Bron: Wikimedia Commons
Opinie, Europa, Economie, Politiek, België - ACV-Transcom, GTL, ABVV-BTB

Taxidecreet laat sector, klant en milieu stikken

Op woensdag 27 februari zal het Vlaams Parlement zich uitspreken over het ontwerp Taxidecreet van Minister Ben Weyts. Met een open brief, een campagne op sociale media en een actie aan het Vlaams Parlement, tracht de sector de parlementsleden alsnog te overtuigen dat een deregulering zonder grenzen ernstige gevolgen zal hebben voor klant, sector, mobiliteit en milieu.

dinsdag 26 februari 2019 23:53
Spread the love

Werkgevers en vakbonden van de taxisector waarschuwen al langer voor de dramatische gevolgen van een extreme deregulering, zoals die voorzien is in het ontwerpdecreet. Steden waar een gelijkaardige deregulering werd doorgevoerd, zoals New York, Londen en Amsterdam, kampen vandaag met ernstige problemen:

– een vertienvoudiging van het aantal wagens zorgt voor bijkomende files en luchtvervuiling;

– chauffeurs verliezen tot 1/3 van hun inkomen en trachten dit te compenseren met langere werkdagen, die dan weer leiden tot oververmoeidheid en ernstige verkeersongevallen;

– lokale KMO’s kunnen niet meer optornen tegen de multinationale deelplatformen, die alle kosten en risico’s afwentellen op hun chauffeurs en aan de hand van hun beursmiljarden een prijzenoorlog ontketenen om hun monopolie te vestigen;

– In New York zorgt het overaanbod aan individueel bezoldigd vervoer bovendien voor gedragswijzigingen, waardoor het gebruik van het openbaar vervoer er jaar na jaar op achteruit gaat.

Terwijl deze steden beslissen om opnieuw regels in te voeren met betrekking tot het aantal wagens, de minimale tarieven en inkomens en de rijtijden, blijft de Vlaamse Regering volharden in de boosheid.

“Tijdens de hoorzitting in de commissie mobiliteit van het Vlaams Parlement werd het ons duidelijk dat de parlementsleden van de meerderheid geen enkele bewegingsvrijheid krijgen”, stelt Pierre Steenberghen. “In plaats van in te gaan op de door ons aangehaalde argumenten, feiten en cijfers, las één parlementslid een gedicht voor (het was tenslotte gedichtendag) en gaf een andere volksvertegenwoordiger aan dat hij niet ‘geloofde’ dat het zo’n vaart zou lopen. Vlaamse politici geloven blijkbaar ook niet in ‘evidence based’ beleid”, stelt Pierre Steenberghen van werkgeversorganisatie GTL.

“De sector is bijzonder ontgoocheld en misnoegd over de plannen van de Vlaamse regering en de apathische houding van het parlement. En dat terwijl de sector zich steeds constructief heeft opgesteld”, zegt John Reynaert van ABVV-BTB. “N-VA, CD&V en Open VLD blijven niet alleen doof voor onze waarschuwingen, ze negeren ook de kritische opmerkingen van de Vlaamse Vereniging van steden en gemeenten (VVSG) en de Mobiliteitsraad (MORA)”

“Daarom hebben we een duizendtal taxiwagens beplakt met stickers en voerden we recent nog actie in het dorp van Minister Weyts”, zegt Jan Sannen van ACV-Tranbscom. “Nu gaan we nog een stap verder en laten we onze stem ook horen via een open brief (zie bijlage), een campagne op sociale media en een symbolische actie aan het Vlaams Parlement”.




Op Facebook worden een 3-tal banners gepromoot (zie de beelden in dit artikel) die waarschuwen voor de gevaren van het huidige ontwerpdecreet. Een delegatie van werkgevers en werknemers zal op woensdag 27 april, voor de bespreking in de plenaire vergadering, een symbolische actie opzetten aan het Vlaams Parlement. 




