Theater Zeemanshuis eist klaarheid
Nieuws, Cultuur, Antwerpen, Lokaal, Theater, Antwerpen, Theater Zeemanshuis -

Theater Zeemanshuis eist klaarheid

ANTWERPEN - Theater Zeemanshuis, dat al 27 jaar borg staat voor volkstheater en via tal van originele producties ook voor het behoud van de typisch Antwerpse cultuur en het dito erfgoed, wordt bedreigd in zijn voortbestaan door de besluiteloosheid van het Antwerpse stadsbestuur.

zondag 10 oktober 2010 10:35
Spread the love

De ‘soap’ omtrent de afbraak van het Internationaal Zeemanshuis Antwerpen (IZA) aan de Falconrui 21 is zijn achtste jaargang ingegaan.
 
De ‘duurzaamheid’ van die soap is te danken aan de besluiteloosheid van het schepencollege van de stad Antwerpen.
 
Alex Van Haecke ligt toe: “De zevende jaargang, vooral de periode vanaf begin 2010, kenmerkt zich door het aanhoudend ‘vooruitschuiven’ van collegevergadering naar collegevergadering van het dossier i.v.m. de aankoop van het Dockshotel aan de Noorderlaan om daar het ‘nieuwe’ Zeemanshuis onder te brengen.
 
De beslissing daarover werd door het schepencollege genomen op 13 februari 2009 en uitvoerig behandeld in de vergadering van 13 maart 2010. Van dan af startte de besluiteloosheid pas echt. Wekelijkse telefoons met VESPA leerden ons dat het college de beslissing over de effectieve uitvoering van die beslissing telkens een week had opgeschoven. Daardoor werd er nooit een exacte datum i.v.m. met de afbraak van het IZA gecommuniceerd, laat staan dat we te weten kwamen wanneer en naar waar wij zouden moeten verhuizen.
 
Theater Zeemanshuis werd steeds uitdrukkelijk in de verslagen van het college als volwaardig onderdeel van het hele afbraak- en opbouwproces van de site van het IZA vermeld.
 
Daarom ook dat we in juli van VESPA plotseling het bericht kregen dat het IZA ten laatste in september 2011 moet ontruimd zijn en dat ik me, als directeur van het theater, contact moest opnemen met het kabinet van schepen Heylen om een oplossing uit te werken i.v.m. de tijdelijke verhuizing van het theater naar een andere locatie. Ik had dat gesprek op 5 augustus ll en er werd mij bevestigd dat de vooropgestelde planning van VESPA klopt. We maakten een afspraak i.v.m. de eventueel te volgen piste ‘Klein Raamteater’ aan de Lange Gasthuisstraat.
 
Maar wat blijkt intussen … De aankoop van het Dockshotel is nog steeds niet gerealiseerd. Het financieren van die operatie blijkt daarbij hét struikelblok, nl. 5 miljoen euro! Verder vernam ik dat het dossier dat de protesterende buurtvereniging heeft lopen bij de Raad van State nog niet afgewikkeld is, meer nog, dat bij een eventueel negatief resultaat de advocaten van de buurtvereniging procedurefouten zullen inroepen om op die manier ‘uitstel van executie te realiseren’.
 
Een andere merkwaardige vaststelling is dat het drugsopvangcentrum ADIC, gevestigd op de zevende verdieping van het IZA, intussen ook de zesde verdieping heeft gehuurd en dat die verdieping vanaf deze maand grondig gaat verbouwd worden om verslaafde moeders met kinderen op te vangen.
 
Er gaan naast slaapkamers ook keukens en badkamers worden geïnstalleerd en dat dus, als de planning van VESPA klopt, slechts voor één jaar. ADIC moet immers, zoals wij en het hotel, in september 2011 uit het IZA weg zijn en verhuisd zijn naar de gerenoveerde site van het Stadsarchief aan de Venusstraat. Daar zouden zich echter problemen voordoen met de brandweer.
 
Intussen, we zijn nu begin oktober, heb ik niets meer van het kabinet van schepen Heylen gehoord. Men beantwoordt ook mijn mails niet en als ik telefonisch naar de stand van zaken informeer, zegt men “dat men er mee bezig is”.
 
Het is effectief zo dat noch wij, noch het IZA, noch ADIC ooit enige officiële communicatie ter zake, op papier en dus bindend, van de stad hebben ontvangen. En dat nu al gedurende jaren! ‘Geruchten’ willen ook dat sommige schepenen zich i.v.m. de toekomst van het IZA tegenspreken, dat er nog lang geen afbraak- en bouwvergunningen zijn aangevraagd, laat staan toegewezen en dat er nog geen ontwerpen zijn gemaakt voor de invulling van de, na afbraak van het IZA, vrijgekomen ruimte, laat staan die van de binneninrichting van de te realiseren gebouwen, zijnde loften, sociale woningen en het nieuwe theater.
 
Van het ‘Maritiem Hotel’ waarvan sprake in het destijds door het Rotterdamse architectenbureau Rapp en Rapp (what’s in a name!!) winnend en “met veel toeters en bellen” aangekondigde ontwerp van de nieuwe site is nu geen sprake meer, precies vanwege die aankoop van het Dockshotel. 
 
