Het antwoord is een discours van dehumanisering en vreemdelingenhaat. Woorden als ‘opkuisen’ en opruiende sociale media posts die met trots verkondigen hoeveel ‘illegalen’ al gedeporteerd zijn. Het gaat echter verder dan dat. Het beleid dat doorgevoerd wordt criminaliseert niet alleen volwassenen zonder wettig verblijf, maar ook kinderen.

Het gesloten centrum voor gezinnen, dat overigens tactisch stil werd gehouden, opent in juli. Kinderen die niet verantwoordelijk zijn voor de acties van hun ouders, worden van hun vrijheid beroofd. Een flagrante schending van de rechten van het kind, maar ook bij dit, blijft de commotie uit. Desondanks het feit dat organisaties zoals Unicef, Vluchtelingenwerk en het platform Kinderen op de Vlucht al aan de bel hebben getrokken.

Als iemand die in dit veld werkt, zie ik de angst in de ogen van mijn cliënten. Grote politionele acties in het openbaar vervoer om zoveel mogelijk mensen zonder wettig verblijf op te pakken, beginnen steeds vaker voor te komen. Net zoals op die fatale avond is er een algemene jacht geopend op ongedocumenteerden.

De bomen worden er zelfs voor omgekapt langs de snelweg. Weeral bleef bij dit voorval de verontwaardiging over de mensenlevens uit, de bomen kregen echter wel genoeg aandacht.

In onze verharde maatschappij zijn mensenlevens, als ze niet de juiste kleur of papieren hebben niets meer dan collateral damage. Onze beschaafde manier van leven kunnen we alleen blijven behouden als we onze grenzen verdedigen en niet het ‘OCMW van de wereld’ zijn, wordt ons verteld.

Moeten wij ons niet eens afvragen dat wanneer er mensen moeten sterven voor onze manier van leven, of we nog wel van ‘beschaafd’ mogen spreken? Zijn dit dan de zogenaamde verlichtingsidealen die de regering hoog in het vaandel heeft staan?

De berichten op sociale media omtrent de berichtgeving van Mawda, varieerden van victim blaming: ‘Waarom zou de moeder een kind dat aandoen?’, tot het argument: ‘De echte criminelen zijn de mensensmokkelaars’.

Alhoewel de mensensmokkelaars ook echt criminelen zijn, zonder enige vorm van menselijkheid, is het wel het Belgisch en Europees beleid dat mensen op de vlucht in de handen van deze criminelen duwt. Wij zijn allen medeplichtig aan de vele slachtoffers, op de Middellandse Zee en in Europa zelf. De manier waarop wij mensen behandelen zal dan ook de geschiedenisboeken ingaan als een uiterst donker moment voor Europa.

Voor Mawda is het al te laat. Een onderzoek is gaande, maar of dit onderzoek ook maar iets zal veranderen aan het klimaat van vreemdelingenhaat dat momenteel leeft, dat is te betwijfelen.

Arthemis Imaan Snijders is een afgestudeerd Arabiste met een BA (Hons) in Arabistiek van de University of Manchester in Groot-Brittannië. Aan deze universiteit behaalde zij ook een Postgraduaat in Politicologie en Mensenrechten. Momenteel studeert zij voor een Master in Islamitische Theologie aan de KU Leuven en werkt ze als sociaal-juridische hulpverlener voor migranten, vluchtelingen en sans papiers.