Pete Buttigieg, nieuwe presidentskandidaat voor de Democraten in de VS. Bron: Wikimedia Commons

Amerikaanse presidentskandidaat Pete Buttigieg de “Jonge Bernie”? Waarom deze vergelijking niet klopt

Het artikel '"Jonge Bernie" geeft democraten hoop' dat 8 april 2019 in de Volkskrant en De Morgen verscheen, beschrijft de campagne van een nieuwe kandidaat voor de Amerikaanse presidentsverkiezingen van 2020: Pete Buttigieg. Toon en titel van het artikel geven tot tweemaal toe grote fouten in de analyse van de volgende VS-verkiezingen. (1) dat Buttigieg op dit moment één van de serieuze kanshebbers is voor het presidentschap in 2020 en (2) dat hij een gelijkaardig profiel zou hebben als dat van Bernie Sanders.

dinsdag 9 april 2019 16:14
Spread the love

Buttigieg zou als een ‘komeet omhooggeschoten’ zijn in de peilingen in de staat Iowa. Nergens in het artikel wordt deze hyperbool verder toegelicht. Als men kijkt naar het resultaat van de peiling door Emerson ziet men dat Buttigieg 11 procent behaalde. Dit is inderdaad een mooi resultaat, al kreeg deze peiling kritiek: de peiling was slecht gerandomiseerd, waardoor de helft van de ondervraagden Buttigieg als eerste kandidaat te horen kregen. Daarnaast was er ook een foutenmarge van … 6,2 procent. Dit alles wordt niet vermeld in het artikel.

Dat kan ook verklaren waarom hij in andere peilingen veel mindere resultaten haalt: onder andere 3 procent (volgens Morning Consult) en 5 procent (Emerson). In een andere peiling van Morning Consult ziet men dat meer dan de helft van de ondervraagden nog niet van hem gehoord heeft en wanneer dat wel het geval was, behaalde hij slechts een score van 2 procent. Telkens volgde hij op een straatlengte van de twee meest populaire kandidaten, Joe Biden en Bernie Sanders (die telkens 25 tot 30 procent van de stemmen in de polls behalen). Net de twee kandidaten die in het artikel gezien worden als oude knorren die geen enthousiasme meer kunnen opwekken.

Ik ga even verder in op Bernie Sanders, omdat er in de titel een referentie naar hem gemaakt wordt. Qua beleidsvoorstellen zijn er inderdaad enkele overeenkomsten. Buttigieg lijkt gezondheidszorg voor iedereen en een nieuwe ‘green deal‘ te ondersteunen.

Terwijl hij voor een meer technocratisch beleid staat (hij zegt bijvoorbeeld dat hij ‘goeie ideeën wilt aanbrengen’), is Bernie Sanders ervan overtuigd dat besturen een politieke aangelegenheid is waar verschillende economische en ideologische belangen strijden met elkaar. Om betere arbeidsvoorwaarden, gezondheidszorg, hoger loon enzovoort te bekomen dient men volgens Sanders een massabeweging uit te bouwen die ‘the powers that be‘ uitdagen. Liefst door de kracht van het getal.

Men kan niet anders dan concluderen dat deze strategie zeer succesvol en wervend werkt en gewerkt heeft. In de eerste 6 weken van deze presidentiële campagne haalde Sanders 16 miljoen euro op. Meer dan een half miljoen mensen gaven hiervoor een kleine gift van minder dan 18 euro. Buttigieg haalde ook al reeds meer dan 6 miljoen euro op (door 76.000 donors), maar daar zaten enkele zeer grote schenkingen bij, ook van lobby-groepen.

In de grote verkiezingsshow van de Amerikaanse verkiezingen spreekt men graag over nieuwe profielen. Deze man, Buttigieg, is jong, hyperintelligent, polyglot, gay en gematigd progressief. Hij lijkt ontegensprekelijk een zeer interessant figuur met veel potentieel.

Anderzijds moet men ook het juiste kader scheppen waarin deze verkiezingen plaatsvinden. De democraten zijn verdeeld onder twee sterke kandidaten: Biden en Sanders die respectievelijk de partijtop en de progressieve vleugel vertegenwoordigen. De andere kandidaten proberen zich tussen de twee te positioneren, maar voorlopig weinig succesvol.

Deze omkadering kwam in het artikel niet genoeg aan bod, waardoor mijn inziens, de lezer niet goed geïnformeerd werd. Het lijkt alsof men maar niet wil geloven dat Bernie Sanders nog steeds zeer populair is bij jongeren. Wat zij niet zien, is dat Sanders, net als Jeremy Corbyn in Groot-Brittannië, juist zeer aantrekkelijk is bij kiezers, omdat hij al zijn hele leven een zeer consequente linkse politiek voert.

Sanders lijkt geen job-hopper die op zoek is naar een ‘nieuwe uitdaging’ om zich persoonlijk te verrijken of roem te verkrijgen. Zijn kandidaatschap is een logisch gevolg van een jarenlange sociale strijd voor een betere en meer sociale wereld. Dat werkt zeer overtuigend. Het blijven aanvoeren van andere democratische presidentskandidaten, eerder werd al lovend gesproken in De Morgen over de ‘ex-punker’ Beto O’Rourke, brengt daar voorlopig geen enkele verandering in.

Creative Commons

dagelijkse newsletter

take down
the paywall
steun ons nu!