Wat is nu specifiek ons probleem? Een theater moet minstens een jaar op voorhand zijn programmatie voor het daaropvolgende seizoen klaar hebben. M.a.w. wij moesten in feite ‘gisteren’ al weten wat we tijdens het seizoen 2011-2012 gaan brengen, met wie en – in ons geval – nu ook waar.
 
Als het verhaal van VESPA toch zou kloppen en als wij via het kabinet van schepen Heylen toch over Het Klein Raamteater zouden kunnen beschikken, moeten we dus op zoek naar theaterproducties die we daar kunnen monteren.
 
Dat houdt bv. in dat we theaterwerk moeten zoeken en plannen met een kleinere acteursbezetting. We beschikken nu over 190 zetels, Het Klein Raamteater over slechts 90 en daarbij komt nog dat de theateraccommodatie daar qua speelruimte en technische mogelijkheden veel beperkter is dan die in het IZA.
 
Verder is het ook zo dat we, willen we de exclusiviteit van bepaalde theaterteksten vanuit het buitenland verwerven, soms peperdure contracten met theateragenten moeten afsluiten en dat we daarbij gebonden zijn aan een bij contract vastgelegde premièredatum.
 
Halen we die niet dan vervalt niet alleen het exclusiviteitscontract, maar zijn we het voorschot op de exclusivi-teitsrechten – en die swingen soms behoorlijk de pan uit – ook kwijt en dat kunnen wij ons hoegenaamd niet permitteren.
 
Een ander bijzonder probleem kan er ontstaan als de onzekerheid over onze speelruimte blijft aanhouden i.v.m. de structurele subsidies die we naar alle waarschijnlijkheid van de provincie zullen krijgen voor het boekjaar 2011 en volgende. Het moet duidelijk zijn dat, als we niet weten waar we onze werking zullen kunnen verder zetten, we die subsidies ook zullen mislopen!
 
Wat moeten wij nu eigenlijk doen? Wat als ‘de soap van het Zeemanshuis’ nog wat wordt verlengd en het gebouw nog wat langer overeind blijft en we toch al een contract met Het Klein Raamteater hebben afgesloten? Een clausule in dat verband in dat contract lijkt me dan hoogstnoodzakelijk.
 
Het is, ter afsluiting, voor ons nu al vijf na twaalf. De aanhoudende besluiteloosheid van de stad weegt zondermeer op onze levenskwaliteit. De onzekerheid neemt elke dag toe. Onze motivatie krijgt rake klappen. Dit alles idem dito voor directie en personeel van het IZA.
 
Op 19 augustus schreef ik een brief naar het college en tot op vandaag heb ik daarop nog geen antwoord gekregen. Het is duidelijk dat niemand van het stadsbestuur zijn nek wil uitsteken. Van niemand, dus ook niet van het kabinet Heylen en VESPA, krijgen we iets bindends op papier.
 
En bij dit alles mogen we vooral ons publiek niet vergeten! Dagelijks, zelfs als wij met vakantie in het buitenland zijn, word ik geconfronteerd met de vraag: “Hoe zit het met het Zeemanshuis?”
 
Op de Cultuurmarkt staan mensen verwonderd naar ons kraam te kijken en zeggen dan: “Hoe? Jullie bestaan toch niet meer! Het Zeemanshuis is toch al afgebroken? Of niet?” – “Als we straks kaarten reserveren en het Zeemanshuis wordt afgebroken, krijgen we dan ons geld terug?”
  
En ook nog dit. Van toen ik beroepshalve met theater begon, nu 33 jaar geleden, heb ik zelden een theaterseizoen geweten dat er niet op een of andere manier iets vervelends aan de hand was voor het theater in deze stad.” Aldus Alex Van Haecke, directeur Theater Zeemanshuis.
 

THEATER ZEEMANSHUIS

Voor wie Theater Zeemanshuis niet kent, een ingekort CV:

De vzw TAA, Theatergroep Authentiek Antwerpen, werd opgericht in maart 1983. In oktober 1984 betrok TAA met een exclusief karakter de oude bioscoopzaal van het hotel IZA aan de Falconrui 21 in Antwerpen en werd het gezelschap van dan af ruimer bekend onder de naam “Theater Zeemanshuis”.
 
Van bij aanvang werd er geopteerd voor theater onder het motto “voor elk wat wils”. Theater Zeemanshuis werd jarenlang, en soms nog, onterecht vergeleken met Het Echt Aantwaarps Theater van gewaardeerde collega Ruud De Ridder. Het EAT gaat exclusief voor de komedie, weliswaar soms afgewisseld met een thriller, Theater Zeemanshuis heeft continu een bijzonder gevarieerd pallet aan theaterproducties aangeboden.
 
De reden van deze keuze was dat oprichter Alex Van Haecke, in die periode verbonden aan het EWT-Randstadtheater, de intuïtieve indruk kreeg dat het einde van de bloeiende repertoire- en kamergezelschappen in zicht kwam vanwege het aanhoudende pleidooi van de adviescommissie van de minister van Cultuur om die theaters niet langer te subsidiëren en te kiezen voor vernieuwend theater, zeg maar het experimentele luik van het aanbod.
 
