Hallucinant. Surrealistisch. Wereldvreemd. Onbekwaam. Onverantwoord. Die woorden kleuren de jongste weken vele gesprekken over de politieke crisis. Er heerst veel kwaadheid en onbegrip.

We zitten tot over onze oren in een zware economische crisis, met al meer dan 600.000 werklozen. De euro lijkt in gevaar. Jongeren zijn wanhopig op zoek naar een fatsoenlijke baan. En ouderen klagen over hun lage pensioen. Kinderen lijden aan astma door de luchtverontreiniging. Het OCMW krijgt mensen over de vloer die hun ziekenhuiskosten of hun energiefactuur niet kunnen betalen. Studenten vragen een leefloon omdat de studiekosten te hoog zijn. En ondertussen drinkt de beau monde op miljonairsfeestjes champagne omdat de fiscus hen met rust laat.

Dan verwacht elk redelijk mens toch dat de politici zich het hoofd breken over jobs, een herverdeling van de welvaart, betaalbare zorg, een gezond milieu, … Mis dus. Communautair gehakketak en electorale berekening blijken veel belangrijker. Geen wonder dat heel wat mensen balen van dat soort politiek. Wij ook!

De vraag is dan wat je met die kwaadheid doet. In de media en op sociale netwerksites krioelt het van de foertreacties en van de oproepen om niet te stemmen. Misschien denk jij ook: de politici hebben mij in de steek gelaten, nu zal ik hen in de steek laten door niet te stemmen. Een begrijpelijke reactie.

Maar denk toch eerst even na over het effect van ‘niet stemmen’.  Jij wil dat politici de crisis aanpakken, de groene economie voorbereiden, voor werk zorgen. En niet  langer rondjes draaien rond BHV. Welnu, door niet te stemmen versterk je precies die partijen die jij een onvoldoende geeft. Wat jij ziet als een teken van protest, zal hen in de handen doen wrijven.

Een jonge, geëngageerde vakbondsmilitant zei: “Ik ben een groot voorstander van democratie, maar ik stem alleen als de verkiezingen over wezenlijke zaken gaan en niet over communautair geleuter”.

We moeten goed beseffen waar de nieuwe regering zal mee bezig zijn. De staatsschuld saneren en daar 17 miljard voor zoeken. Wie zal dat betalen? De toekomst van de pensioenen verzekeren. Wettelijk pensioen of privé sparen? Een degelijke kinderopvang en ouderenzorg. Overlaten aan de commercie? Het nieuwe statuut voor alle werknemers. Moeten de bedienden inleveren? Laat het ons koud welke partijen daarover zullen beslissen? Nee toch.

Werknemers en vakbondsmilitanten die een andere, sociale en solidaire politiek willen, moeten de ambitie hebben om invloed uit te oefenen op het beleid. Dat doe je niet alleen in het stemhokje. Als vakbond hebben we daar ook andere middelen voor: pamfletten, persberichten, onderhandelingen, acties. Maar laten we toch niet schamper doen over verkiezingen.

Als je door Leuven wandelt zie je op een aantal gevels de woorden prijken: ‘aan hen die vielen voor het algemeen stemrecht’. Op 18 april 1902 schoot de garde civique in Leuven zes arbeiders neer tijdens een betoging voor het enkelvoudig stemrecht. Ook in Houdeng-Aimeries en Brussel vielen er doden. Zij draaien zich om in hun graf, denken we, als ze de oproepen horen om niet te stemmen.

Vrouwen hebben in ons land tot 1948 moeten wachten tot ze hun stem mochten uitbrengen. Daarom willen wij onze stem niet weggooien, maar hem bewust inzetten voor meer solidariteit. Laten we actief op zoek gaan naar politici die zich daar eerlijk voor willen engageren.

En wat met de staatshervorming? Een hervorming die de solidariteit met en tussen werknemers versterkt is oké voor het ACV. Misschien vind je dat dit niet ver genoeg gaat en overweeg je te stemmen voor een partij die alle heil verwacht van Vlaamse onafhankelijkheid? Dan moet je toch zeker eens het sociaaleconomisch programma van die partijen bekijken.

Het zijn doorslagjes van de bijbel van Voka, de radicale Vlaamse werkgeversorganisatie. Nog meer lastenverlaging voor de bedrijven, geen belasting op grote vermogens, sociale zekerheid vervangen door bijstand, brugpensioen afschaffen, werkloosheidsuitkeringen beperken in de tijd, de opzegtermijnen van bedienden inkorten,… Is dat jouw keuze?

Gebruik je stem voor méér solidariteit. En overtuig je collega’s om hetzelfde te doen.

Ferre Wyckmans is algemeen secretaris van de christelijke bediendecentrale LBC-NVK. Marijke Persoone is adjunct algemeen secretaris van LBC-NVK.