Total heeft 92 miljoen euro schadevergoedingen betaald.

Alleen het fonds ter vergoeding voor de dwangarbeiders onder het nazisme bereikte 5 miljard euro waarvan slechts de helft ten laste viel van de Duitse industriële concerns en banken.

Veel recenter hebben de internationale banken een financiële crisis veroorzaakt die de belastingsbetalers duizenden miljarden dollar en euro heeft gekost (via de reddingsplannen) en die de bevolkingen de prijs doet betalen van de plotse stijging van de werkloosheid en van de bezuinigingen in Europa en de Verenigde Staten (de prijs van de recessie).

Bankiers, directeurs van speculatieve fondsen, ‘regelaars’ zoals de heren Greenspan, Trichet en anderen: geen van hen die verantwoordelijk zijn voor de laatste ramp werden verontrust. Allen blijven zij genieten van hun bonussen, aandelenopties, gouden parachutes en, voor hen die stopten met hun huidige activiteiten, riante pensioenen.

Ondanks het getoeter van de G20 werd bijna niets ondernomen om een herhaling van die gang van zaken te voorkomen.

De Société Générale was zeker op de hoogte van het doen en laten van haar handelaars, Kerviel inbegrepen. Zij is de Franse bank die zich het meest in hoogrisicohoudende, speculatieve activiteiten heeft geëngageerd, en zij eist van haar operatoren duizelingwekkende rendementen: de affaire Kerviel is niet toevallig opengebarsten bij de Société Générale.

Genietend van de bijzonder lage intrestvoeten, gehanteerd door de Europese Centrale Bank, heeft de Société Générale 2,2 miljard euro winst gerealiseerd, alleen al gedurende het eerste semester van 2010, namelijk door de aankoop van obligaties die door Griekenland, Portugal en Spanje in omloop gebracht werden. Als gevolg van speculatie moeten die landen torenhoge intresten betalen. Hoelang gaat dat nog duren?

Wat ook de verantwoordelijkheid van Jérôme Kerviel mag zijn, die van zijn werkgever en van het financiële systeem in het algemeen, weegt oneindig veel zwaarder.

Deze veroordeling toont hoe karikaturaal de welwillendheid van de instituties – gerecht, regeringen en parlementen – tegenover de verwoestende ontsporingen van de financiën is.

Attac zal zich dubbel hard inspannen om te blijven mobiliseren tegen die schandalige straffeloosheid.

Financiën moeten ten dienste gesteld worden van de gemeenschap: het bankwezen moet gesocialiseerd worden en men moet alternatieven construeren tegenover de roofzuchtige banken.

Eric Goeman

Eric Goeman is woordvoerder van Attac Vlaanderen.