Europese strijd voor mensenrechten
Opinie, Nieuws, Europa, België, Mensenrechten -

Europese strijd voor mensenrechten

Ook op Europees niveau zijn er organisaties actief die strijden voor mensenrechten. Schendingen van mensenrechten zijn immers geen exclusieve zaak van 'ver weg'. Problemen met het naleven van mensenrechten stellen zich dikwijls ook hier bij ons, vlak onder onze neus en zonder dat we het echt beseffen. Het ergste is dat mensenrechten ingeruild worden voor het grotere goed of uit onbegrip.

vrijdag 4 juni 2010 12:59
Spread the love

AEDH

Association Européenne pour la défense des Droits de l’Homme (www.aedh.eu) is een belangrijke Europese speler wanneer het op mensenrechten aankomt. AEDH brengt de Liga’s voor Mensenrechten uit de verschillende EU-landen samen, alsook enkele internationale organisaties en individueel geïnteresseerden. Zelf is AEDH lid van meerdere internationale netwerken die algemeen of specifiek met mensenrechten bezig zijn.

AEDH werd in 2000 opgericht. Onze eigen Vlaamse Liga voor Mensenrechten (www.mensenrechten.be) was overigens één van de stichtende leden. AEDH gaf zichzelf als primaire taak de EU-instellingen te monitoren over alles wat mensenrechten aangaat. Hierop zal zij zelf reageren of de informatie doorspelen aan haar leden. Daarnaast fungeert AEDH als een netwerk voor haar leden. Zij zorgt voor een kruisbestuiving van ideeën, acties, informatie, enz.

Mensenrechten in (on)balans

Wanneer we nauwgezet naar onze Europese samenleving kijken, merken we dat mensenrechten steeds meer onder druk komen te staan. Mensenrechten worden in het nauw gedreven door allerhande andere aspecten. Veiligheid en dreiging van terrorisme zijn de afgoden waar we het meeste aan opofferen. Ook door een te sterk protectionistisch denken offeren we veel op.

Een samenleving is altijd een afweging tussen diverse facetten, dat is normaal. Maar op dit moment worden vele van onze mensenrechten vlug en verborgen opgegeven, zonder dat er een grondig en democratisch debat over gevoerd wordt.

Bovendien verschuilen nationale politici zich vaak achter het schijnexcuus “we moeten van Europa”. Alsof het daar niet hetzelfde slag politici zouden zijn die dergelijke beslissingen nemen? Mensenrechten zijn dus absoluut niet meer in balans. Het individu legt het loodje tegen de druk van de ‘groep’.

Mensenrechten te duur?

Als we gaan kijken in Vlaanderen, zien we dat de Liga voor Mensenrechten met absurd weinig subsidies toch een stevige hoeveelheid werk presteert.

Echter blijft de vraag komen “waarom doen jullie daar niets mee?”.

Zelf heeft de Liga ook interessante ideeën. Maar in beide gevallen moet de Liga zich beperken in haar activiteiten vanwege de beperkte financiële ruimte. Lidgelden en schenkingen zijn momenteel zowat de enige mogelijkheid om de middelen uit te breiden. (www.mensenrechten.be/main.php?action=liw) Als vrijwilliger aan de slag gaan kan natuurlijk ook.

Op Europees niveau ziet het er financieel zo mogelijk nog veel slechter uit. AEDH moet het met beduidend minder subsidies stellen, terwijl het transnationale aspect net hogere kosten met zich meebrengt en ook de taaklast van de organisatie erg hoog is.

AEDH heeft zinvolle ideeën genoeg, maar kampt met financiële beperkingen (http://www.aedh.eu/-Contribute-to-aedh-.html). Ook hier is de inzet als vrijwilliger een mogelijkheid.

Mensenrechten overbodig?

In Vlaanderen dreigt de Liga voor Mensenrechten zonder boe of bah haar Vlaamse subsidies van het departement Cultuur te verliezen. Een werking kan wellicht altijd verbeteren, maar als je (terechte) kritiek hebt, geef dan een organisatie een (eerlijke) kans om zich aan te passen.

In Europa heeft een lichte budgetoverschrijding tot gevolg dat het EU-budget nog extra inkrimpt. Bij AEDH hebben de medewerkers dus de keuze tussen ofwel investeren in verdere activiteiten en daardoor met schulden moeten opgeven als er onvoldoende extra budget wordt gevonden. Ofwel blijven stilstaan en sowieso moeten opgeven.

Te midden van deze schrijnende financiële strijd zit het personeel, maar ook de stagiair(e)s en de vrijwilligers. Een hoop geëngageerde mensen die allen hard werken voor het veiligstellen van onze mensenrechten.

Allemaal mensen met een stevige kennis en veel competenties. Zij verkeren continu in een onzekere werksituatie: lonen, kosten, materiaal, enz. Onze moderne maatschappij stelt hoge eisen inzake ICT-voorzieningen. Dat heeft ook een stevig prijskaartje.

Wie geeft er nog om mensenrechten?

Opmerkelijk is het ontbreken van jongeren in dit verhaal. Enerzijds voelen jongeren zich onvoldoende aangesproken als het over hebben en begrijpen van hun rechten gaar. Anderzijds zijn jongeren onvoldoende actieve partij in het vrijwaren van en sensibiliseren over mensenrechten. Zijn jongeren de missing link in de mensenrechten?

Mensenrechten zijn een universeel goed. Moeizaam afgedwongen, vaak met zeer veel en soms zelfs bloedige strijd. Nu lijken we deze mensenechten in ijltempo en zonder grondig en openlijk debat weer op te geven.

Bovendien, wat je eens opgeeft en zodoende kwijtspeelt, dreigt voor altijd verloren te gaan. Misschien toch maar eens grondig stilstaan bij onze mensenrechten? Liefst nu het nog kan. Liefst nu het nog mag.

take down
the paywall
steun ons nu!