“Naast het feit dat men van de Vlaamse taxichauffeurs working poor wil maken, zullen ook mobiliteit en milieu lijden onder dit Taxidecreet”, waarschuwt Pierre Steenberghen van GTL. “We blijven in Vlaanderen de filerecords opstapelen en komen massaal op straat voor een beter klimaatbeleid. En toch wordt onder impuls van Minister Weyts het aantal taxi’s met 10 vermenigvuldigd? Waar is de logica?”, voegt John Reynaert van ABVV-BTB toe. 




“Wat we vragen gaat niet in tegen de filosofie van het decreet, dat voor een modernisering van de sector moet zorgen. Wel willen we paal een perk stellen aan de meest extreme uitwassen van de deregulering, zodat chauffeurs, klanten en mobiliteit er niet de dupe van worden”, zegt Jan Sannen van ACV-Transcom.

 

?Open brief

Geachte volksvertegenwoordiger, Op woensdag 27 februari zal u – als trouwe partijsoldaat – voor of tegen, maar wellicht voor het zogenaamde Taxidecreet stemmen. Hoewel we nog weinig illusies koesteren over de uitkomst van de stemming, willen we van de gelegenheid gebruik maken om u ons verhaal te vertellen. We verwittigen u, het is een onaangenaam verhaal, vol ontgoocheling en frustratie. Maar we hopen dat u ten minste de moeite neemt om dit verhaal tot het einde te lezen, zodat u precies weet waarvoor u gaat stemmen.

Het is in de eerste plaats het verhaal van een sector met weinig aanzien. Uit een recente enquête van Randstad blijkt dat taxichauffeur het minst aantrekkelijke beroep is. Nochtans is het een beroep waar menselijk contact essentieel is. Een sector die als geen ander veel nieuwkomers een kans biedt op de Vlaamse arbeidsmarkt. Een sector ten slotte die zich de afgelopen jaren gemoderniseerd heeft en vandaag ook via mobiele apps ritten aanbiedt.

Het is het verhaal van een werkgeversorganisatie en van vakbonden die, in tegenstelling tot hun evenknieën in andere regio’s en landen, twee jaar geleden besloten hebben om samen constructief mee te denken over de toekomst van hun sector. Die zich positief hebben uitgesproken over de moderniseringsplannen van de Vlaamse Minister voor Mobiliteit en met hem in dialoog wilden gaan. Die diezelfde Minister aan de hand van feiten en cijfers hebben willen waarschuwen voor de gevaren van een te extreme deregulering van hun sector. Die hem getoond hebben dat steden die Vlaanderen voorafgingen – zoals New York, Londen en Amsterdam – vandaag te kampen hebben met zeer ernstige problemen, zoals: een vertienvoudiging van het aantal wagens en het hiermee gepaard gaande fileleed; faillissementen; inkomens die ver onder het plaatselijke minimumloon zakken; chauffeurs met schulden die steeds langere shiften draaien om rond te komen en zo meer ongevallen veroorzaken; chauffeurs die ten einde raad ook zelfmoord plegen (8 personen in New York in 2018).

Het is het verhaal van een koppige Minister, overtuigd van zijn eigen gelijk. Die redelijke voorstellen om zijn decreet aan te passen gewoon negeert. Voor wie goedkoop taxivervoer het enige is wat telt. Hoe die goedkopere ritten tot stand komen, namelijk via 19de eeuwse arbeidsverhoudingen, kan hem niet schelen. Een Minister die niet alleen de adviezen van de sector naast zich neerlegt, maar ook niet naar gelijkaardige waarschuwingen van de VVSG en de MORA luistert. Die telkens dezelfde oneliner gebruikt – m.n. ik begrijp het niet goed, de mensen die tegen het decreet zijn zeggen enerzijds dat de prijzen gaan dalen en anderzijds dat er hogere taxiprijzen zullen zijn – en dus dringend het fenomeen ‘monopolievorming’ moet leren kennen.