Jaren later kreeg hij gelijk. Met zijn eigen gezelschap wou hij op die beslissing anticiperen en wilden en willlen hij en zijn team nog steeds trachten een bijdrage te leveren aan het opvullen van de toen voorspelbare leemte, wat het zogenaamde “publiekstheater” betreft, die zou ontstaan door de destijds bijzonder pijnlijke ingreep van de minister van cultuur.
 
Een kort overzicht van het geciteerde pallet:
 
Volkse stukken, steeds geschraagd door de pijlers ‘humor’- ‘ontroering’- ‘inhoud’, o.m.:

– “Schippersstraat” van Jos Houben-John Lündstrom (200 voorstellingen, ook in Echte Aantwaarpse Schouwburg en Arenbergschouwburg)
– “De Rat Van ’t Sint Andries” van Alex Van Haecke  (220 voorstellingen)
– “Linke Gêne” van Alex Van Haecke
 
Thematische spektakels, o.m. :
 
– “Dobbel Shift” (Haven van Antwerpen) van Alex Van Haecke (420 voorstellingen)
– “De Gele Trui” (De wielersport) van Alex Van Haecke
– “De Red Star Line” (De emigratie naar de VS begin 1900) van Alex Van Haecke (132 voorstellingen)

Komedies, o.m. :

 – “De’rin-De’ruit” (vertaling en bewerking door Alex Van Haecke van “Happy Birthday”) van Marc Camoletti (200 voorstellingen, ook in Theater aan Den Drink en Echte Aantwaarpse Schouwburg)
– “The Odd Couple” van Neil Simon
– “Prosper Zit In De Scheer” (vertaling en bewerking door Alex Van Haecke van “When The Cat’s away”) van Mortimer en Cooke (210 voorstellingen, ook in Arenbergschouwburg)
– “Kunst” (Art) van Yasmina Reza
– “Rijen En Vrijen” (vertaling en bewerking door Alex Van Haecke van “Run ForYour Wife”) van Ray Cooney
– “60? Ja! En dan?” van Alex Van Haecke
– “Komisch Potentieel Komisch” (vertaling en bewerking door Stijn Van Haecke van “Comic Potential”) van Alan Ayckbourn
 
“Ernstiger werk”, o.m. :
 
– “Greenwich” van Walter Van den Broeck
– “One Flew Over The Cuckoo’s Nest” van Dale Wasserman (58 voorstellingen in de Arenbergschouwburg en 60 in Theater Zeemanshuis)
– “Kinderen van een Mindere God” (Children Of A Lesser God) van Mark Medoff
– “Midlife en Ziel” van Alex Van Haecke
– “Duplex Complex” van Stijn Van Haecke
– “Kiezen” van AlexVan Haecke
– “Het Hans Heimer Project” van Alex Van Haecke
 
De thrillers :

– “The Woman In Black” van Stephen Malatratt
– “Sleuth” van Anthony Shaffer
Beide in De Zwarte Zaal van het Fakkelteater.
 
De monologen :
– “De Signaalgever” van Alex Van Haecke
– “De Tijger” van Dario Fo
– “Het Eerste Mirakel Van Het Kinneke Jezus” van Dario Fo
– “Jubilee” van Stijn Van Haecke
 
De volledige lijst vindt u op de website www.theaterzeemanhuis.be.
 
Tot en met dit speeljaar betekent dit alles een gemiddelde van 106 voorstellingen per seizoen.
  
Theater Zeemanshuis is een zogenaamd semi-professioneel gezelschap omdat het dus, zoals reeds gezegd, zonder subsidies werkt. Daar kwam onlangs enige verandering in doordat het ingediend dossier voor structurele subsidies door de bestendige deputatie van de provincie Antwerpen werd goedgekeurd.
 
Bij Theater Zeemanhuis werken professionelen samen met streng geselecteerde ‘liefhebbers’ op een standaard professionele manier, zowel wat het aantal en de intensiteit van de repetities als die van de voorstellingen betreft. De werking is omkaderd door een professionele aanpak wat de publiciteit, de boekhouding en de algemene or-ganisatie aangaat. SABAM catalogeert qua auteursrechten het theater bij de professionele gezelschappen en de theateragentschappen tarifiëren het theater ook als dusdanig, zeker wanneer het gaat om de tarieven van de exclusiviteitscontracten.
 
De voorstellingen, waaronder ook geregeld benefietvoorstellingen voor allerlei goede doelen, worden, wanneer het thema het toelaat, vergezeld door stadswandelingen, busritten (door de haven bij ‘Dobbel Shift’ bijv.) en zelfs fietstochten en dat gecombineerd met een etentje tussen die activiteiten en de voorstelling.
 
Als uitsmijter dit :

Heel wat bronnen getuigen dat Theater Zeemanshuis bij het College van Burgemeester en Schepenen “hoog aangeschreven zou staan”.

take down
the paywall
steun ons nu!