De directie van Aviapartner bijvoorbeeld. Die deze staking perfect had kunnen voorkomen.

Al maanden vragen de vakbonden om de vele problemen bij Aviapartner op te lossen: te weinig personeel, te veel overuren, te veel interimarbeiders, onveilig materiaal, te hoge werkdruk, onveilige werkomstandigheden … De lijst met pijnpunten telt er ondertussen 40! Al maanden vragen de vakbonden overleg. Zelfs met een externe bemiddelaar deed de directie niets om aan de terechte vragen van het personeel tegemoet te komen.

Wel sterk dat de voorzitter van de Raad van Bestuur van Aviapartner Dhr. Laurent Levaux beweert dat Aviapartner niet de middelen heeft om tegemoet te komen aan de terechte vragen van het personeel. Dat Aviapartner verlies maakt is juist, maar Dhr. Levaux staat met een vermogen van 39 miljoen euro wel in de lijst van de rijkste Belgen. Hoe geloofwaardig is die man? Wie gelooft die man als hij op televisie komt pleiten voor de belangen van de passagiers? Wie neemt zijn vingerwijzing naar de vakbonden au sérieux wetende dat hij de sleutel in handen heeft voor de oplossing van dit conflict.

De uitbater van de luchthaven gaat echter ook niet vrijuit. BAC keerde zijn aandeelhouders voor de periode van 2007-2015 meer dan 837 miljoen euro winst uit. Jaar na jaar maakt de luchthaven winst, en maken de afhandelaars verlies. BAC schaft bovendien gedreven door geldhonger wel de parkeerplaatsen voor het personeel af, waardoor ze onnoemelijk ver van hun werkplek moeten gaan parkeren. Gevolg, nog vroeger uit je bed om op tijd op de job te zijn.

En ten slotte hebben we de luchtvaartmaatschappijen. In een eindeloze “race to the bottom” smijten ze steeds goedkopere vliegtickets op de markt. Iedereen kent ondertussen de malafide praktijken van Ryanair, maar ook de “gevestigde” luchtvaartmaatschappijen worden meegesleept in deze helse neerwaartse spiraal. Wie gelooft immers dat je met een ticketprijs van 25 euro een Airline in de lucht kan houden zonder uw eigen personeel en de dienstverleners zoals Aviapartner uit te persen als citroenen?

Het personeel bij Aviapartner ging in staking omdat het op kraken staat. Fysiek én mentaal. Ze staken niet om u als reiziger te pesten, maar omdat ze ten einde raad zijn. Wist u dat een bagagist 30 ton per ploeg aan valiezen in en uit de vliegtuigen laadt? In weer en wind, gebukt en op de knieën! Onder een enorme tijdsdruk. Wist u dat ze soms een jaar moeten wachten op veiligheidskleding? Wist u dat ze met verouderd en onveilig materiaal moeten werken? Wist u dat ze met 3 mensen een vliegtuig moeten laden en lossen, terwijl er 5 voor nodig zijn? Wist u dat de ploegbazen de “laadpapieren” niet meer ondertekenen, omdat ze de veiligheid niet langer kunnen waarborgen? Uw veiligheid als passagier!

Wij begrijpen uw woede wegens de staking, maar we hopen dat uw woede zich richt op de échte verantwoordelijken!