Han Solo, extreemrechts komiek

 

Nieuws, Cultuur, België, Lokaal, Recensie, Gentse Feesten 2010, Comedy Festival -

Lachen met een gerust geweten – Comedy Festival tijdens Gentse Feesten

Het Masereelfonds organiseert samen met MooiMooi-Producties het jaarlijkse Comedy Festival tijdens de Gentse Feesten. Elke avond kan je terecht in het Hof Van Ryhove in de Onderstraat voor stand-up comedy, met aandacht voor een divers programma. Bovendien zorgen de organisatoren voor een degelijke vergoeding van de artiesten.

donderdag 22 juli 2010 12:00
Spread the love

Organisator Wim Coenen heeft oog voor het programma van het festival en ook voor de omkadering. “We zorgen er steeds voor dat minstens de helft van de line-up bestaat uit allochtonen en vrouwen.”

Het bijzondere van de omkadering ligt hem in het feit dat er aan de bar dranken van dichtbij geschonken worden. “Het bier komt bijvoorbeeld van brouwerij Roman en ook de limonade komt uit de streek”.

Er wordt ook schoongemaakt met biologische middelen. De artiesten krijgen een degelijke vergoeding, ook als de ticketverkoop zou tegenvallen. “Wij nemen dan het verlies op ons”, aldus Coenen.

Veganistische katten

Dat het concept niet louter het volgen van de ecotrend is, merk ik na een gesprek met Jovanka Steele, een van de artiesten en de echtgenote van Wim Coenen. Zij zijn beiden veganistisch en zeer ecologisch bewust. Zelfs hun katten leven veganistisch.

Ik heb het genoegen gehad om de shows van de Hakims of Comedy en de (Up&)Coming Ladies of Comedy te mogen meemaken.

De Hakims of Comedy zijn een collectief bestaande uit vreemde vogels uit Antwerpen en Limburg. O ja, ze zijn ook allemaal van allochtone origine, behalve William Boeva, die volgens de diensten van de overheid een pseudo-hypochondroplast is. Met een piet van twee meter. Het leven kan hard zijn.

Latif was niet grappig

De MC van dienst is Erhan Demirci, een Brusselse Limburger met Turkse roots. Hij weet maar al te goed hoe een zaal op te warmen en heeft de beste omschrijving van een Vlaams familiefeest gegeven die ik ooit gehoord heb. Arbi El Ayachi blijkt dan weer de verloren zoon van Filip Dewinter te zijn. Het zal je maar overkomen. En Latif was niet grappig. Of dat moest ik toch schrijven van William Boeva.

Kan misschien wel zijn, maar daar merk je niets van omdat je te druk bezig bent met lachen om zijn verhalen uit het leven van een Borgerhoutse jongeman die werkt als check-inbediende op de luchthaven. Laat ons hopen dat hij in een goed humeur is wanneer u op reis vertrekt met het vliegtuig!

Een extreemrechtse racist mocht onverwachts de show beeïndigen. Han Solo trok weer duchtig van leer tegen die extreemlinkse bazen van de cultuurcentra, de anarchistische krakers en hun honden en de ondankbaarheid van de mensen voor zijn bijdragen aan de maatschappij. En het gerucht dat hij eigenlijk stiekem een linkiewinkie is, klopt helemaal niet!

Voor de subsidies, weet u wel

Hij speelt alleen maar een extreemlinkse die een extreemrechtse nadoet, voor de subsidies, weet u wel. De Hakims hebben ondanks hun verschillen één ding gemeen: ze zijn ongemeen grappig! Vanaf 8 januari gaat hun show in première.

Vrouwen hebben geen gevoel voor humor. Stand-up is een mannenstiel. Vrouwen houden van propere moppen. Vooroordelen die nog steeds niet de wereld uit zijn. De straffe wijven mét gevoel voor humor die te zien zijn tijdens de voorstelling van de (Up&)Coming Ladies of Comedy smijten met veel plezier en energie de ruiten in van al die male chauvinist pig-waanbeelden.

Lies Lefever, de muze van Kamagurka, zong en schreeuwde het geheel aan elkaar, met veelal vuilgebekte maar hilarische nummers over maandstonden, lesbiennes, de Kerk en Sien Eggers. Zelfs de micro kon niet meer blijven stilstaan na haar tussenkomsten.

Seksistische vergelijken

Ik kon me niet van het idee ontdoen dat Peggy Van Dooren me deed denken aan Alex Agnew. Was het haar Antwerps accent? Haar energie? Haar verhalen? De politiek correcte ziel in mij kastijdde me voor dat seksistische eeuwige vergelijken van goede vrouwelijke artiesten met mannen. Peggy Van Dooren is zichzelf, en reken maar dat er te lachen valt.

Öznur Karaca kwam me bekend voor. Geen wonder, ze was een van de deelnemers van de Comedy Casino Cup op Canvas. Ik vond haar toen al goed en ze is ondertussen een pak gegroeid. Ook zij weet de aandacht te trekken van het publiek met anekdotes uit het leven gegrepen.

Afsluiter en verrassingsact was de Amerikaans-Gentse comedienne Jovanka Steele. Ze ziet er leeftijdsloos uit en trekt de grappigste gezichten ter ondersteuning van haar vertelsels. Helaas mag ik die foto’s niet publiceren. Een journalist mag zich nooit laten intimideren, maar je moet steeds oppassen met Amerikanen: collateral damage is nooit ver af.

Ze gebruikte haar tijd om wat nieuw materiaal uit te proberen. Haar nieuwe show gaat deze zaterdag in première op het Comedy Festival en als die even goed is al deze try-out, dan zal het genieten worden. Ze is ondertussen al goed ondergedompeld in onze Belgische cultuur en gewoontes en kan ons zo een spiegel voorhouden. Lachen met jezelf is steeds bevrijdend, vind ik dan.

Rot gelachen, niet muggenziften

Er waren hier en daar wat schoonheidsfoutjes bij beide shows, veelal omdat er nieuw materiaal werd uitgeprobeerd. Af en toe kwam een pointe niet over of werd de bal eens misgeslagen. Maar je moet al een enorme muggenzifter zijn om over enkele kleinigheidjes te vallen terwijl je je het grootste deel van de avond hebt rot gelachen.

Comedy draait rond het observeren van je omgeving en het voorhouden van een spiegel. De artiesten slaagden daar deze avond wonderwel in. Het Comedy Festival is een aanrader: het Hof van Ryhove is een ideaal kader voor dit soort evenementen, je zit steeds dicht genoeg bij de ‘actie’. De organisatie denkt na over de programmatie en heeft een hart voor comedy, zijn artiesten en het milieu. Je kan er met een gerust geweten lachen! 

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!