Ons verhaal is ook dat van een partij, zijn partij, die zogezegd voor de hardwerkende Vlaming opkomt, maar bereid is om honderden lokaal verankerde KMO’s een gewisse dood in te jagen en te vervangen door een multinational die haar winsten via Nederland doorsluist naar een belastingparadijs. Een partij die parlementsleden – die zich kritisch durven uitspreken over deze ‘survival of the cheapest’ wereld – de mond snoert.

Het is het verhaal van die andere meerderheidspartij, CD&V, die stilaan zo’n schrik heeft om er in een volgende regering niet meer bij te zijn, dat ze geen enkele inhoudelijke weerstand biedt. Een partij waarvan de Europese commissaris zich inzet om iets te doen aan sociale dumping, maar in eigen land de working poor helpt introduceren. Een partij waarvan de vertegenwoordiger in de commissie mobiliteit van het Vlaams Parlement geconfronteerd wordt met ongemakkelijke feiten en cijfers en dan maar een gedichtje aanheft (het was ten slotte gedichtendag) en vragen stelt over de milieu-inspanningen van een sector die 6.000 wagens vertegenwoordigt, terwijl hij er mee instemt om dat aantal wagens ongebreideld te laten vermenigvuldigen in onze steden.

Het is het verhaal van die andere meerderheidspartij, Open VLD, die van vooruitgangsoptimisme haar levensmotto heeft gemaakt en daardoor blijkbaar elke vorm van kritisch denken verloren is. Waarvan de vertegenwoordiger in de Commissie mobiliteit – een oud-Minister trouwens– geconfronteerd met de uitwassen van de uberisering en de reguleringsplannen van New York, Londen en Amsterdam (niet bepaald communistische bastions) om de situatie enigszins onder controle te krijgen, niet verder geraakt dan ‘ik geloof niet dat het zo’n vaart zal lopen’. Evidence based beleid is duidelijk niet aan hem besteed.

Het is het verhaal van Uber, een multinational die met de rode loper wordt binnengehaald. Aan wie men amper verplichtingen oplegt. Een onderneming die aan de hand van beursmiljarden (verlieslatende) dumpingprijzen hanteert om de concurrentie uit te schakelen en een monopolie te vestigen. Een bedrijf dat lak heeft aan regels en wetten en alle lasten en risico’s afwentelt op de rug van de chauffeur, die constant aangezet wordt om langere werkdagen te presteren om het hoofd boven water te houden.

Het is het verhaal van een Vlaamse pers die regelmatig de schandalen van Uber belicht, maar ook wel mee stapt in het ‘fake’ innovatieframe dat de multinational ons al jaren voorhoudt. Media die bijster weinig aandacht hebben voor het standpunt van de taxisector en die enkel over ons berichten als we op straat komen. Maar die ongetwijfeld de eerste zullen zijn om naar verantwoordelijken te zoeken als de neveneffecten van dit decreet de kop opsteken.

Dit is ons verhaal. Een verhaal van onbegrip, misprijzen en roepen in de woestijn. Een verhaal waarin duizenden loontrekkenden ontslagen worden om door een leger schijnzelfstandigen te worden vervangen. Een verhaal dat zal eindigen met extra files, extra luchtvervuiling, extra ongevallen, extra menselijk leed, extra agressie en hogere prijzen (want dat krijg je bij monopolievorming, mijnheer Weyts).

Toon ons alsjeblieft dat we ongelijk hebben. Dat we alsnog op een happy end kunnen rekenen voor dit intrieste verhaal. Dat u geen hersenloze stemmachine bent. Dat u de amendementen van de oppositie wel degelijk leest en op hun inhoud beoordeelt. Dat u zich wel bekommert om Vlaamse KMO’s en taxichauffeurs, om de mobiliteit in onze centrumsteden en om de veiligheid van onze klanten en de andere weggebruikers.

Hoogachtend,

Pierre Steenberghen, Secretaris-Generaal Nationale Groepering van TaxiOndernemingen (G.T.L.)

John Reynaert, BTB-ABVV / UBT-FGTB

Jan Sannen, ACV-Transcom / CSC-Transcom

take down
the paywall
steun ons nu!